Τι γνώμη έχετε για τα ριμέικ..

[Φαίη]

Εντάξει, μόνο και μόνο που παίζει ο Ντρόγκο μού έρχεται να τη δω την ταινία!
Δεν τα συμπαθώ σε γενικές γραμμές τα ριμέικ, ειδικά όταν έχω αγαπήσει την αρχική εκδοχή μιας ταινίας. Υπάρχουν και περιπτώσεις όμως (πχ. Υπέροχος Γκάτσμπυ) που δεν έχω δει την παλιότερη, οπότε δεν μπορώ να μπω σε διαδικασία σύγκρισης.
Παράδειγμα χαρακτηριστικό που μού έρχεται στο μυαλό είναι ο Batman. Όσο καλή και να θεωρείται η τελευταία εκδοχή, στα δικά μου μάτια φαίνεται ''ξένη'', καθώς αγάπησα αυτήν του Τιμ Μπάρτον αλλά και τη σειρά του '60 (μα τι αστεία που μού φαίνεται τώρα!!)

[Τζακ]

Εζησες στα χρονια εκεινου του Batman? ποσων χρονων εισαι Φαιη?!

[Φαίη]

Δεν ήταν της εποχής μου η σειρά
Όταν ήμουν πιτσιρίκα όμως και ζούσα στην Γερμανία θυμάμαι που την έβλεπα. Μα είχε πολύ πλάκα

[Κόρτο Μαλτέζε]

Και στον ΑΝΤ1 το είχε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Υπάρχει και μια ταινία με τους ίδιους πρωταγωνιστές του 1968

[Μυρμηγκοφάγος]

Το μόνο remake αν θυμάμαι καλά που μου άρεσε περισσότερο, είναι το ballad of narayama του 83.
Η ζωώδης χροιά που έχει με ενθουσίασε περισσότερο από αυτή του 58, αλλά κυρίως υπάρχει μια σημαντική διαφοροποίηση στο τέλος που θεωρώ ποιό συνεπή. Πέρα από αυτό όμως και του 58 είναι μια ιδιαίτερη ταινία που δίνει με πολύ όμορφο τρόπο την έμφαση της στον πρωταγωνιστή.
Θα μπορούσα να ισχυριστώ και ότι το scarlet street το προτιμώ από το chienne, η αλήθεια όμως είναι ότι και τα δύο μου ήταν ανυπόφορα.
Αντιθέτως, ίσως το μάλλον ποιό γνώστο remake, το scarface, δε το προτιμώ από αυτό του 32 και γιαυτό ας όψεται κυρίως ο Πατσίνο.
Να φορέσω τη περικεφαλαία μου;

[Φαροφύλακας]

Θα πρέπει πρώτα να δούμε όλες τις ταινίες για να σου πούμε.

[Μυρμηγκοφάγος]

Συνήθως όταν πρόκειται για τον Πατσίνο και το scarface αυτό δεν είναι απαραίτητο

[Φαροφύλακας]

Για να καταλάβω, δε σου αρέσει ο Πατσίνος;

[Μυρμηγκοφάγος]

Όπως δε σου αρέσει ο ντι Κάπριο, έτσι δεν αρέσει και σε μένα. Τώρα, ο Πατσίνο, είναι στα μάτια μου ένας ντι Κάπριο μιας άλλης εποχής, αλλά μη με παίρνεις πολύ στα σοβαρά. Αντιπαθώ συνολικά το επάγγελμα του ηθοποιού. Η πρωταρχική επιθυμία μου είναι να βυθιστώ στον κόσμο που βλέπω, να ξεχάσω με άλλα λόγια ότι πρόκειται για ταινία και η ύπαρξη γνωστών προσώπων με δυσκολεύει αφάνταστα στην επίτευξη αυτού του στόχου

[Φαροφύλακας]

Δεν έχεις κι άδικο σε αυτό που λες. Κι εμένα μου αρέσει πολύ όταν δεν γνωρίζω τους ηθοποιούς σε μια ταινία. Νομίζω πως ο μόνος λόγος που προτιμούν γνωστούς ηθοποιούς στις ταινίες είναι το ότι είναι "κράχτες". Έχουν οπαδούς. Επίσης, κατά κάποιον τρόπο, πολλοί ηθοποιοί συνδέονται με συγκεκριμένο τύπο ταινίας (π.χ. Μπρους Γουίλης) κι έτσι το κοινό νιώθει μια ασφάλεια στο τί να περιμένει κτλ.