2018 Redux

[Χήθκλιφ]

Αγαπημένε Μυρμηγκοφάγε ξέρω ότι έχεις παράπονα κι ότι αμέλησα κάποιες προτάσεις σου (δεν τις προσπέρασα), αλλά ήταν μια δύσκολη χρονιά κατά την οποία δεν είχα την κατάλληλη ψυχολογία για «ταινιακούς» πειραματισμούς καθώς πάσχιζα να βρω κάτι να με συγκινήσει ακόμη και σε όσα έκρινα ότι μου ταιριάζουν. Μην έχεις λοιπόν υπέρμετρες απαιτήσεις από εμένα μια και βιώνω την «σινεφιλική» μου κρίση..

Από τις τωρινές σου προτάσεις, η πρώτη ήταν στις ταινίες που έχασα, μαζί με κάποιες ακόμη του σκηνοθέτη (και βασικά μαζί με όλη την Ιαπωνική συλλογή μου). Την δεύτερη δεν την γνώριζα, αλλά μ'αρέσει η θεματολογία και η δεκαετία.. θα τις δω με ενδιαφέρον.

Δεν μπορώ να σου μεταφέρω την ματαίωση που ένιωσα με την Orme.. το εφτάρι μου χαριστικά και διχασμένα το έβαλα. Είχε τόσα πολλά να πει.. η υποβλητική έναρξη, το συγκλονιστικό φινάλε, όλη η ιδέα πίσω από το όνειρο και η ίδια η εκτέλεση του ονείρου ήταν πραγματική Μαγεία, λάτρεψα κάθε στιγμιότυπο σε αυτές τις σκηνές. Γιατί λοιπόν αυτή η απωθητική αφέλεια και ελαφρότητα σε άλλα σημεία της ταινίας και πώς συνδυάζεται με την σκοτεινά αιθέρια υφή και το ψυχολογικό βάθος και βάρος αυτών των σκηνών;! Πραγματικά δεν έχω λόγια για την διαφαινόμενη χαμένη τελειότητα.

H Dead Mountaineer's Hotel ήταν από τις πολύ ιδιαίτερες ταινίες που ανακάλυψα και ίσως κλίνω και γι' αυτήν προς το 8,5. Αυτό που με την πρώτη ματιά με έθελξε ήταν η εκπληκτική αφίσα που δεν θα μπορούσα να προσπεράσω, έπειτα έλεγξα τις ετικέτες (δεν ήταν ιστορικό ή πολεμικό δράμα, τα οποία αποφεύγω) και διάβασα την υπόθεση η οποία ήταν μυστηριώδης κι επομένως ενδιαφέρουσα.. έτσι απλά

Νικόλα χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα η συγκεκριμένη ταινία, ήταν προσεγμένη σε κάθε της λεπτομέρεια. Έχεις πολλές αγαπημένες μου στην λίστα σου, χαίρομαι ιδίως που βλέπω την Je t'aime, Je t'aime και την Walkabout - την οποία θέλω να ρωτήσω τον Φαροφύλακα αν έχει δει γιατί σκεφτόμουν να του την προτείνω (με κάποια επιφύλαξη πάντα!)

[Νικόλας Δε Κιντ]

Να σου πω Χήθκλιφ πως η αλήθεια σχετικά με το Walkabout είναι ότι με εξέπληξε απρόσμενα! Ναι μεν ο σκηνοθέτης είναι αγαπημένος, αλλά η θεματολογία της ταινία δεν με πολυτραβούσε. Όμως θεωρώ πως είναι από τις ταινίες που σε καθηλώνουν από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Φάρε δες την!

Επίσης νομίζω πως φέτος είδα αρκετές από τις δικές σου προτάσεις... Βλέπω στην λίστα σου με έκπληξη και το Red Sonja! Αγαπημένη των παιδικών μου χρόνων!

Τέλος, αν θα σου πρότεινα κάποιες από την λίστα μου (αν δεν τις έχεις δει) θα ήταν οι εξής:

Gothic (1986)
The sentinel (1977)
Thelma (II) (2017)
On Body and Soul (2017)

Dead of Night (1945) - Όταν το είδα νόμιζα ότι το τσίμπησες από εδώ. Αυτή τη λίστα πρέπει το συντομότερο να την αλλάξω, δεν με εκφράζει πια. Το συγκεκριμένο πάντως θα έμενε

Για την ακρίβεια ήταν πρόταση του Βεελζεβούλη!!

[Θεατής]

Σοφά πράττοντας έγραφα στο ποια ταινία ειδες πρόσφατα αυτές που θα έβαζα στο Redux 2018 έτσι αυτή την φορά δεν δυσκολευτηκα να τις μαζεψω...Εχουμε και λέμε...

Αυτές που ξεχώρισα:

1)The killing of a sacred deer (Γιωργος Λανθιμος)

2) Ο Δράκος (Νίκος Κούνδουρος)

3)A separation (Ασγκαρ Φαραντί)

4)My happy family (Νανά Εκβτιμισβιλι)

5)Madeo (Τζουν-Χο Μπονγκ)

Μου αρεσαν:

1)Miss Violence

2)Three Extremes 1&2

3)Sworn Virgin

4)Cold Fish

5)Todos los saben

6)On Body and Soul

7)The one I love

8)The square

9)Bedeviled

10)Black book

[Νικόλας Δε Κιντ]

3)Sworn Virgin

Ωραία λίστα Θεατή!

