Κινηματογραφική Λέσχη

Εμενα παλι με ενοχλει το αναποδο: οταν δυο, υποτιθεται οτι ειναι συνεννοημενοι μεταξυ τους, λενε κατι εντελως αοριστο οπως "μου το ειπε" ή "ας το κανουμε" ή "τώρα, έφτασε η ώρα"... Και ο συνομιλητης, ως εκ θαυματος, καταλαβαινει αμεσως τί ακριβως είπε, και ποιός, ή τι ακριβως πρεπει να κανουν.

Καταλαβαινω οτι αυτο γινεται χαριν οικονομιας, ωστε ο θεατης να μη κουραστει βλεποντας να εξηγουν πραγματα που ηδη εχει δει ή θα δει στην οθονη (κατι που παρεβη πολλες φορες ο Φωσκολος ). Ομως οταν υποτιθεται οτι καποια ατομα εχουν ετοιμαστει για καποιες πιθανοτητες με περιπλοκα σχεδια, πρεπει ο αλλος να ξερει τι ακριβως εγινε και τι ακριβως πρεπει να κανουν.

Στο Cloverfield Paradox (2018)

Εντάξει... είναι σε έναν διαστημικό σταθμό και πυροβολεί στο τζάμι και το τζάμι ραγίζει και από την πίεση σπάει. Θα περίμενα κάτι πολύ πιο ανθεκτικό σε έναν διαστημικό σταθμό. Όχι;

Keoma (1976).

Οι "κακοί" έχουν περικυκλώσει την όμορφη ηρωίδα (την Όλγα Καρλάτου, πρεμπιπτόντως) και ο ένας είναι έτοιμος να την πυροβολήσει δίχως λόγο.

Ένα μαχαίρι έρχεται από το πουθενά και καρφώνεται στο χέρι του. Λέω, ωραία, πάρτα άρρωστε. Και περιμένω να εμφανιστεί ο ήρωας, ο Κεόμα.

Στο επόμενο πλάνο δείχνει τον Κεόμα, που έριξε το μαχαίρι, να είναι στα 30+ μέτρα.

Σκοτώθηκα να γελάω. Αν τα μαχαίρια ρίψης ήταν τόσο αποτελεσματικά από τόσο μακριά, δεν θα υπήρχανε πιστόλια.



( Αυτό πιο πολύ σαν "μικρές ατέλειες που με κάνουν να ξεκαρδίζομαι, σε μια ταινία". )

Όποτε βλέπω μια ταινία που υπάρχει μάγος, χημικός, αλχημιστής, εφευρέτης πάντα μα πάντα στο εργαστήριο του υπάρχει μια κωνική φιάλη ή ένα ποτήρι ζέσεως που περιέχει κάτι σε καπνό ή τελοσπάντων κάτι τέτοιο...


Τι στο καλό; Τόσο εντυπωσιακό είναι αυτό το πράμα;

Έχεις δίκιο!

Πολύ ωραίο θέμα! Είναι τόσο πολλά αυτά που μας υποτιμούν τη νοημοσύνη ή μας ενοχλούν σε ταινίες.

Δεν ξέρω αν έχει γραφτεί πιο πάνω, αλλά εμένα μου κάνει πολύ εντύπωση πώς στις περισσότερες σκηνές που δείχνουν βράδυ τον ουρανό, έχει πανσέληνο. Είτε πρόκειται για ρομαντική ταινία, είτε για θρίλερ το φεγγάρι είναι ολόγιομο.

Πώς γίνεται να έχει πανσέληνο 365 ημέρες το χρόνο;;;

Ξαναβλέπω το Accountant (2016)

Ψιλοσπόιλερ.

Κάποια στιγμή κάποιος θέλει να σκοτώσει ένα αδύναμο, ανυπεράσπιστο κοριτσάκι. Φυσικά, αντί να στείλει (βαριά-βαριά) έναν φονιά, στέλνει μια ομάδα τεσσάρων επαγγελματιών φονιάδων οι οποίοι κάνουν ολάκερη επιχείρηση. Οι δύο που πάνε πρώτοι για να την δολοφονήσουν είναι μεταμφιεσμένοι σε μεταφορείς, οι άλλοι δύο που μένουν για αχρείαστες τσίλιες στον διάδρομο εκπέμπουν πως ειναι μπράβοι. Ακριβώς το αντίθετο από ό,τι θα περίμενε κανείς. Γιατί να βάλεις στημένους μπράβους τσιλιαδόρους, που θα τους παρατηρήσει όποιος περνάει από τον διάδρομο, κι όχι ανθρώπους που μοιάζουν καθημερινοί; (Αφήνοντας γιατί να μην στείλεις απλά έναν άνθρωπο να σκοτώσει το κοριτσάκι.)

Βέβαια, όλη η υπόθεση γίνεται για να μπορεί να κάνει το σόου του ο σωτήρας που θα έρθει και θα σώσει το κορίτσι.

Ή πιο κάτω: σε μια βίλα έχει ταμπουρωθεί ένας μικρός στρατός επαγγελματιών φονιάδων, ώστε να προστατεύσουν κάποιον. Δέχονται επίθεση από έναν άντρα(!)

