Kramer vs. Kramer (Κράμερ εναντίον Κράμερ) (1979)

[Φαροφύλακας]

Τίτλος: Kramer vs. Kramer
Ελληνικός τίτλος: Κράμερ εναντίον Κράμερ
Έτος παραγωγής: 1979
Σκηνοθεσία: Robert Benton
Σενάριο: Robert Benton
Ηθοποιοί: Dustin Hoffman, Meryl Streep, Jane Alexander...


Υπόθεση
Η ιστορία είναι χτισμένη γύρω από ένα νέο ζευγάρι, τον Τεντ (Ντάστιν Χόφμαν) και την Τζωάννα (Μέριλ Στριπ) που έχουν κι ένα μικρό αγόρι, τον Μπίλη. Η σύζυγος φεύγει μια μέρα ξαφνικά για να βρει, όπως λέει τον εαυτό της, αφήνοντας πίσω σαστισμένο τον Τεντ που πρέπει, ξαφνικά, να αναλάβει τον ρόλο του γονιού που μέχρι τώρα κάλυπτε περισσότερο η Τζωάννα, και να καλύψει το κενό της απέναντι στον Μπίλη.

Όταν κάποτε επιστρέψει η Τζωάννα για να πάρει το παιδί, ο Τεντ που έχει δεθεί στο μεταξύ ακόμα περισσότερο μαζί του, δεν θα θελήσει να το δώσει και έτσι οι δυο γονείς θα οδηγηθούν για την κηδεμονία στο δικαστήριο.



Άποψη
Το σκέφτηκα να συμπεριλάβω την δεύτερη παράγραφο στην υπόθεση, καθώς πρόκειται για πράγματα που συμβαίνουν αργότερα, αλλά στην ουσία, αυτή η δικαστική αντιμαχία είναι γενικότερα γνωστή αφού προδίδεται και από τον τίτλο της ταινίας: Κράμερ εναντίον Κράμερ.

Δύο κορυφαίοι ηθοποιοί στην χρυσή εποχή τους, ερμηνεύουν ένα από τα ομορφότερα κοινωνικά δράματα του κινηματογράφου. Και ανάμεσά τους μια εξαιρετική ερμηνεία από τον μόλις 7χρονο Τζάστιν Χένρη, που τον έκανε τον νεαρότερο υποψήφιο ποτέ για όσκαρ.

Και βέβαια, η ταινία κέρδισε τα καλύτερα όσκαρ της χρονιάς: καλύτερου ανδρικού ρόλου για τον Χόφμαν, καλύτερου β' γυναικείου ρόλου για την Στριπ, καλύτερου σκηνοθέτη για τον Ρόμπερτ Μπέντον, καλύτερης ταινίας και καλύτερου σεναρίου το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι βασισμένο σε βιβλίο.

Στην μουσική επένδυση ξεχωρίζει το υπέροχο κονσέρτο για μαντολίνο του Βιβάλντη.

Ένα κοινωνικό δράμα από τα πιο κλασικά και αξιόλογα που έχει δώσει ο κινηματογράφος.

Τρέιλερ

[Κόρτο Μαλτέζε]

Απλή, καθημερινή ιστορία θα μπορούσα να πω που ερμηνεύουν όλοι άψογα, ακόμα και το παιδί (υποψήφιο για όσκαρ Β' αντρικού) είναι απόλυτα φυσικό στο ρόλο του.

[Ίζι]

Πόσο σκληρός ο χαρακτήρας της Μέριλ Στριπ... συμπεριφορά αφύσικη, ακατανόητη. Δυστυχώς, όμως, συμβαίνει συνεχώς, καταστρέφοντας ανθρώπους. Ο μικρός της ταινίας (την οποία θεωρώ αριστούργημα) στάθηκε πάρα πολύ τυχερός, μέσα στην ατυχία του.

[Μαντυ]

πολυ ωραιες ερμηνειες ,αγαπημενη ταινια που πλεον ομως δεν μπορω να δω τοσο ευκολα.με στεναχωρει.
δε νομιζω οτι ηταν τοσο σκληρη η μεριλ στριπ, προσπαθω να την ''κρινω'' με περισσοτερη επιεικεια. σιγουρα κ λογω της τελικης εξελιξης του εργου.

[Φαροφύλακας]

Εγώ δεν την βρίσκω και τόσο πολύ στενάχωρη ταινία, πάντως, Μαντυ.


Ας βάλω την πολύ χαρακτηριστική σκηνή όπου ο πατέρας ετοιμάζει, πρώτη φορά αυτός, αβγόφετες για πρωινό κι όλα είναι τόσο δύσκολα...




Κάθε φορά που βλέπω ένα μικρό παιδί να παίζει τόσο απόλυτα φυσικά σε κάποια αμερικάνικη ταινία, μού ερχονται στο μυαλό τα παιδάκια στις ελληνικές σειρές που, δυστυχώς, δεν το έχουνε.

[Μαντυ]

εχω να την δω χρονια αλλα αυτη την αισθηση μου εχει αφησει..
το παιδακι ολα τα λεφτα

[Ίζι]

δε νομιζω οτι ηταν τοσο σκληρη η μεριλ στριπ, προσπαθω να την ''κρινω'' με περισσοτερη επιεικεια. σιγουρα κ λογω της τελικης εξελιξης του εργου.

Δεν συμφωνούμε σ' αυτό... Όμως κι εμένα με στενοχωρεί πολύ αυτή η ταινία.

[Βαλεντίν]

Μου άρεσε πολύ η ταινία ,ρεαλιστικότατο κοινωνικό δράμα,αισιόδοξο για μένα. Οι δύο πρωταγωνιστές άψογοι.Ο χαρακτήρας της Στρήπ ολοκληρωμένος και οι καταστάσεις καθημερινές χωρίς ωραιοποιήσεις.Αν είναι να κρίνουμε την Στρήπ σαν μητέρα,εντάξει την κρίνεις αυστηρά.Μια μητέρα όμως είναι και άνθρωπος,έπαθε ένα υπαρξιακό και λειτούργησε όπως μπόρεσε για να το λύσει.

[Φαροφύλακας]

Γενικότερα, η νομοθεσία στις ΗΠΑ, όπως και στην Ελλάδα, δείχνει εύνοια ως προς το να πάει το παιδί με την μητέρα, σε περίπτωση διαζυγίου. Πιστεύω πως αυτή η γραμμή είναι προς την σωστή μεριά όμως θα πρέπει να υπάρχει ανοιχτό ένα παράθυρο και για τον πατέρα, γιατί υπάρχουν και πολλοί πατεράδες που είναι πολύ καλοί και ταμένοι γονείς.

Είχα δει ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ πάνω στο θέμα, πριν αρκετά χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να ανακαλέσω ποιο ήτανε.

Εσείς, στην θέση του δικαστή, σε ποιον θα δίνατε τον μικρό Μπίλη, στον μπαμπά του ή στην μαμά του;

[Ίζι]

Μα, στον μπαμπά φυσικά.