North by Northwest (1959)

[Φαροφύλακας]

Τίτλος: North by Northwest
Έτος παραγωγής: 1959
Σκηνοθέτης: Alfred Hitchcock
Σενάριο: Ernest Lehman
Ηθοποιοί: Cary Grant, Eva Marie Saint, James Mason ...
Διάρκεια: 136΄


Υπόθεση
Ο Ρότζερ Θόρχιλ είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που εργάζεται σαν διαφημιστής. Όταν ξαφνικά κάποιοι άγνωστοι τον απαγάγουν γιατί τον περνάν για κάποιον μυστηριώδη Τζωρτζ Κάπλαν. Κι εκεί ξεκινά μια απίστευτη περιπέτεια όπου ο Ρότζερ Θόρχιλ αντί να ξεκαθαρίζει τα πράγματα, βυθίζεται όλο και περισσότερο στον ρόλο που του αποδόθηκε.

Άποψη
Θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες του Χίτσκοκ και μάλλον όχι άδικα. Ο Χίτσκοκ έχει μείνει στην ιστορία ως ο μετρ της αγωνίας και η ταινία αυτή δικαιώνει αυτόν τον τίτλο. Μέσα σε όλα περιέχει δύο από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές καταδίωξης στην ιστορία του κινηματογράφου: αυτήν όπου το αεροπλάνο καταδιώκει τον Κάρη Γκραντ στην έρημο και την καταδίωξη στις προτομές των αμερικανών προέδρων.



Ο Κάρη Γραντ γενικά μου αρέσει πολύ αν και ίσως δεν τον κάνει και πολύ καλά τον μεθυσμένο, στην αρχή της ταινίας. Αν υπάρχει, πάντως, κάτι που δεν μου πολυάρεσε, αυτό είναι πως το σενάριο μάς δίνει έναν Ρότζερ που λέει συνεχώς εξυπνάδες και που είναι αφύσικα άνετος, παρότι συνεχώς κινδυνεύει η ζωή του. Από εκεί και πέρα η Εύα Μαρή Σεντ είναι υπέροχη και πολύ όμορφη.

Πολύ καλή κατασκοπευτική ταινία αγωνίας αλλά κάποιος θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος με όλη την παλιά κινηματογραφική αισθητική.

Τρέιλερ

[Συνικός]

Προσωπικά, είναι από τις λιγότερο αγαπημένες μου ταινίες του Χίτσκοκ.

[Ίζι]

Αντίθετα, εμένα είναι απ' τις αγαπημένες μου. Απ' τις πιο διασκεδαστικές του Χίτσκοκ. (Πολλές υπερβολές που εξυπηρετούν την πλοκή και τον ανάλαφρο χαρακτήρα της, ακόμα και οι συνεχείς εξυπνάδες του πρωταγωνιστή).

[Βου Παπ]

Εμένα μ' άρεσε πολύ, δεν νομίζω πως μπορεί ταινία του Χίτσκοκ να με απογοητεύσει (αν και δεν τις έχω δει όλες ακόμα). Ο ενθουσιασμός μου μάλλον οφείλεται και στην ατμόσφαιρα... Καλοκαιρινό βραδάκι, στο πάρκο της Κατερίνης, υπαίθρια προβολή από την κινηματογραφική λέσχη της πόλης...

[Κόρτο Μαλτέζε]

Εμένα μ' άρεσε πολύ, δεν νομίζω πως μπορεί ταινία του Χίτσκοκ να με απογοητεύσει (αν και δεν τις έχω δει όλες ακόμα).

Υπάρχουν κάποιες (της δεκαετίας του είκοσι-τριάντα) που είναι αν όχι απογοητευτικές, τότε σίγουρα αδιάφορες, όπως η (βουβή) Γυναίκα του αγρότη (1928), Η Ήρα και το παγόνι (1929), Περιπέτειες νεόπλουτων (1931), αλλά και τα μεταγενέστερα Σχισμένο Παραπέτασμα (1966) και Τοπάζ (1969) δεν είναι ό,τι καλύτερο. Δοκίμασέ τις και αν σου αρέσουν τότε θα σου αρέσουν τα πάντα από Χίτσκοκ.

Η συγκεκριμένη ταινία προσωπικά δεν με ενθουσίασε αν και μου αρέσει και ο Χίτσκοκ και ο Γκραντ, μάλιστα οι αγαπημένες μου ταινίες από Χίτσκοκ είναι οι Υποψίες και Η Υπόθεση Νοτόριους (και οι 2 με τον Γκραντ) και η Ρεβέκκα (με τον Ολίβιε). Ήταν διασκεδαστική και ευχάριστη, μέχρι εκεί όμως.

[Φαροφύλακας]

Έχει ενδιαφέρον πως άλλοι την βάζουμε στις πολύ καλές κι άλλοι στις αδιάφορες.

[Μυρμηγκοφάγος]

Βάλε άλλη μια ψήφο στις αδιάφορες, αλλά αν αναλογιστείς ότι ο Χίτσκοκ μου είναι ιδιαίτερα αντιπαθής θα έλεγα ότι μάλλον ως καλό ακούγεται
Θα θεωρούσα το psycho ως τη μόνη ταινία του που με ικανοποίησε σχετικά και to vertigo ως αυτή που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω εξαιρετική αν είχε άλλο σκηνοθέτη (τον Όρσον ίσως) και άλλον πρωταγωνιστή

[Νικόλας Δε Κιντ]

Την είδα και γω την συγκεκριμένη πρόσφατα...

Ούτε κρύο ούτε ζέστη.
Προτιμώ άλλες του Χίτσκοκ. Ίσως οι υπερβολές της με κούρασαν ελαφρώς και με εκνεύρισαν.

(κάπου έγραψα πάλι γιαυτή την ταινία αλλά δεν θυμάμαι σε ποιο νήμα... )