Λοιπόνννν!
Η ταινία όπως είχα αναφέρει και για την μία ώρα που είχα δει χθες ήταν απ' αυτές που αν είσαι σαδίστρια (βλ. εμένα
), θα συνεχίσεις να την βλέπεις με αμείωτο ενδιαφέρον, αν είσαι αρκετά ευαίσθητος στις σκηνές με βία (βλ. η παρέα μου
) θα κλείσεις κατευθείαν την ταινία.
Αυτό για την κάμερα που ανέφερα και παραπάνω μου άρεσε, ας μην επαναλάβω την περιγραφή.
Αρχικά, να πω ότι ενώ κάποιους τους πείραξε από τις κριτικές που διάβασα στο imdb, εμένα τα μέταλ κομμάτια μου άρεσαν πολύ που τα έχωσαν στο ενδιάμεσο.
Αυτό που μου τη χάλασε ήταν η σύνθεση που επιλέχθηκε για τους τίτλους τέλους. Είναι σαν να έκαναν τόση προσπάθεια για να βάλουν κάτι που δεν θα έμενε στον θεατή στο τέλος.
Αυτό που με προβλημάτισε, επίσης, ήταν η επιτηδευμένη (;;- ποιος ξέρει..) προφορά και ήταν έντονη κυρίως στην αρχή. Εκτός αν ήταν έτσι όντως η προφορά των ηθοποιών, τότε πάω πάσο! (παίζει να άκουσα μεταγλωττισμένη την ταινία; θα τρελαθώ αν έχει γίνει
)
Ααα και ωραίοι φόνοι.
Σε γενικές γραμμές μία καλή προσπάθεια με τα μικροπροβλήματα τα παραπάνω κυρίως για εμένα. Αν και δεν είναι το είδος που βλέπω συχνά, νομίζω του αξίζει ένα 6 ή 7, δεν έχω αποφασίσει ακόμα. (πρέπει να "μην έχω λόγια", για να βάλω 10, πράγμα σπάνιο
)
Χάρηκα όμως που είδα κάτι που δεν θα έβλεπα και που έμαθα έναν ιταλό σκηνοθέτη του είδους ταινιών που δεν έχω ψάξει κιόλας αρκετά! Σίγουρα θα δω και κάτι άλλο δικό του κάποια στιγμή. Έχω προσθέσει το profondo rosso (deep red), γιατί μου φάνηκε ενδιαφέρον.