Re: Περί παλιού, καλού ελληνικού σινεμά
Posted: 06 Δεκ 2016, 16:30
Ειχα γραψει μια απαντηση εδω αλλα εξαφανιστηκε :|
Τελος παντων, ελεγα οτι οσον αφορα το "ρατσιστικο" χιουμορ που αφορα τους υπερβαρους, μη ξεχναμε οτι το υφισταντο οι ιδιες οι ηθοποιοι που ηταν υπερβαρες (εχω θηλυκο γενος επειδη αυτη η σκηνη γινεται συνηθως με γυναικες, μαναδες, πεθερες κλπ).
Ο κοσμος μεσα στην αφελεια του το εκλαμβανε ως δειγμα χιουμορ εκ μερους του κωμικου χαρακτηρα, και οχι κακεντρεχειας ή ρατσισμου. Εαν οι ιδιες οι ηθοποιοι δεν ειχαν (προφανως) τετοια συνειδητοποιηση, γιατι να το κρινουμε εμεις σημερα ως ρατσιστικο, με τα σημερινα δεδομενο; Το θεωρω λιγο αναχρονιστικό δηλαδη.
Το ιδιο δεν ισχυει με το Ριζο που το επαιζε κοντος; Αυτο το χιουμορ το θεωρω ατυχες, με την εννοια οτι ηταν μονο κοντυτερος κατα ενα κεφαλι απο τους υπολοιπους, αλλα οχι ρατσιστικό.
Παρομοιο χιουμορ υπαρχουν και στις ταινιες του 80, αλλα και πιο προσφατα θυμαμαι το Καφε της Χαρας, με τον μυτόγκα μπακάλη και τη χοντρή του γυναίκα. Πολλες ατακες αφορουσαν αυτα τα χαρακτηριστικα τους, και το χιουμορ ηταν αυτοσαρκαστικο εκ μερους των ηθοποιων.
(οσον αφορα κεκεδες, τσευδούς, ντιντηδες, αυτο ειναι αλλο θεμα, γιατι αποτελουν ρολους και δεν αφορουν τα πραγματικα χαρακτηριστικα των ηθοποιων)
Τελος παντων, ελεγα οτι οσον αφορα το "ρατσιστικο" χιουμορ που αφορα τους υπερβαρους, μη ξεχναμε οτι το υφισταντο οι ιδιες οι ηθοποιοι που ηταν υπερβαρες (εχω θηλυκο γενος επειδη αυτη η σκηνη γινεται συνηθως με γυναικες, μαναδες, πεθερες κλπ).
Ο κοσμος μεσα στην αφελεια του το εκλαμβανε ως δειγμα χιουμορ εκ μερους του κωμικου χαρακτηρα, και οχι κακεντρεχειας ή ρατσισμου. Εαν οι ιδιες οι ηθοποιοι δεν ειχαν (προφανως) τετοια συνειδητοποιηση, γιατι να το κρινουμε εμεις σημερα ως ρατσιστικο, με τα σημερινα δεδομενο; Το θεωρω λιγο αναχρονιστικό δηλαδη.
Το ιδιο δεν ισχυει με το Ριζο που το επαιζε κοντος; Αυτο το χιουμορ το θεωρω ατυχες, με την εννοια οτι ηταν μονο κοντυτερος κατα ενα κεφαλι απο τους υπολοιπους, αλλα οχι ρατσιστικό.
Παρομοιο χιουμορ υπαρχουν και στις ταινιες του 80, αλλα και πιο προσφατα θυμαμαι το Καφε της Χαρας, με τον μυτόγκα μπακάλη και τη χοντρή του γυναίκα. Πολλες ατακες αφορουσαν αυτα τα χαρακτηριστικα τους, και το χιουμορ ηταν αυτοσαρκαστικο εκ μερους των ηθοποιων.
(οσον αφορα κεκεδες, τσευδούς, ντιντηδες, αυτο ειναι αλλο θεμα, γιατι αποτελουν ρολους και δεν αφορουν τα πραγματικα χαρακτηριστικα των ηθοποιων)