(1887-1969)
Ο Boris Karloff γεννήθηκε το 1887 στο Λονδίνο, το πραγματικό του όνομα ήταν Γουίλιαμ Χένρι Πρατ και ήταν ο νεώτερος από 9 αδέρφια. Το 1909 ταξίδεψε στον Καναδά και ενώ παράλληλα εργαζόταν σε διάφορες δουλειές, άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο σαν μάλλον περιπλανώμενων θιάσων, ενώ γύρω στο 1912 υιοθετεί το ψευδώνυμο Μπορίς Καρλόφ.
Η επαφή του με τον κινηματογράφο ξεκινά στα 1919 οπότε κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις, αρχικά σε μικρούς ρόλους πριν τυποποιηθεί σε ρόλους «Εξωτικών Εγκληματιών». Η καριέρα του στον βουβό κινηματογράφο δεν ήταν σταθερή και αναγκαζόταν να δουλεύει παράλληλα με την ηθοποιία σε περιστασιακές χειρονακτικές εργασίες.
Ο ερχομός της δεκαετίας του 1930 θα οδηγήσει τον Karloff από την αφάνεια στη διασημότητα. Το 1931 θα κερδίσει την προσοχή του κοινού με τη συμμετοχή στο γκανγκστερικό φιλμ Ποιος θα τον δικαιώσει; σκηνοθετημένο από τον Howard Hawks στον ρόλο του βασικού κακού της ταινίας και το Ο κίτρινος τύπος όπου ερμηνεύει έναν φιλόδοξο «κίτρινο» δημοσιογράφο. Όμως ο ρόλος για τον οποίο όλοι τον θυμόμαστε είναι αυτός του τέρατος στην ταινία Φρανκενστάιν (1931) του Τζέιμς Γουέιλ, ρόλος μου τον έκανε έναν από τους δημοφιλέστερους και διαχρονικότερους κινηματογραφικούς σταρ της δεκαετίας του 1930. Αν και συχνά ερμήνευε ρόλους σε ταινίες από άλλα κινηματογραφικά είδη, περισσότερο τον θυμόμαστε από τις ταινίες τρόμου και φαντασίας αυτής της δεκαετίας. Από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι:
Φρανκενστάιν (Frankenstein, 1931). Ο Karloff για πρώτη φορά στο ρόλο του Τέρατος (ή Πλάσματος) σε μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της Universal. Ερμηνεύοντας ένα ρόλο που είχε απορρίψει o Lugosi, γίνεται με το αριστοτεχνικό μακιγιάζ του Τέρατος μια από τις γνωστότερες μορφές στην ιστορία του κινηματογράφου.
imdb
Η μάσκα του Φου Μαντσού (The mask of Fu Manchu, 1932). Εδώ ερμηνεύει τον γνωστό κινέζο εγκληματία σε μια παραγωγή της MGM.
imdb
Η μούμια (The mummy, 1932). Μια από τις καλύτερες ταινίες του, στον απειλητικό ρόλο του Ιμχοτέπ, σκηνοθετημένη από τον Καρλ Φρόιντ.
imdb
Με τον μαύρο γάτο του 1934 (βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Πόε) συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον βασικό του «αντίπαλο» για τον τίτλο του κορυφαίου ηθοποιού σε ταινίες τρόμου του 30 τον Bela Lugosi. Αν και οι σχέσεις τους δεν ήταν και οι καλύτερες θα παίξουν μαζί σε αρκετές ταινίες ως το 1945, μερικές από αυτές θα θεωρηθούν από τις καλύτερές τους.
Η νύφη του Φρανκενστάιν (Bride of Frankenstein, 1935) Επανερχόμενος στο ρόλο του Τέρατος και υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του James Whale συμμετέχει σε μια αριστουργηματική ταινία, από τις λίγες φορές που το σίκουελ είναι ανώτερο του πρωτότυπου.
imdb
Ο άνθρωπος που άλλαξε το μυαλό του (The man who changed his mind, 1936), Σκηνοθετημένο από τον Robert Stevenson ένα μέτριο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον Karloff στο ρόλο ενός τρελού επιστήμονα.
imdb
Το φάντασμα της όπερας (Chalrie Chan at the Opera, 1936) Αστυνομική κωμωδία (καμία σχέση με την ιστορία του γνωστού Φαντάσματος της όπερας) με ήρωα τον Τσάρλι Τσαν και τον Karloff στο ρόλο ενός αμνησιακού βαρύτονου.
