Τίτλος: 99 Francs
Έτος παραγωγής: 2007
Σκηνοθέτης: Jan Kounen
Σενάριο: Jan Kounen, Nicolas Charlet, Bruno Lavaine
Ηθοποιοί: Jean Dujardin, Jocelyn Quivrin, Patrick Mille
Πρωτότυπη μουσική: Jean-Jacques Hertz, François Roy
Διάρκεια: 100΄
imdb
Υπόθεση
Ο Octave Parango, πετυχημένος σχεδιαστής διαφημίσεων που πίστευε πως είμαστε όλοι προϊόντα με ημερομηνία λήξης, χάνοντας τη κοπέλα που ήθελε, αποφάσισε να σαμποτάρει τη τέλεια δουλειά του, μαζί με τη ζωή του.
Άποψη
Η ταινία αυτή θίγει το χώρο της διαφήμισης και γενικά το σύγχρονο υπερκαταναλωτικό τρόπο ζωής. Που μας ελέγχουν φυτεύοντας ιδέες για το τι να ψωνίσουμε και πώς πρέπει (ή σωστότερα δε πρέπει) να ζήσουμε. Μα πιο συγκεκριμένα που χαραμίζονται ώρες ολόκληρες και -το σημαντικότερο- πολλά ποσά, για να μοιάζει ένα προϊόν ποθητό και να διαφημιστεί καλά (με σωστή συσκευασία, χρώμα, φράση, πρόσωπο, σκηνικό).
Είναι μεταφορά από novel του 2000 που έγραψε ο Frédéric Beigbeder. Μετά τη κυκλοφορία του λένε απολύθηκε.
Σαν ιδέα ίσως μοιάζει με το επαναστατικό μήνυμα του Fight Club, όμως είναι χωρίς τόσο ξύλο, με lifestyle πιο ακριβό, κι αυτοκαταστροφικό (ο πρωταγωνιστής μπορεί να παρτάρει συχνά και να κάνει χρήση κόκας αλλά πέφτει από πολυκατοικία), και φυσικά χωρίς Tyler Durden. Επίσης θύμισε λίγο και το Into The Wild κάπως προς το τέλος.
Βρήκα τη σκηνοθεσία εντυπωσιακή, βγάζει κάτι φρέσκο γαλλικό, προσεγμένη και στις λεπτομέρειες. Kαλή ερμηνεία κι από τον ηθοποιό, βοηθάει βέβαια και η μεταμόρφωση του με τα σοφιστικέ γυαλιά και το μακρύ μαλλί. Δεν αλλάζει το κόσμο όπως λέει στο ξεκίνημα, τον δείχνει με έναν πιο κυνικό και αστείο αλλά αληθοφανές τρόπο.
Τρέιλερ