Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Μπιατριξ Κιντο]

Nobody (2021): Μπαντασιλα στο φουλ, ωραια σκηνοθεσια, καστ αλλα μου ελλειπε το backstory, ειχε μερικα κενα η ολη υποθεση. 7/10

[Μπιατριξ Κιντο]

Ειδα το Spartacus (1960): Ωραια ταινια, ωραιο καστ, καλογυρισμενη, old classic αριστουργημα, 9/10.

[Μπιατριξ Κιντο]

Ειδα το Gone In 60 Seconds (2000). Noμιζα οτι θα ηταν πατατα, αλλα τελικα ηταν ενδιαφερον. Σε κρατα καθηλωμενο, τι θα γινει στη συνεχεια κλπ.. Ηταν οκ, χωρις να εχει να δειξει κατι το σπουδαιο. 7/10

[Μπιατριξ Κιντο]

Ειδα το Bird Box και μου αρεσε αρκετα, πολλη δραση κ αγωνια και ειδα και το Con Air, πολλη δυνατη ταινια!

[Μπιατριξ Κιντο]

No Time To Die: Καλύτερα να μην το'βλεπα, απο τη μεση και μετα το κανανε ροματζο, γεματο κλισεδιες, ο "κακος" της υποθεσης δε με επεισε, για να μη μιλησω για τη μη ρεαλιστικη σκηνοθεσια... και το χειροτερο ηταν το τελος. 1/10 με διαφορα η χειροτερη ταινια Τζειμς Μποντ για μενα.

Το μονο ενδιαφερον στο ολο στορυ ηταν οτι ο Μποντ εκανε παιδι με τη Μαντλιν

[Φαροφύλακας]

Ξεκίνησα να βλέπω το Don't Look Up (2021) και παρότι δεν είχα καμία προσδοκία, απογοητεύτηκα και το παράτησα. Εντάξει, δεν ξέρω, τόσο δεν θα τους πίστευε κανείς; Όντως έτσι θα δούλευε το πράγμα; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω.
2⋆

Έπειτα ξεκίνησα να βλέπω το The Midnight Sky (2020) όπου κι εδώ απογοητεύτηκα και το παράτησα στην ώρα. Καταρχήν, ο Κλούνεη πολύ καλός αλλά το κορτσάκι δεν με έπειθε. Ούτε σαν ερμηνεία, ούτε σεναριακά. Δεν ξέρω αν όλο αυτό αποδειχτεί π.χ. πως είναι ένα όνειρο, διότι το σενάριο δεν μοιάζει να στέκει.

Καταρχήν, πώς γίνεται να μην μπορεί να επικοινωνήσει ένα σκάφος, στην περιοχή του Δία, με την Γη; Εδώ επικοινωνούμε ακόμη με τους Voyager που έχουν βγει πια έξω κι από την ηλιόσφαιρα. Άντε να πάει κάτι στραβά την μία ώρα, αλλά δεν γίνεται να περνούν οι μέρες και και να μην υπάρχει επικοινωνία. Μόνο παντελώς κατεστραμμένες αντένες, μπορώ να σκεφτώ, να δικαιολογούν κάτι τέτοιο, που όμως δεν έγινε τέτοια αναφορά. Εξέπεμπαν συνεχώς.

Έπειτα, στο αεροπορικό δυστύχημα...

καταρχήν από πού ερχόταν και πού πήγαινε αυτός ο άνθρωπος; Μιλάμε για τον Νότιο Πόλο όπου δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα. Ποιος τον ξεπροβόδισε και ποιος τον περίμενε με το μικρό του σκάφος; Και γιατί δεν τον ψάξανε;

Όμως περισσότερο, γιατί τον σκότωσε; Δηλ. δεν σωζόταν αυτός ο άνθρωπος με τίτοτα;

Αυτό που με αποτελείωσε, όμως, ήταν:

όταν βούλιαξε το μικρό καταφύγιο. Αφήνοντας τον ανόητο χολυγουντιανό χρονισμό, πως ο πάγος στο στατικό τοπίο θα αρχίσει να σπάει, από υπερτεράστια σύμπτωση, ακριβώς όταν φτάσαν εκεί αυτοί... καταρχήν, ήδη από πριν ο Κλούνεη είχε βγάλει το μπουφάν του. Εντάξει. Το ότι μπήκαν σε ένα κουτάκι σημαίνει πως αντί για -35 έχει, ας πούμε τι; -15; Δεν νομίζω πως βγάζεις έτσι μπουφάν στον Νότιο Πόλο. Αλλά ειδικά όταν βράχηκε, είχε βάλει τον εαυτό του σε μάχη με υποθερμία και θάνατο. Αντί γι'αυτό, βούτηξε και στα νερά. Και μετά βγήκε και ντύθηκε. Με τι; με στεγνά; πού βρεθήκαν; Και όλα καλά; Έλεος.

Σε αυτό το τοπίο και σε αυτές τις θερμοκρασίες, αν βραχείς και έπειτα δεν έχεις στεγνά και άμεσο καταφύγιο, μάλλον έχεις πεθάνει.

2✫

[Φαροφύλακας]

Είδα προχθές το Bodas de Sangre (Ματωμένος Γάμος) (1981) που με συγκλόνισε.


Κι είδα μόλις το The Duellists (1977) μετά από πρόταση στης Χήθκλιφ.

Μια άσκοπη αντιμαχία, βασισμένη όλη στο ξερό κεφάλι και τον ευέξαπτο χαρακτήρα του ενός εκ των δύο μονομάχων (παιγμένο από τον Harvey Keitel), τραβηγμένη μέσα στα χρόνια με τους πολέμους του Βοναπάρτη και την επάνοδο της βασιλείας στο φόντο.

Αντιπαθώ, ανθρώπους σαν τον Gabriel Feraud.

Παρότι δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ταινίες εποχής, μου άρεσε η αφήγηση και μαζί διάφορες λεπτομέρειες όπως π.χ. ένα πλάνο όπως τις νεκρές φύσεις που βλέπεις σε πίνακες εκείνης της εποχής, αλλά και ο σχετικός ρεαλισμός στις μονονομαχίες, όπως ένα φτάρνισμα κτλ. Ή και τον Tom Conti σε έναν μικρό ρόλο.

Κατάφερε να μας δώσει και ένα όμορφο κλείσιμο, που δεν μπορούσα να προβλέψω.

Η ταινία του Ridley Scott, παρεμπιπτόντως, και η επόμενη που γύρισε είναι το Alien

7✫

[Μπιατριξ Κιντο]

Ειδα το Eli (2019) του οποιου το σεναριο ηταν κουφο, χωρις νοημα αλλα μου αρεσε που ειχε ανατροπη στο τελος. 4/10

[Μπιατριξ Κιντο]

Ειδα το The Blacksmith & The Devil (2017). Ηταν λιγο αστειο, δεν το λες και θριλερ, θυμιζει το Λαβυρινθο του Πανα, αλλα σε γενικες γραμμες περασα ευχαριστα βλεποντας το. 7/10

[Φαροφύλακας]

Είδα το ιαπωνικό "Γυναίκα στους Αμμόλοφους" (Woman in the Dunes) (1964) το οποίο δεν μου πολυάρεσε.

Ένας εντομολόγος, βρίσκεται σε μιαν έρημο κυνηγώντας έντομα, όταν παγιδεύεται σε ένα παραγκόσπιτο, σε μια τρύπα μέσα στην έρημο, με μια γυναίκα που ζει εκεί.

Η ιστορία, στην βάση της, είναι ένα από τα παράλογα παραμύθια, που απλά τα δέχεσαι, για να μπορεί προχωρήσει η αφήγηση.

Π.χ. η άμμος κατεβαίνει με τους τόνους, ενώ αυτοί την ανεβάζουν με τα κιλά, σε έναν ούτως ή άλλως παράλογο και αντιοικονομικό μηχανισμό.

Κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει και συμβολισμούς, αλληγορίες, ή να το πάρει απλά σαν μια καφκική δυστοπία.

Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να ταυτιστώ ούτε με τον ήρωα, ούτε με τις αγωνίες του. Και βασικά, απλά, ψιλοβαρέθηκα. Η πρώτη ώρα πέρασε αδιάφορα, κι έπειτα αποκτούσε, για μένα, ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον, σποραδικά και για λίγο.

4☆