Εντόπισα μια που ήθελα να την δω κι εγώ!!
Για πες καμια λεπτομέρεια!!

[Θεατής]

Χμ...να δώσω λεπτομέρειες χωρίς να σποιλεριασω...

Πρόκειται για αλβανική ταινία με θέμα μια γυναίκα που η τοπική καθυστερημένη κοινωνία την αναγκάζει να διαλέξει ανάμεσα στην ελευθερία ή στην φύση της μέσω ενός τοπικού εθίμου...θα σου έλεγα να την δεις, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα...

[Χήθκλιφ]

Νικόλα, τα ίδια κι εγώ, την είδα αποκλειστικά για τον σκηνοθέτη αλλά είναι από τις ταινίες που έχουν κάτι, κάτι απροσδιόριστο με έντονη γοητεία.

Η Red Sonja μου άρεσε πάρα πολύ, λάτρεψα την αισθητική της, ιδίως για την σκηνή με τον εκπληκτικό μεταλλικό δράκο που ήταν έργο τέχνης από μόνος του (μου θύμισε πόσο με ενοχλούν τα γραφικά στον κινηματογράφο), για την σκηνή της μάχης με τα αναμμένα κεριά και για την αγαπημένη (από τον Κόναν) Σανταλ Μπέργκμαν ως εξαιρετικά καλοντυμένη, στιλάτη κι εμπνευστική βασίλισσα Γκέρντεν.

Την Gothic την έχω δει αλλά δυστυχώς δεν μου ταίριαξε πολύ, παρά τις μεγάλες προσδοκίες μου για το αντίθετο. Από τις υπόλοιπες, μόνο την πρώτη γνώριζα ενώ χαίρομαι που η μία είναι Ουγγρική, θα τις δω κι αυτές με ενδιαφέρον.

Μυρμηγκοφάγε, είδα την Shura / Demons, μου άρεσε πολύ το ύφος της (συχνά εντυπωσιάζομαι για το πόσο σύγχρονες μοιάζουν οι Ιαπωνικές ταινίες εκείνης της περιόδου, έτσι και με την συγκεκριμένη) το ότι ήταν ευδιάκριτο το στιλ του σκηνοθέτη τόσο στις σκηνές της εκδίκησης που είχαν μια απολαυστικά γκροτέσκα πινελιά, όσο και στο ότι βλέπουμε την σκηνή πρώτα στο μυαλό του ήρωα κι έπειτα όπως πραγματικά εκτυλίσσεται. Μου έλειψε λίγο περισσότερο πάθος από τον πρωταγωνιστή για να δικαιολογήσει το ότι αφέθηκε να εξαπατηθεί τυφλωμένος από αυτό. Εκεί που χάθηκα ήταν η αρχική βεντέτα και τα περί παρατάξεων τα οποία με μπέρδεψαν και με κούρασαν λίγο, οπότε απλά τα προσπέρασα. Για κάποιο λόγο τον περίμενα πολύ αιχμηρό τον σκηνοθέτη και τώρα έχοντας κάνει μια αρχή είμαι πολύ πιο περίεργη για την πένθιμη παρέλαση των ρόδων του.

[Μυρμηγκοφάγος]

Οπότε το Dead Mountaineer's Hotel το προσεγγίσαμε διαφορετικά. Για μένα ήταν ένα διάλειμμα από τις πιο ρεαλιστικές τους ταινίες και ως sci-fi δεν περίμενα να με ενθουσιάσει, όπως και συνέβη.

Το Funeral parade, με την ελληνική πινελιά, δεν είναι από τις προτάσεις που θα μπορούσα να σου κάνω (αν και ένα κλικ το προτιμώ περισσότερο από το pandemonium - και τα δύο τα έχω ως εξάρια - μιας και το θεωρώ πιο ολοκληρωμένο), το οποίο στην ουσία δηλώνει τη δική μου ανικανότητα να στο αξιολογήσω. Είναι ιδιαίτερα δυναμικό πάντως και ασχέτως προτιμήσεων, θα ήταν στις κύριες προτάσεις μου για κάποιον που θέλει να αφιερώσει χρόνο στο ιαπωνικό new wave.

Το χαρακίρι είναι το λιγότερο που σου αξίζει που έχασες τις ιαπωνικές και το μόνο θετικό είναι ότι εδώ μπορείς να λάβεις βοήθεια, το οποίο και δεν θα συνέβαινε ποτέ αν έχανες τις αμερικανικές

Για την ακρίβεια Νικόλα ήταν πρόταση δική μου, απλά δεν με εμπιστεύτηκες πριν από τεσσεράμισι χρόνια

υ.γ. και τώρα που το θυμήθηκα, Χήθκλιφ, νομίζω ότι πρέπει να μου καταχωρήσεις και το Pastoral, μιας και πριν το δεις στο είχα προτείνει σε μια σουρεαλιστική λίστα που μου είχες ζητήσει

[Νικόλας Δε Κιντ]

Την Gothic την έχω δει αλλά δυστυχώς δεν μου ταίριαξε πολύ, παρά τις μεγάλες προσδοκίες μου για το αντίθετο. .

Αλήθεια;
Νόμιζα πως θα σου ταίριαζε η συγκεκριμένη ταινία. Από ύφος και σκηνοθέτη μέχρι πρωταγωνιστές και μουσική...