Τίτλος: Jackie Brown
Έτος παραγωγής: 1997
Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino
Σενάριο: Quentin Tarantino
Ηθοποιοί: Pam Grier, Samuel L. Jackson, Michael Keaton, Robert DeNiro
Διάρκεια: 154'
Imdb
Υπόθεση:
Ο Ορντέλ είναι σεσημασμένος έμπορος όπλων. Συνεργός του είναι ο Λούις, που έχει αποφυλακιστεί πρόσφατα. Η τρίτη της παρέας είναι η Τζάκι Μπράουν, η οποία ως αεροσυνοδός έχει αναλάβει τη μεταφορά και παράδοση των χρημάτων, που προέρχονται από την πώληση όπλων, στον Ορντέλ. Όταν όμως η τελευταία συλλαμβάνεται από τον Ρέι, έναν πράκτορα της Δίωξης Ναρκωτικών και Λαθρεμπορίας, προσποιείται ότι θα συνεργαστεί μαζί του, προκειμένου να τον «οδηγήσει» στον εγκέφαλο της παράνομης αυτής επιχείρησης....
Άποψη:
Μία ενδιαφέρουσα περιπέτεια με την υπογραφή του Κουέντιν Ταραντίνο. Εδώ ''παντρεύει'' με μαεστρία το θρίλερ με το φιλμ νουάρ και ασφαλώς το διανθίζει με γερές δόσεις μαύρου χιούμορ. Οι παράξενοι χαρακτήρες και οι διαφορετικές ιστορίες είναι αλληλένδετες μεταξύ τους και συνθέτουν ένα παράξενο παζλ απόλυτης ελευθερίας, ενώ ο σκηνοθέτης ελέγχει τα πάντα μέχρι το τελικό αποτέλεσμα: από το σενάριο, (που από τις σπάνιες φορές δεν είναι αποκλειστικά δικό του αλλά βασίζεται σε μαύρο μυθιστόρημα του Λίοναρντ) και το μοντάζ, μέχρι την μουσική και τις επιμέρους σκηνές. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, ενώ την παράσταση κλέβει για άλλη μια φορά ο Samuel L. Jackson, τον οποίο βλέπουμε σχεδόν σε όλες τις ταινίες του Ταραντίνο. Βάζω 8/10.
) και ειχε πολλα κολπα και πονηριες με κατι βαλιτσες, που με μπερδεψαν λιγο. Επισης ειχε αναφορες στη δεκαετια του 70 και τις ταινιες blaxploitation εκεινης της εποχης οπου εκανε καριερα η Γκριρ, αλλα εγω ποτε δεν ασχοληθηκα με εκεινο το ειδος, και η Γκριρ μου ηταν αγνωστη.
