Τίτλος: The Twilight Samurai
Ελληνικός τίτλος: Ο Σαμουράι του Λυκόφωτος
Έτος παραγωγής: 2002
Σκηνοθεσία: Yôji Yamada
Σενάριο: Yôji Yamada, Yoshitaka Asama
Ηθοποιοί: Hiroyuki Sanada, Rie Miyazawa, Nenji Kobayashi...
Πρωτότυπη μουσική: Isao Tomita
Διάρκεια: 129΄
imdb
Υπόθεση
Ένας φτωχός σαμουράι, που έχει χάσει την γυναίκα του, δουλεύει πολύ για να συντηρήσει την άρρωστη μητέρα του και τις δυο του κόρες: τα πρωινά σε μια γραφειοκρατική δουλειά και τα απογεύματα κατασκευάζει ξύλινα κλουβάκια. Φιλήσυχος, δίχως φιλοδοξίες, είναι ταμένος στην οικογένειά του και σε μια ζωή δίχως ηρωισμούς. Μια μέρα, σε μια περίσταση, θα φανεί πως είναι καλός στο ξίφος. Σύντομα η φυλή στην οποία ανήκει θα του επιβάλει να κάνει μια εξυπηρέτηση.
Άποψη
Πρόκειται για ένα αργό ρεαλιστικό δράμα τοποθετημένο στην Ιαπωνία της εποχής των σαμουράι. Δεν είναι μια ταινία πολεμικών τεχνών κι έτσι δεν θα πρέπει κάποιος να περιμένει δράση και ηρωικές μάχες, παρότι υπάρχουν μια δυο, όμως δοσμένες μέσα από μια ρεαλιστική ματιά.
Αυτό που ίσως ξενίσει έναν δυτικό είναι η γιαπωνέζικη κουλτούρα. Ο σταθερά αυστηρός τρόπος, σαν μάλωμα, με τον οποίο εκφέρουν ακόμα και τις πιο τρυφερές κουβέντες, οι συνεχείς αναφορές στα "κοκού", τα σπίτια με τους χάρτινους τοίχους, οι παράξενη ένδυση, η οργάνωση της κοινωνίας σε φύλα, σαμουράι, σογκούν, κι η γενικότερη ιεραρχία, η αρχή της αυτοκτονίας (χαρακίρι), η αντίληψη για την τιμή κ.α. αποτυπώνουν με ρεαλισμό το χθες της χώρας όπου ανατέλλει πρώτα ο ήλιος, και μια πραγματικότητα πολύ εξωτική, στα δικά μας δυτικά μάτια.
Μέσα όμως σε αυτό το ξένο τοπίο, πρωταγωνιστούν τα ίδια πανανθρώπινα πράγματα: η οικογένεια, η αγάπη, ο ανεκπλήρωτος έρωτας.
Ο τίτλος αναφέρεται στο παρατσούκλι που δίνουν κοροϊδευτικά οι συνάδελφοι σαμουράι στον ήρωα: ο σαμουράι του λυκόφωτος, δηλ. ένας σαμουράι βυθισμένος στο μισόφωτο μιας ταπεινής φτωχής ζωής, ένας σαμουράι μόνιμα ατημέλητος και με φθαρμένα ρούχα, που δεν λάμπει.
Στην σκηνή στο καρέ που έβαλα πιο πάνω, ο ήρωας λέει μια φράση που συνοψίζει ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας: "Μπορεί να είμαι για λύπηση όμως είμαι ένας σαμουράι."
Ο Hiroyuki Sanada δίνει μια πανέμορφη ερμηνεία και μαζί με την Rie Miyazawa, που ενσαρκώνει μια αξιαγάπητη Τομόε, σε κάνουν να ξεχάσεις πως βλέπεις ταινία, και μοναχά βυθίζεσαι στο δράμα που ξεδιπλώνεται εμπρός σου.
Η ταινία σάρωσε τα βραβεία στην Ιαπωνία και τα πήγε καλά κι εκτός χώρας, προτάθηκε μάλιστα και για όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Ας σημειωθεί, επίσης, πως η μουσική είναι κατά κύριο λόγο δυτικού τύπου και το κύριο θέμα όμορφο και μελοδραματικό.
Ένα ανθρώπινο δράμα και μαζί μια ιστορία αγάπης που με συγκίνησε βαθιά και νομίζω πως δεν είμαι ο μόνος πάνω στον οποίο θα έχει μια τέτοια επίδραση.
Τρέιλερ