Δες μια αγαπημένη μου ταινία — 11 (Ιούνιος 2017)

[Ίζι]

Ναι παιδιά, συμφωνώ μ' αυτά που λέτε. Ο χριστιανισμός πράγματι προσαρμόστηκε σε κάποιο βαθμό στις σύγχρονες αλλαγές και εξαναγκάστηκε να αποδεχτεί την ισότητα των φύλων.

Αυτό το χάλι του Ισλάμ είναι που δεν παλεύεται με τίποτα.

[Θεατής]

Αυτό το χάλι του Ισλάμ είναι που δεν παλεύεται με τίποτα.

Ο ισλαμισμός ιστορικά "σήμερα" ζει τον δικό του "Μεσαίωνα", σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα απο ώριμη σκέψη έχω καταλήξει...και να σκεφτείς οτι κάποτε οι ίδιοι ηταν προστάτες των τεχνών και των γραμμάτων στα χρόνια του δυτικού σκοταδισμού... Σε κάθε περίπτωση η έξοδος απο αυτόν νομίζω πως εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απο τους πιστούς του...

[Φαροφύλακας]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Θεατή. Και βλέπεις πως υπάρχουν κάποιες κοινωνίες που έχουν μια τάση να τραβήξουν μπροστά (Τυνησία, Αίγυπτος κτλ.) κι άλλες πάλι που φτιάχνουν από το Ισλάμ μια τροχοπέδη, ακριβώς αυτό που υπήρξε κάποτε ο Χριστιανισμός για την δύση.

[Ίζι]

Φάρε δες κι εσύ την ταινία να μας πεις τη γνώμη σου
Εντιτ: Χμ, τώρα που το σκέφτομαι ίσως σε στενοχωρήσει.

Τόνια, εσένα πώς σου φάνηκε;

[Θεατής]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Θεατή. Και βλέπεις πως υπάρχουν κάποιες κοινωνίες που έχουν μια τάση να τραβήξουν μπροστά (Τυνησία, Αίγυπτος κτλ.) κι άλλες πάλι που φτιάχνουν από το Ισλάμ μια τροχοπέδη, ακριβώς αυτό που υπήρξε κάποτε ο Χριστιανισμός για την δύση.

Ιερατεία... Μισάνθρωποι και δυνάστες της προόδου και του πολιτισμού...

[Τόνιασινε]

Αν σου πω ότι δεν την πολυθυμάμαι..

Όσο για την ατομική ελευθερία, είμαι κάθετη στο ότι ο καθένας πρέπει να έχει το δικαίωμα να ορίζει μόνος του τη ζωή του & να κάνει τις επιλογές του.
Πάντα όμως υπάρχουν παράγοντες όπως η θρησκεία αλλά & πολλοί άλλοι, οι οποίοι υποκινούμενοι από το συμφέρον ή την ηλίθια πεποίθηση ότι μπορούν να κατευθύνουν τη ζωή, επεμβαίνουν & παρεμβαίνουν καθοδηγώντας & πατρονάροντας ανθρώπους & καταστάσεις.

Η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, οπότε ας πιστεύει & ας κάνει ο καθένας αυτό που θέλει, χωρίς να ενοχλεί τους άλλους. Όταν αυτό δε γίνεται σεβαστό υπάρχει πρόβλημα, το οποίο όμως αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διευθετείται.

[Θεατής]

Είδα επιτέλους τον "Θυρωρό" και η αλήθεια είναι πως την ευχαριστήθηκα...περισσότερα στο νήμα της...

Τώρα για το στοίχημα μεταξύ Ιζις και Μέρμηγκα για μένα νικητής βγαίνει ο Μυρμηγκοφάγος με την "Μπαλάντα του Ναραγιάμα" ως μιας πιο κλασικής και με ειδικό καλλιτεχνικό βάρος ταινίας...

Ωραίος γύρος με όμορφες ταινίες...τι καλύτερο να ζητήσει κανείς;

Συγχαρητήρια και στους δυό σας...

[Τόνιασινε]

Εγώ νιώθω λίγο άσχημα που πρέπει να διαλέξουμε.. κακώς μας βάλατε σ'αυτή τη θέση.. και των δύο οι προτάσεις έγιναν με πρόθεση να ικανοποιήσουν όσο γίνεται το γούστο και των δυο μας και το πετύχατε!!

Η πρώτη της Ίζι που είδαμε δε μου πολυάρεσε, αλλά η δεύτερη είναι σίγουρα μια ταινία που θα διάλεγα κι εγώ και μου άρεσε πολύ η πρόταση.

Απ την άλλη η πρόταση του Μυρμηγκοφάγου ήταν κλασσική και πολύ ξεχωριστή.

Αν πρέπει να διαλέξω μια απ' τις δυο προτάσεις, αυτή θα είναι του Μυρμηγκοφάγου, αλλά ελπίζω να μη στεναχωρήσω την Ίζι..

Σας ευχαριστούμε και τους δύο πάρα πολύ!!

[Ίζι]

Θεατή και Τόνια χαίρομαι αφάνταστα που σας άρεσε ο Θυρωρός, και βρήκα πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλιά σας, ιδιαίτερα την παρατήρηση ενός από τους δυο σας (δεν θυμάμαι ποιανού) για το τι συμβολίζει o χαρακτήρας του πρωταγωνιστή.

Δεν πειράζει που έχασα το στοίχημα με τον Μυρμηγκοφάγο. Είμαι πανέτοιμη να υποστώ τις συνέπειες

[Μυρμηγκοφάγος]

Τόνια, αν συνεχίζεις να νιώθεις άσχημα, θα μπορούσες να βάλεις την πρότασή μου στο πρόγραμμα για να μη νιώθει και η Ίζι μόνη

Ίζι, όσο το σκέφτομαι, θα μου δοθούν αρκετές ευκαιρίες στο μέλλον για να σου προτείνω μια ταινία που να νιώθω ότι θα σου αρέσει, ή μια που να αρέσει σε μένα και προτιμώ αντ’ αυτού να πειραματιστώ, όπως έγινε και με την Μελαγχολία. Η ταινία είναι σχετικά μοντέρνα και όπως και αυτή του Λαβ, ανήκει στη πολύ ιδιαίτερη κατηγορία αυτών που λεπτομέρειες τις εμπόδισαν να μετατραπούν σε λατρεμένες και ο εκνευρισμός που δεν συνέβη μου άφησε μια πολύ πικρή γεύση. Αλλά αφού σου άρεσε η πρώτη, γιατί να μην σου αρέσει και αυτή;

Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι στα μάτια μου είναι πολύ πιο χαοτική, που ήταν απαραίτητο κριτήριο, αφού ήθελα να ξεφύγω κάπως από τις αγαπημένες μου απλές. Khrustalyov, My Car! (1998) και έχω μεγάλη απορία να δω πως θα σου φανεί

υ.γ. Τώρα που θυμήθηκα την Μελαγχολία, αναρωτιέμαι, την είχες δει μόνη, ή υπέφερε και ο Ίζουαλ;