imdb
Ο γιος του Φρανκενστάιν (Son of Frankenstein, 1939) Τρίτη και τελευταία φορά ο Karloff στο ρόλο του Τέρατος, αυτή τη φορά σκηνοθετημένος από τον Rowland V. Lee. Συμμετέχουν και οι Bela Lugosi (στο ρόλο του Ίγκορ) και Basil Rathbone (στο ρόλο του Βολφ Φρανκενστάιν). Αρκετά χειρότερη από τις προηγούμενες.
http://www.imdb.com/title/tt0031951/?ref_=sr_1
[*]Ο κύριος Γουόνγκ ντετέκτιβ (Mr Wong, Detective, 1938),
[*]Το μυστήριο γύρω από τον κύριο Γουόνγκ (The mystery of Mr. Wong, 1939),
[*]Έγκλημα στην Τσάινα Τάουν (Mr Wong in Chinatown, 1939),
[*]Η τρομερή ώρα (The fatal hour, 1940),
[*]Καταδικασμένος σε θάνατο (Doomed to die, 1940)
Πέντε μέτριες αστυνομικές ταινίες σκηνοθετημένες από τον Wiliam Nigh για λογαριασμό της Monogram με τον Καρλόφ στο ρόλο του Αμερικανο-Κινέζου ιδιωτικού ντετέκτιβ Τζέιμς Λι Γουόνγκ.
Την ίδια περίοδο και προσπαθώντας να ξεφύγει από την εικόνα του ηθοποιού b-movies θα συμμετάσχει σε μια σειρά ταινίες a κατηγορίας, παίζοντας συνήθως ρόλους κακών, κάποιες από αυτές σήμερα θεωρούνται κλασικές.
Ο σημαδεμένος (Scarface, 1932) του Χάουαρντ Χοκς, Night World (1932), Ο οίκος των Ρόθτσιλντ (Rothchild, 1934), Η χαμένη μεραρχία (The lost patrol) του Τζον Φορντ, Προς δυσμάς της Σαγκάης (West of Shanghai, 1937) του Τζον Φάροου.
Η δεκαετία του 1940 θα σηματοδοτήσει τη μετατόπιση των προτιμήσεων του κοινού από τον γραφικό γοτθικό τρόμο που λάνσαρε η Universal την δεκαετία του 30 προς πιο υπαινικτικές ταινίες. Παράλληλα νέα είδωλα θα ξεπροβάλλουν και η κινηματογραφική καριέρα των ηθοποιών της δεκαετίας του 30, ανάμεσά τους και του Karloff θα παρακμάσει. Δίνοντας περισσότερο βάση στη θεατρική του καριέρα θα συμμετάσχει σε μια σειρά από ασήμαντες ταινίες τρόμου ή κωμωδίες τρόμου. Από τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις τη δεκαετία του 40 ξεχωρίζουν:
Το μυστικό της όπερας (The climax, 1944). Σκηνοθετημένο από τον Τζορτζ Βάγκνερ, με τον Karloff στον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός γιατρού με ύποπτο παρελθόν που επηρεάζει τη ζωή και την καριέρα μιας νεαρής τραγουδίστριας της όπερας.
imdb
Το σπίτι του Φρανκεστάιν (House of Frankenstein, 1944) Επιστροφή του Karloff στη σειρά ταινιών του Φρανκενστάιν, στο ρόλο του τρελού επιστήμονα αυτή τη φορά. Εκτός από τον επιστήμονα και το τέρας τώρα συνυπάρχουν και οι Δράκουλας και Λυκάνθρωπος σε μια ταινία που και ο ίδιος ο Karloff θεωρούσε γελοία.
http://www.imdb.com/title/tt0036931/
Το 1945-1946 θα παίξει σε 3 ταινίες υπαινικτικού τόμου για την RKO τις καλύτερες στις οποίες έχει συμμετάσχει εδώ και χρόνια. Οι ταινίες αυτές είναι: Η εκδίκησις του νεκρού (The body snatcher, 1945), που είναι και η τελευταία του συνεργασία με τον Lugosi, Το νησί του βρικόλακα (Isle of the dead, 1945) και Ανθρώπινα κτήνη (1946).
Για την ίδια εταιρία θα γυρίσει και το Ντικ Τρέισι εναντίον Μπορίς Καρλόφ (Dick Tracy meets Gruesome, 1947) μια μάλλον αδιάφορη συνέχεια στις ταινίες με ήρωα τον Ντικ Τρέισι.
