Τίτλος: Joyeux Noël
Ελληνικός τίτλος: Καλά Χριστούγεννα
Έτος παραγωγής: 2005
Σκηνοθεσία: Christian Carion
Σενάριο: Christian Carion
Ηθοποιοί: Benno Fürmann, Guillaume Canet, Daniel Brühl, Diane Kruger, Gary Lewis, Alex Ferns
Πρωτότυπη μουσική: Philippe Rombi
Διάρκεια: 116 ΄
imdb
Υπόθεση
Αφιερωμένη στην ανεπίσημη Ανακωχή των Χριστουγέννων, 5 μήνες μετά την έναρξη του 1ου Π.Π. η ταινία παρακολουθεί τρεις αξιωματικούς, και τους στρατιώτες τους, στο Γερμανικό μέτωπο. Η ταινια ακολουθει τους πρωταγωνιστες απο τρεις στρατους (Γερμανικό, Γαλλικό και Σκοτσέζικο), και πώς βρέθηκαν στο μέτωπο, όπως ο Γερμανός τενόρος Nikolaus Sprink, και δυο αδελφια απο τη Σκοτία μαζι με τον ιερέα Palmer που υπηρετεί ως νοσοκόμος.
Οπως πλησιαζουν τα Χριστουγεννα, οι στρατιωτες "προετοιμάζονται" στολιζοντας τα χαρακωματα, ενω ο Sprink κερδιζει μια άδεια για να τραγουδήσει με τη γυναικα του για τους Γερμανους καραβαναδες. Επιλεγει ομως να βρισκεται με τους συντροφους του, και εκει γινεται το "θαυμα", οπου με εναυσμα τη φωνη του, τα τρια στρατοπεδα γιορταζουν την Παραμονη απο κοινου, ο ιερεας Palmer κανει κοινη λειτουργια, και θαβουν τους νεκρους τους. Το Πνευμα των Χριστουγεννων και της αδελφοποιησης κυριαρχει, σε σημειο που αγγιζει την προδοσια.
Η "αναρχια" ομως εχει τις συνεπειες της, με τους καραβαναδες απο ολες τις πλευρες να δυσανασχετουν γι' αυτο που εγινε. Καποιοι θα τη γλυτωσουν, καποιοι θα ατιμωθουν, καποιοι θα χασουν πολυ περισσοτερα. Μετα απο αυτο το ιστορικό φαινομενο ανθρωπιας που δεν επαναληφθηκε ποτε, ο 1ος Π.Π. εχει πλεον ωριμασει, η προπαγανδα δυναμωνει, και οι πιο αιματηρες μαχες της ιστοριας περιμενουν.
Άποψη
Οπως καταλαβατε, περνουν 100 ακριβως χρόνια απο την περιφημη Ανακωχή των Χριστουγέννων. Εχουν υπαρξει μνημεια και τελετες αφιερωμενες σε αυτο το γεγονος. Παροτι δεν υπαρχουν και φωτογραφιες και συγκεκριμενες αναφορες, στη συλλογικη μνημη υπερισχύει η εικονα ενος ματς που επαιξαν οι αντιπαλοι εκεινες τις μερες (που φαινεται και στην ταινια). Ως συνεπεια, οι αθλητικοι κυκλοι τιμουν αυτο το γεγονος ως δειγμα του πώς το ποδοσφαιρο ενωνει τους λαους. Με αφορμη την εκατονταετια, ειδα στις ειδησεις οτι εγιναν σχετικες τελετες πριν λιγες μερες (12 Δεκ) στην Αγγλια, και απο αυτη την ειδηση εμαθα την υπαρξη της συγκεκριμενης ταινιας.
Δεν ειμαι συνηθισμενος στον Ευρωπαικο κινηματογραφο και παντα μου φαινεται "ξενος" σε σχεση με τις "αμερικανιές" στις οποιες ειμαι πιο εκτεθιμένος. Η ταινια ειναι λυρικη, που απλα μας αφηγειται ενα γεγονος, ξεκινωντας απο το ιστορικο υποβαθρο, και τελειωνοντας στις συνεπειες του γεγονοτος. Απλα ακολουθουμε τα συναισθηματα των πρωταγωνιστων. Δεν υπαρχει καποιος αντιπαλος ή ανατροπή (που παντα υπαρχουν στο αμερικανικο σινεμα). Θα ελεγα οτι ειναι χωρισμενη σε 3 μερη: στο πρωτο βλεπουμε το κλιμα της προπαγανδας και το ιστορικο καποιων εκ των πρωταγωνιστων και πώς βρισκονται στο μέτωπο, στο δεύτερο βλεπουμε τους εορτασμούς, που περιλαμβανουν τις πιο συγκινητικες στιγμες που εχω δει σε χριστουγεννιατικη ταινια, αφου οι εχθροι ενωνονται χαρη στην αγαπη τους για τα Χριστουγεννα, τη μουσική, και την κοινη κουλτούρα και θρησκεία. Και στο τελευταίο βλέπουμε τις δυσαρεστες συνεπειες, που δειχνουν οτι το Πνευμα ειναι προσωρινο, και παντα θα επιστρεψουμε στη σκληρη πραγματικοτητα.
