Της οθόνης τα όποια άσχετα

[Φαροφύλακας]

Το Identity και το Φαινόμενο της Πεταλούδας, που παρουσίασε ο Ζόφος, τα έχω δει πριν πολλά χρόνια και δεν θυμάμαι πολλά, πέρα από το ότι μου άρεσαν. Μάλλον θα τα ξαναρίξω, κάποια στιγμή.

Αυτό μου αρέσει εδώ με τις παρουσιάσεις: έχω την άποψή μου, όσο κι αν ξεχάσω έπειτα την ταινία.

Έβαλα και καναδυο του Μυρμηγκοφάγου στην γουότσλιστ της imdb.

[Ζόφος]

Ετοιμάζει καινούργιο Batman ο Affleck με Joe Manganiello σαν Deathstroke πιθανόν στο Arkham Asylum. Αν εμφανιστούν κι άλλοι θα ήθελα Eva Green για Poison Ivy, Laurence Robert Harvey για Πιγκουίνο, Sasha Grey για Catwoman.

[Φαροφύλακας]

Αλήθεια, Μυρμηγκοφάγε, ποια είναι η άποψή σου για τον Κασαβέτη, σαν σκηνοθέτη;

[Μυρμηγκοφάγος]

Έχω δει μόνο τα Faces (1968) και Opening Night (1977) πριν από τρια-τέσσερα χρόνια. Από το πρώτο κυριολεκτικά δε θυμάμαι τίποτα και από το δεύτερο αμυδρά μόνο την τελευταία παράσταση. Με κάθε επιφύλαξη και από το λίγο που θυμάμαι, υποψιάζομαι ότι το ύφος τους μου ήταν άκρως ενοχλητικό για να τις έχω με 2 και 3 αντίστοιχα.

Έχω στα υπόψιν το A Woman Under the Influence (1974), αλλά δεν είμαι ακόμη έτοιμος και περιμένω να περάσει κάποιος καιρός, μήπως και τον δω με διαφορετικό μάτι - λέμε τώρα

Κοιτώντας πάντως λίγο τις ταινίες του, θυμήθηκα ότι το The Killing of a Chinese Bookie (1976) είναι Neo-noir. Αυτό μάλλον εύκολα θα το βάλω στο πρόγραμμα

[Φαροφύλακας]

Ναι, αυτό σκεφτόμουν κι εγώ. Λέω μήπως του βάλεις και 3,5 δηλαδή!

Έχει έναν ενδιαφέροντα χαρακτήρα, για μένα, τον Κόσμο Βιτέλη.

[Μυρμηγκοφάγος]

Απαντάω στην αρχική σου ανάρτηση που με βολεύει περισσότερο

Το τέσσερα Φάρε κατά κάποιον τρόπο είναι ο χειρότερος βαθμός που μπορώ να βάλω σε μια ταινία μετά τον άσσο. Είναι συνήθως ο βαθμός της αδιαφορίας. Χωρίς λάθη, αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Ενώ στο δυάρι έχω αρκετές ταινίες που θα μπορούσαν να είναι αγαπημένες, αλλά για διάφορους λόγους τις πήρε ο διάολος.

[Φαροφύλακας]

το έχεις ξετινάξει το σύστημα όπου το 2 είναι καλύτερος βαθμός από το 4

[Μυρμηγκοφάγος]

Το σκέφτομαι συχνά ως πατινάζ. Το τεσσάρι είναι συνήθως ένα διπλό τόλουπ και το δυάρι καταλήγει κάποιες φορές ένα τριπλό άξελ με πτώση

Επίσης να σημειώσω ότι το είδα και σιγά μην ήταν κλασικό Neo-noir. Μου έμοιασε περισσότερο ως δραματική με στοιχεία του είδους. Έτσι όπως εξελίχθηκε όμως, θα προτιμούσα να είχε παραμείνει δραματική, διότι όλη η υπόθεση από το χρέος, την απόπειρα και την μετέπειτα κατάστασή του, δε θα μπορούσε να μου πάει χειρότερα.

[Φαροφύλακας]

Την είδα με συμπάθεια εκείνη την ταινία. Βλέπω ένα 7 στην imdb. Δεν ξέρω, όλη η ταινία μου έβγαζε κάτι από γλυκιά ανάμνηση. Κυρίως το Κόσμο Βιτέλη, μου έφερνε στο μυαλό τον άντρα του '70 και του '80, όπως τον θυμάμαι εγώ παιδί. Με τα καλά του και τα κακά του. Κάπως ανεύθυνο, με τις γκομενίτσες, τον τζόγο, την έντονη ζωή, τις ιστορίες που είναι για βιβλίο.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Κοιτώντας πάντως λίγο τις ταινίες του, θυμήθηκα ότι το The Killing of a Chinese Bookie (1976) είναι Neo-noir. Αυτό μάλλον εύκολα θα το βάλω στο πρόγραμμα

Εμένα μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη ταινία όπως και άλλες του Κασαβέτη!
Τελικά Μυρμηγκοφάγε πόσα έριξες τον Κινέζο ;;