The Silence Of The Lambs (Η Σιωπή των Αμνών) (1991)

[Μπιατριξ Κιντο]

Τίτλος: The Silence Of The Lambs
Ελληνικός Τίτλος: Η Σιωπή Των Αμνών
Έτος: 1991
Σκηνοθέτης: Johnathan Demme
Σενάριο: Ted Tally
Ηθοποιοί: Anthony Hopkins, Jodie Foster, Scott Glen, Ted Lavine
Πρωτότυπη Μουσική: Howard Shore
Διάρκεια: 118'
imdb

Υπόθεση
Μια εκπαιδευόμενη αστυνομικός του FBI στην προσπάθειά της να ανακαλύψει ένα δολοφόνο ευτραφών γυναικών, ζητά τη βοήθεια ενός ψυχίατρου, του Χάνιμπαλ Λέκτερ, που βρίσκεται σε άσυλο λόγω των κανιβαλιστικών του συνηθειών.



Άποψη
Είναι θεωρώ από τα καλύτερα αστυνομικά θρίλερ που έχουν βγει ποτέ - όχι το καλύτερο γιατί υπάρχει κι ένα Se7en βεβαίως βεβαίως - αλλά αυτό που εγώ ξεχωρίζω είναι κυρίως η ερμηνεία του Άντονι Χόπκινς που αν και εμφανίζεται συνολικά 16 λεπτά μέσα στην ταινία πραγματικά δίνει ρέστα. Και η Τζόντι Φόστερ ήταν πολύ καλή αλλά εδώ την παράσταση την κλέβει ο Άντονι. Επίσης θεωρώ ότι ξεχωρίζει για την εμβάθυνση των χαρακτήρων, την ευρηματικότητα της ιστορίας, την επιβλητική μουσική και φυσικά να τονίσω ότι ο Χάνιμπαλ Λέκτερ είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς και διάσημους κινηματογραφικούς σίριαλ κίλερς στην ιστορία του σινεμά. 9/10

Tρέιλερ:

[Ονειρευτής]

Έξι σχετικά άγνωστες πληροφορίες που αφορούν την ταινία:

α) «Η Σιωπή των Αμνών» κυκλοφόρησε στις 14 Φεβρουαρίου 1991, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, κάτι που όμως δεν είχε να κάνει με τη γιορτή των ερωτευμένων.
Η ταινία προγραμματίστηκε να βγει στις αίθουσες στα μέσα Φεβρουαρίου, καθώς η εταιρία παραγωγής Orion Pictures είχε άλλη μια επιτυχία στους κινηματογράφους και δεν ήθελε ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Το «Χορεύοντας με τους Λύκους» παιζόταν ήδη στις σκοτεινές αίθουσες και η Orion δεν ήθελε να φέρει κι άλλους διεκδικητές στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς.

β) Παραμένει ακόμα και σήμερα η μοναδική ταινία τρόμου που έχει τιμηθεί με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και μία από τις 6 που έχουν προταθεί ποτέ από το είδος για το μεγαλύτερο βραβείο της Αμερικανικής Ακαδημίας.

γ) Το εξαιρετικό «Manhunter» («Ο ανθρωποκυνηγός») του 1986 του Μάικλ Μαν βασίζεται στο μυθιστόρημα «Red Dragon» (1981) του Τόμας Χάρις, του πρώτου από τα 4 βιβλία που έγραψε για τον διαβόητο πλέον ψυχίατρο με τις κανιβαλιστικές τάσεις.
Το «Manhunter» σύστησε μεν στο παγκόσμιο κοινό τον δρα Λέκτερ (Hannibal Lecktor τον ονομάζει ο συγγραφέας), πάτωσε ωστόσο στο box office.