Σε αυτό το σημειο να αναφερω οτι για αφηγηματικους λογους, η ταινια μας δείχνει ρομαντικα την Ανακωχή σαν κατι μεμονωμένο, μοναδικό, και χωρίς προηγούμενο. Οπως εχω διαβασει, στον 1ο Π.Π. υπηρχε σχετικη συναδελφοποιηση μεταξυ των εχθρων, με επισκεψεις σε αντιπαλα χαρακώματα, ανταλλαγές τσιγαρων, ακομα και αμοιβαιας "λουφας" (live and let live). Αλλωστε ο πολεμος γινοταν για χαρη των καραβαναδων, και οχι πχ. για την ελευθερια ή για καποια ιδεα. Η Ανακωχή των Χριστουγέννων δεν ηταν παρα ενα δειγμα αυτης της ανταρσίας, και δεν εγινε σε συγκεριμενο σημειο, αλλα σε πολλά μεμονωμένα μέτωπα (σε καποια η Ανακωχη κρατησε ακομα και 10 μερες). Η ταινια λοιπον δεν περιγραφει καποιο συγκεκριμενο ιστορικο γεγονος, αλλα μας δειχνει συγκεντρωτικά ενα στιγμιοτυπο του φαινομενου. Τα προσωπα που πρωταγωνιστουν ειναι φανταστικά. Ο χαρακτηρας του Sprink ειναι βασισμενος στον τενορο Walter Kirchhoff, ο οποιος ειχε τραγουδησει στους Γερμανους στρατιωτες, για να δεχτει το χειροκροτημα απο τους Γαλλους εχθρούς απεναντι.
Στην ταινια, που μου αφησε γλυκοπικρη γευση, εκτιμησα ομορφες εικονες και ομορφη μουσικη. Η σκηνη οπου ο Sprink (ντουμπλαρισμενος απο τον τενορο Rolando Villazοn) τραγουδαει το Stille Nacht (Αγια Νυχτα) και Adeste Fideles στη νεκρή ζώνη, ειναι μαγικες, και φερουν το Πνευμα των Χριστουγεννων περισσοτερο απο οποιαδηποτε αλλη ταινια με Αγιοβασιληδες ή φαντασματα. Εκτιμησα επισης οτι οι στολες και τα σκηνικα ηταν (οσο μπορω να ξερω) πιστα στην εποχη, ενω στους διαλογους ακουγονται τρεις γλωσσες, Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά (και οχι, πχ. Αγγλικά με γερμανική ή γαλλική προφορά).
Κατι που δεν με ικανοποιησε στην ταινια, ηταν οτι στην αρχη μου φανηκε μπερδεμενη στην αφηγηση. Δυσκολευτηκα να ξεχωρισω καποια προσωπα, και το πού συνεβαινε η καθε σκηνη. Καποια προσωπα αρχισα να τα αναγνωριζω μονο κατα τη μεση της ταινιας, ενω βοηθησε και το να μαθω να ξεχωριζω τις στολες του καθε κρατους, κατι που δεν ηξερα στην αρχη. Επισης με ενοχλησαν 2-3 σκηνες που θεωρω αρρωστημενες και ειχαν να κανουν με ενα νεκρο αδελφο ενος στρατιωτη, αν και πιθανοτατα ηταν ρεαλιστικες, και σιγουρα παιζουν το ρολο τους. Οσο για το χαρακτηρα της Sorensen, της σοπρανο που υποδυεται η Diane Kruger, νομιζω οτι δεν πειθει ρεαλιστικα η παρουσια της στα χαρακωματα, και θα μπορουσε να λειπει απο το σεναριο: η παρουσια της εξυπηρετεί μόνο την ανάγκη ύπαρξης γυναίκας στην ταινία, και άρα, μάλλον απαραίτητη.
Μπορει να χρησιμοποιουνται συγκινησιακα κλισε (καλός στρατιωτης/κακός καραβανας, καλός παπάς/κακός επίσκοπος) αλλα και αυτα ειναι βγαλμενα απο τη ζωη, και ανταποκρινονται σε γεγονοτα που εγιναν ετσι. Δεν αποτελει κινηματογραφικο κλισε το οτι οι στρατιωτες ηταν πιο ηρωικοι απο τους αξιωματικους και τους πολιτες που μισουσαν ενα απροσωπο εχθρο. Καποιοι διαλογοι μπορει να φανουν γλυκαναλατοι, αλλα σιγουρα πιστευω οτι ειπωθηκαν και στην πραγματικοτητα, και σιγουρα δεν ηταν γλυκαναλατοι τοτε.
Θα προτεινα την ταινια σε "ρομαντικές" ψυχες, που θελουν να νιωσουν οχι μονο το κλιμα αυτών των ημερών, αλλα και καποιο "μηνυμα" που μπορει να νικησει το κακο της ανθρωπινης φυσης, ξεροντας οτι το συγκεκριμενο παραμυθι ειναι αληθινο.
Τρέιλερ
Ψαχνοντας εαν υπαρχει αλλη ταινια με τον ιδιο τιτλο και την ιδια υποθεση, ανακαλυψα οτι τελικα ειχαν κανει ενα ουκ ολιγον καραμπινατο λαθος 
. Οι σκηνες στις ειδησεις δεν ηταν απο ταινια, αλλα απο μια διαφημιση! Ειναι διαφημιση της σοκολατας Sainsbury, η οποια γυριστηκε και αυτη σε μνημη της 100ετιας. Αξιζει μια θεαση 