Dracula: Dead and Loving It (1990)

[Φαροφύλακας]

Τίτλος: Dracula: Dead and Loving It
Ελληνικός τίτλος: Δράκουλας: Νεκρός και μ' Αρέσει.
Έτος παραγωγής: 1995
Σκηνοθέτης: Mel Brooks
Σενάριο: Mel Brooks, Rudy De Luca, Steve Haberman, Bram Stoker
Ηθοποιοί: Leslie Nielsen, Mel Brooks, Peter MacNico...
Πρωτότυπη μουσική:
Διάρκεια: 88΄
imdb

Υπόθεση
Ο Κόμης Δράκουλας, από την Τρανσυλβανία, επισκέπτεται την Αγγλία για να εποπτεύσει ένα ακίνητο που αγόρασε αλλά και για να καταλαγιάσει την δίψα του για ζεστό, φρέσκο αίμα.



Άποψη
Άλλη μια εξωφρενική κωμωδία από τον Μελ Μπρουξ, κατά κάποιον τρόπο, το αμερικανικό αντίστοιχο των Monty Pythons. Πρόκειται, βέβαια, για παρωδία της γνωστής ιστορίας του Μπραμ Στόουκερ, και ειδικότερα της κινηματογραφικής εκδοχής του Κόπολα που είχε βγει τρία χρόνια πριν, στις αίθουσες, πράγμα που είναι εμφανέστατο σε πολλές σκηνές αλλά και στο πόστερ της ταινίας.

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο μεγάλος ερμηνευτής του είδους, Λέσλη Νίλσεν, αποτυπώνει έναν ανεκδιήγητο κόμη Δράκουλα, με βαριά, επιτηδευμένη, ακαθόριστη προφορά Καρπαθίων και γελοιωδέστατη περούκα αλά Κόπολα.

Η ταινία περιέχει την κλασική σκηνή όπου Βαν Χέλσινγκ και Δράκουλας συναγωνίζονται ποιος θα πει την τελευταία κουβέντα, αλλά και κάμποσες άλλες χαρακτηριστικές σκηνές. Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ καί οι δύο χοροί με την Μίνα (μόνοι τους και έπειτα στην δεξίωση).

Σίγουρα, δεν είναι μια κωμωδία για τον καθένα και μάλλον πρέπει κάποιος να είναι οπαδός του είδους για να μείνει ικανοποιημένος. Σχετική ταινία είναι το πολύ παλιότερο "Dance of the Vampires" (1967) του Πολάνσκη, στο οποίο πάει η δική μου προτίμηση.

Τρέιλερ

[Σινεφίλ]

Μα δεν υπάρχει ταινία με τον Νίλσεν που να μην έχω λυθεί στα γέλια. Και μόνο που βλέπω την εικόνα που έβαλες με την περούκα, ξεκαρδίζομαι. Μεγάλος κωμικός για το δικό μου χιούμορ!

[Κόρτο Μαλτέζε]

Προσωπικά μου αρέσει αρκετά ο Μελ Μπρουκς και τη συγκεκριμένη ταινία (η οποία κλείνει την καριέρα του σαν σκηνοθέτη) την έχω δει αρκετές φορές γελάω αρκετά (πολύ καλή επιλογή ο Νίλσεν-Δράκουλας) αλλά από τις 11 ταινίες που σκηνοθέτησε θα την κατέτασσα 9η άντε 8η .

Προσωπικά αγαπημένες σκηνές, η κόντρα του ποιος θα πει την τελευταία λέξη, το παλούκωμα της Λούσι (; ), ο Ρένφιλντ που προσπαθεί να κάνει τους διώκτες του να χάσουν τα ίχνη του.

[Φαροφύλακας]

Να κι η σκηνή με το ποιος θα πει την τελευταία λέξη. Νομίζω από τις πιο χαρακτηριστικές που μας έχει δώσει ο κωμικός κινηματογράφος.

[Τζακ]

πολυ καλη ταινια και πραγματι με πολυ αστειες σκηνες. Δική μου αγαπημενη εκει που ο Renfield δεν μπορει να αντισταθει και τρωει εντομα.

[Τρίνιτυ]

Πολύ καλή ταινία, όσες φορές κι αν την δω, γελάω.

[Μυρμηγκοφάγος]

Η αγαπημένη μου του Brooks όσο και αν το παλέψουν (χορέψουν) η Ulla και ο Igor
Μόνο με το fearless vampire killers μπορώ να το συγκρίνω και να είμαι αναποφάσιστος

[Μπιατριξ Κιντο]

Πολυ καλη. Οσες φορες κι αν τη δω, "λυνομαι" στα γελια. Οπως και στις "Τρελες Σφαιρες", κι εδω ο Νιλσεν προκαλει γελιο μεχρι δακρυων.
9/10

[Νικόλας Δε Κιντ]

Προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η ταινία... Είχε μια-δυο καλές σκηνές αλλά στο σύνολο της ήταν χοντροκοπιά!

Από το Spaceballs και έπειτα για μένα άρχισε η παρακμή του Μελ Μπρουκς.
Οι ταινίες του αναλώνονταν σε φτηνά λογοπαίγνια τύπου Σεφερλή και σε χοντροκομμένες φάρσες.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως ο άνθρωπος που σκηνοθέτησε το Young Frankenstain έκανε και το "Ήρωες με τα κολάν"