Αντί να καθίσουν μέσα στο σπίτι, να καλύψει ο καθένας από μια πόρτα, ένα παράθυρο, και να δούμε πώς θα μπει ο εισβολέας, βγαίνουν έξω για να τον ψάξουν, εκεί όπου είναι αυτοί σε κίνηση κι αυτός σε ενέδρα, ώστε να μπορέσει να τους σκοτώσει εύκολα, αφού είναι ο ήρωας της ταινίας..

Τέσσερις μονάδες κάτω, στην δεύτερη θέαση.

Αναρωτιέμαι Φάρε, τη πρώτη φορά που την είδες σου άρεσε τόσο ώστε να μη τα παρατηρήσεις, ή απλά δεν θεώρησες ότι άξιζαν σημασίας; Τη ταινία εντωμεταξύ την έχω σχεδόν ξεχάσει και έπρεπε να την τρέξω λίγο για να θυμηθώ τη σκηνή με τη κοπέλα. Θα τη ξαναρίξεις σε ένα χρόνο πάλι;

Έχει να κάνει μέσα σε όλα και με την διάθεση στην οποία βρίσκομαι. Μάλλον είχα πολύ κέφι να δω κάτι τέτοιο και η ταινία ούτως ή άλλως έχει ένα δυο πράγματα που μου αρέσουν σε ταινίες.

Αν η ταινία με συνεπάρει, για τον όποιο λόγο, το φίλτρο που ελέγχει τέτοια πράγματα αδυνατίζει πολύ. Σε άλλη θέαση μπορεί να έχω τελείως άλλη διάθεση.

Τώρα, όσον αφορά τους βαθμούς στην imdb, προσωπικά, αυτό που βαθμολογώ σχεδόν αποκλειστικά είναι το πόσο μου άρεσε, πόσο με τράβηξε η ταινία κατά την θέασή της. Έτσι μια ταινία μπορεί να τύχει να πάρει ένα 9 ή 10 ή 2 και 3, αναλόγως το πότε θα τύχει να την δω, τί διάθεση θα έχω, πώς θα μου κάτσει την συγκεκριμένη στιγμή. Βέβαια, κατά κανόνα, στο μεγαλύτερο μέρος των ταινιών, η απόκλιση από θέαση σε θέαση είναι πολύ μικρότερη και ο βαθμός αρκετά κοντά στο πόσο μου ταιριάζει γενικότερα μια ταινία.

( Εντωμεταξύ, Μυρμηγκοφάγε, κρατημένη την είχες την ταινία;! Πώς κι έχεις άμεση πρόσβαση σε αυτήν; )

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Άλλο πράγμα που με ενοχλεί είναι η ασυνέπεια σε έναν χαρακτήρα.


Στην σαπουνόπερα που βλέπω, αυτήν την φορά:

Υπάρχει ο "Βιαστής με την Μάσκα", που καταδυναστεύει την συγκεκριμένη περιοχή της Μαδρίτης. Η αστυνομία τοποθετεί επικεφαλής της επιχείρισης, στο σχετικό αστυνομικό τμήμα τον Επιθεωρητή Οσόριο, ο οποίος είναι άκρως μεθοδικός και ορθολογιστής. Την πρώτη μέρα, που τον υποδέχονται στο τμήμα και τους μιλάει, και είναι ψυχρός και ξινός, κάποια του λέει "Καλή τύχη!" κι αυτός απαντά, ψυχρά και ξινά, πως η τύχη δεν παίζει κανέναν ρόλο, τα πάντα είναι θέμα μεθόδου και εργασίας.

Σε κάμποσα επεισόδια παρακάτω τον ακούω να λέει "Αν έχουμε τύχη και ο βιαστής περάσει από εκεί..."

Εντάξει, σεναριογράφε, σε θέλω πιο συγκεντρωμένο. Είπαμε, η λέξη "τύχη" για τον Οσόριο είναι λέξη ταμπου. Δική σου π@π@ριά είναι. Γιατί δεν το θυμάσαι;

Μου το έφερε στο μυαλό ταινία που συζητιέται αλλού, αυτήν την στιγμή.

Δεν μου αρέσει όταν κάποιος πεθαίνει ακαριαία ενώ το όποιο τραύμα δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο.

Εάν π.χ. σου καρφώσουν ένα μικρό νυστέρι στον λαιμό, αυτό δεν σημαίνει πως εξορισμού πεθαίνεις ακαριαία. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από κάποιον λόγο. Από τον λαιμό π.χ. περνούν φλέβες και αρτηρίες και αν κοπούν το αίμα μπορεί να αρχίσει να χύνεται με πολύ γρήγορη ροή οπότε μπορείς να πεθάνεις επειδή π.χ. έχασες πολύ αίμα κτλ.

Εάν σου καρφωθεί ένα νυστέρι στον λαιμό και δεν υπάρχει απώλεια αίματος, είναι αρκετά αφύσικο μετά από 10 δευτερόλεπτα να πέσεις κάτω νεκρός. Δηλ. ποια ακριβώς λειτουργία του σώματος διεκόπη από το νυστέρι;