δ) Αρχικά τον ρόλο του πράκτορα του FBI, Jack Crawford είχε αναλάβει να υποδυθεί ο Τζίν Χάκμαν ο οποίος μαζί με την Orion Pictures αποφάσισαν να χωρίσουν στα δυο τα 500.000 δολάρια που χρειάζονταν για να αποκτήσουν τα κινηματογραφικά δικαιώματα του βιβλίου. Ο δημοφιλής ηθοποιός επρόκειτο να σκηνοθετήσει και την ταινία, κάτι που τελικά δεν έγινε και αυτό επειδή χρόνια αργότερα θα αποκάλυπτε πως κάποια στιγμή είδε ένα βίντεο του εαυτού του κατά την απονομή των Όσκαρ του 1989, όταν ήταν υποψήφιος για τον ρόλο του στην ταινία «Ο Μισσισσιπής καίγεται» του Άλαν Πάρκερ. Εκεί έπαιζε ξανά έναν πράκτορα του FBI και φοβήθηκε μήπως τυποποιηθεί σε τέτοιους ρόλους. Κι έτσι αποχώρησε τελικά από τη «Σιωπή των Αμνών».
Όσο για τον ρόλο του Λέκτερ, η πρώτη επιλογή ήταν ο Σον Κόνερι. Ο δημοφιλής ηθοποιός διάβασε ωστόσο το σενάριο και το βρήκε «αποκρουστικό». Ο Άντονι Χόπκινς δεν ήταν καν η δεύτερη ή η τρίτη επιλογή. Οι παραγωγοί στράφηκαν στον Ντάνιελ Ντέι Λιούις και τον Ντέρεκ Τζάκομπι.
Όσο για τον ρόλο της Clarice Starling, η πρώτη επιλογή του στούντιο ήταν η Μισέλ Φάιφερ, η οποία είχε μόλις συνεργαστεί με τον Τζόναθαν Ντέμι στην τελευταία του ταινία "Η Γυναίκα του Γκάνγκστερ" (1988) και ο σκηνοθέτης την ήθελε διακαώς. Εκείνη φοβήθηκε ωστόσο τον ρόλο, την ανησυχούσε το «σκοτεινό» του πράγματος.
«Όχι» άκουσε ο Ντέμι και από τη Μεγκ Ράιαν αλλά και τη Λόρα Ντερν. Εντωμεταξύ, η Τζόντι Φόστερ είχε παθιαστεί τόσο με το σενάριο που αποπειράθηκε να αγοράσει εκείνη τα κινηματογραφικά δικαιώματα, την πρόλαβε ωστόσο ο Χάκμαν. Ο Ντέμι της έδωσε τελικά τον ρόλο επειδή την έβλεπε να μάχεται λυσσαλέα γι’ αυτόν. Δεν του άρεσε καθόλου. Δεν εκτιμούσε ούτε την υπέροχη ερμηνεία της στους «Κατηγορούμενους» (1988), όπου τιμήθηκε με Όσκαρ Α’ Γυναικείου.

δ) Ο ρόλος του Χάνιμπαλ Λέκτερ δόθηκε τελικά στον Άντονι Χόπκινς ο οποίος όταν ο ατζέντης του τον ενημέρωσε για ένα νέο σενάριο που ήθελε να διαβάσει, με τίτλο «Η Σιωπή των Αμνών», ο Χόπκινς τον ρώτησε αν «είναι παιδική ιστορία;». Όταν διάβασε ωστόσο τις πρώτες 10 σελίδες, τον πήρε τώρα αυτός τηλέφωνο λέγοντάς του «είναι ο καλύτερος ρόλος που έχω διαβάσει».
Το δείπνο με τον Ντέμι για να αποδεχτεί τη δουλειά ήταν εντελώς τυπικό. O Χόπκινς επιστράτευσε στην υποκριτική του τον φόβο των ανθρώπων για τους γιατρούς προκειμένου να κάνει τρομακτικότερες τις σκηνές του στην ταινία.
Δική του ιδέα, για παράδειγμα, ήταν να φορά ο Λέκτερ λευκά. Η θεωρία του ήταν πως φοβόμαστε ήδη όσους φορούν λευκές ποδιές στη δουλειά τους (γιατρούς και οδοντίατρους).

ε) Ο κανίβαλος της ταινίας δεν βασίζεται σε πραγματικό δολοφόνο. Ήταν μια συρραφή όλων των κακών που είδε ο Τόμας Χάρις για τις ανάγκες της συγγραφικής έρευνάς του.
(Ο Χάρις αποκάλυψε ωστόσο το 2013 πως ο Χάνιμπαλ Λέκτερ βασίζεται σε έναν δολοφόνο χειρουργό που είχε γνωρίσει ο ίδιος όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Παρά το γεγονός ότι δεν έδωσε όνομα, πιστεύεται πως αναφέρεται στον Alfredo Balli Trevino, έναν γιατρό που δολοφόνησε τον καλύτερό του φίλο και χαρακτήριζαν όλοι ως «πνευματώδη και αλαζόνα»).
Όσο για τον serial killer της «Σιωπής των Αμνών», Buffalo Bill, αυτός είναι κράμα 6 πραγματικών κατά συρροή φονιάδων (με σημαντικότερους τους Gary Michael Heidnik, Ed Gein και Ted Bundy). Το σπίτι που έμενε ο Buffalo Bill, εκείνη την εποχή ανήκε σε έναν καθηγητή μέσης εκπαίδευσης που μόνο τα χειρότερα είχε να λέει για το συνεργείο. Του έκλεψαν πράγματα και ήταν αγενείς μαζί του, παραπονιόταν ο Harold Lloyd, ο οποίος είδε κι έναν φύλακα των γυρισμάτων να κάνει νυχτερινές ξεναγήσεις στο σπίτι του.

στ) Το κρανίο που βλέπουμε πάνω στο έντομο της επίσημης αφίσας της ταινίας είναι παρμένο από φωτογραφία του Philippe Halsman με τον Σαλβαντόρ Νταλί.
Με τίτλο «In Voluptas Mors», η εικόνα παρουσιάζει τον σουρεαλιστή ζωγράφο δίπλα σε ένα κρανίο που σχηματίζουν 7 γυμνά γυναικεία σώματα. Ήταν σχέδιο του ίδιου του Νταλί που έκανε φωτογραφική πραγματικότητα ο Halsman.