Παλικάρια της φακής (Abbott and Costello meet the killer Boris Karloff, 1949) Επιστροφή την Universal σε μια αστυνομική κωμωδία με τους Άμποτ και Κοστέλο να κλέβουν την παράσταση.
imdb
Παράλληλα συμμετείχε και σε μερικές πιο μέινστριμ ταινίες όπως η κωμωδία Χαρούμενη παρέλασις (The secret life of Walter Mitty, 1947), και τα γουέστερν Αυτοί που δεν παραδόθηκαν ποτέ (Unconquered, 1947) του Σεσίλ ντε Μιλ και ο Αποστάτης (Tap roots, 1948) (και στα δυο γουέστερν ερμηνεύει τον Ινδιάνο φύλαρχο).
Η δεκαετία του 50 δεν του έδωσε την ευκαιρία ναι παίξει σε κάποια αξιόλογη ταινία αν και συμμετείχε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, ενώ ήταν και υποψήφιος για βραβείο Τονι για την θεατρική του δουλειά. Οι μόνες ταινίες αυτής της δεκαετίας που ξεχωρίζουν κάπως είναι:
Οι τρομεροί ντετέκτιβ (Abbott and Costello meet Dr Jekyll and Mr Hyde, 1953) Άλλη μια συνεργασία του Karloff (που εδώ ερμηνεύει τον γνωστό ήρωα του Ρ. Λ. Στίβενσον) με τους Άμποτ και Κοστέλο.
imdb
Φρανκενστάιν 1970 (Frankenstein 1970, 1958). Μάλλον κακή ταινία με τον Karloff στο ρόλο του επιστήμονα.
imdb
Corridors of Blood (1958). Μέτρια ταινία και άλλος ένας ρόλος τρελού επιστήμονα για τον Karloff. Συμμετέχει και ο Christopher Lee.
Την δεκαετία του 1960 ο Karloff θα συνεργαστεί με τον Ρότζερ Κόρμαν και θα συμμετάσχει σε κάποιες από τις ταινίες του Κόρμαν πάνω σε έργα του Πόε και του Λάβκραφτ, ενώ θα πάρει μέρος και σε μερικές άλλες ταινίες της εταιρείας του Κόρμαν.
Το κοράκι (The raven, 1963) Σκηνοθετημένο από τον Κόρμαν, βασισμένο στο ποίημα του Πόε ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και τρόμου και ενώνει στην οθόνη τα ιερά τέρατα της εποχής Karloff, Peter Lorre και Vincent Price με το μελλοντικό ιερό τέρας Jack Nicholson. Δεν είναι αριστούργημα, βλέπεται ευχάριστα όμως.
Η εκδίκησις μιας νεκρής (The terror, 1963) Karloff και Nicholson σε μια μάλλον αδιάφορη ταινία τρόμου σκηνοθετημένη από τον Κόρμαν.
Το πανδοχείον των ζωντανών νεκρών (The comedy of terrors, 1963), Karloff, Price, Lorre και Rathbone καθαρή κωμωδία τρόμου που βλέπεται με ενδιαφέρον κυρίως λόγω των πρωταγωνιστών της. Σκηνοθετημένη από τον Ζακ Τουρνέ
Τα τρία πρόσωπα του Σατανά (Black Sabbath, 1963) Κλασική ιταλική σπονδυλωτή ταινία τρόμου, σκηνοθετημένη από τον μαιτρ Μάριο Μπαβα.
Die monster die! (1965) Κακή ταινία φαντασίας βασισμένη στο διήγημα του Λάβκραφτ τα Χρώματα από το διάστημα.
Ο 13ος στόχος (Targets 1968) σκηνοθετημένο από τον Πίτερ Μπογδάνοβιτς αυτό το θρίλερ είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του Karloff. Ένας σκηνοθέτης ταινιών τρόμου προσπαθεί να πείσει τον βετεράνο ηθοποιό του είδους Μπάιρον Ορλόκ (Karloff) να συμμετάσχει στη νέα του ταινία, ενώ ένας ελεύθερος σκοπευτής σκορπίζει τον πραγματικό τρόμο στην πόλη.
imdb
Ο 13ος στόχος ήταν η τελευταία ταινία του που κυκλοφόρησε όσο ζούσε. Μετά το θάνατό του το 1969 και ως το 1971 βγήκαν άλλες 4 μεξικάνικες ταινίες τρόμου που είχε γυρήσει πριν το θάνατό του.
Ο Boris Karloff πέθανε στην Αγγλία στις 2 Φεβρουαρίου του 1969.
