The Shining (Η Λάμψη) (1980)

[Φαροφύλακας]

Shelley_Duvall το όνομά της.



Καταπληκτική, κατά την γνώμη μου. Πολύ ταιριαστή για τον ρόλο, τον γέμισε.

[Βαλεντίν]

Αλλά δεν έπαιξε σε καμιά άλλη ταινία μετά!

[Φαροφύλακας]

Η imdb δείχνει πως έπαιζε μέχρι το 2002, κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές.

Βλέπω πως έπαιξε στο Ποπάυ (1981), το οποίο δεν είδα πέρα από σκηνές. Επίσης, στο Time Bandits (1981) αλλά δεν μπορώ να την ανακαλέσω. Και σε επεισόδια στο Twilight Zone, και στο Frazier, όπου και πάλι δεν την θυμάμαι.

[Ίζι]

Πάντως, την άποψη που εκφράζει η Βαλεντίν για την Shelley Duvall τη συναντούσα συχνά στα φόρουμ για τον Στήβεν Κινγκ όπου σύχναζα παλιότερα. Οι περισσότεροι τη θεωρούσαν τη χειρότερη επιλογή για γυναικείο χαρακτήρα του συγγραφέα, μαζί με την Molly Ringwald, που έπαιξε τη Φράνι στην τηλεοπτική μεταφορά του "The Stand". Είμαι μάλλον ουδέτερη, καθώς δεν βρήκα τίποτα το ιδιαίτερο στην ερμηνεία της, ούτε και με χάλασε όμως. Φυσιογνωμικά νομίζω πως ταίριαζε.

[Σινεφίλ]

Πάντως έτσι όπως την βλέπω, είναι φτυστή η Όλιβ του Ποπάϋ!

Εκεί θα ήταν πολύ πετυχημένη!

[Ευστρατία]

Στο βιβλίο πώς την περιγράφει; Εμένα δεν μου πολυάρεσε πάντως, αν και είναι φυσιογνωμία που δεν την ξεχνάς. Δεν ξέρω τι ήθελε να καταφέρει ο σκηνοθέτης με αυτη την επιλογή.

[Ίζι]

Περιγράφεται σαν μια κλασική, ξανθιά όμορφη Αμερικανίδα σύζυγος, δυναμική όμως, που βρίσκει μέσα της το κουράγιο να παλέψει για τη ζωή και το παιδί της.

[Αμελί]

Καταπληκτική ταινία όπως και το βιβλίο!!
Όσο για τον Τζακ Νίκολσον ό,τι και αν πει κανείς θα είναι λίγο...
Και η γυναίκα του επίσης μου άρεσε σαν ηθοποιός.
Γενικά φοβερό θρίλερ από όλες τις απόψεις!

[Βου Παπ]

Το είδα χτες το βράδυ, προχτές τελείωσα το βιβλίο... Δεν θα κάνω σύγκριση όμως, γιατί προφανώς μέσα σε δυο ώρες κανένας σκηνοθέτης δεν μπορεί να δώσει το βάθος των χαρακτήρων που δίνει ένας συγγραφέας στο αντίστοιχο βιβλίο.
Μ' άρεσε σαν ταινία, ο Νίκολσον απερίγραπτος! Απλά περίμενα να τρομάξω περισσότερο με κάποιες σκηνές... Η κυρία Shelley Duvall με δίχασε, γιατί σε κάποιες σκηνές ήταν εξαιρετική και σε κάποιες απλά αστεία (ας πούμε, όταν "έτρεχε" στις σκάλες με το μαχαίρι στο χέρι).
Ο Ντάνυ μ' άρεσε πολύ, πάντα θαύμαζα ηθοποιούς, ειδικά παιδιά, που παίζουν διπλούς ρόλους και μπορούν να αλλάξουν πρόσωπο από τη μια στιγμή σην άλλη, τόσο πετυχημένα!
Ο κύριος Χάλοραν, τόσο σημαντικός για την πλοκή του βιβλίου, μου φάνηκε τελείως κομπάρσος στο έργο.
Κατά τα άλλα, ερωτεύτηκα το ξενοδοχείο! Πολύ πιο εντυπωσιακό από αυτό που είχα φανταστεί!

[Πολύνιους]

Ταινιάρα η λάμψη... Όπως είπε κι ο Φαροφύλακας, άλλη μια πελώρια ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου...

Κιούμπρικ