Κινηματογραφική Λέσχη

Πέθανε χθες ο Γάλλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου, του θεάτρου και της όπερας Πατρίς Σερό. Γεννημένος το 1944 ξεκίνησε από τα 15 του να ασχολείται με το θέατρο και εργάστηκε σαν επαγγελματίας σκηνοθέτης από τα 19 του το 1964. Το 1969 ανεβάζει για πρώτη φορά όπερα ενώ το κινηματογραφικό του σκηνοθετικό ντεμπούτο λαμβάνει χώρα το 1975.

Θα τον θυμόμαστε για τις 11 κινηματογραφικές ταινίες του όπου συχνά πρωταγωνιστούν διάσημες Γαλλίδες ηθοποιοί και κυρίως για το Η βασίλισσα Μαργκό (1994) που επικεντρώνεται στη σφαγή της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου με πρωταγωνιστές τους Ιζαμπέλ Αντζνί, Βίρνα Λίζι και Ντανιέλ Οτέιγ.

Αξιοπρόσεκτες ήταν και οι 10 εμφανίσεις του σαν ηθοποιός από το 1967 η πρώτη ως το 2003 η τελευταία. Οι πιο γνωστές από αυτές ήταν ο Δαντόν του Αντρέι Βάιντα (1983) με τον Ντεπαρτιέ στον ομώνυμο ρόλο, ο Τελευταίος των Μοϊκανών (1992) του Μάικλ Μαν με τον Ντάνιελ Ντέι-Λιούις σαν πρωταγωνιστή και η Ώρα του λύκου (2003) του Μίκαελ Χάνεκε με την Ιζαμπέλ Ιπέρ

Ποια ταινία του λες να δω να τον τιμήσω, Κόρτο;

:χμ:

Νομίζω ότι η κορυφαία του ταινία είναι η Βασίλισσα Μαργκό. Η Μαργκό κόρη του νεκρού (από 1559) βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκου Β' και αδερφή του νυν (από το 1560) βασιλιά Καρόλου του Θ' η οποία εξαναγκάζεται να παντρευτεί το 1572 τον προτεστάντη Ερρίκο βασιλιά της Ναβάρας (και μελλοντικό βασιλιά Ερρίκο Δ' της Γαλλίας) σε μια υποτιθέμενη προσπάθεια να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στους Καθολικούς και τους Προτεστάντες της Γαλλίας, στην πραγματικότητα όμως είναι σχέδιο της μητέρας της βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων (συζύγου του Ερρίκου Β', και μητέρας των Φραγκίσκου Β', Καρόλου Θ', Ερρίκου Γ' και της Μαργκό) και των ευνοούμενων της για να μαζευτούν στο Παρίσι οι ηγέτες των Προτεσταντών, να παγιδευτούν και να δολοφονηθούν σε αυτό που έγινε γνωστό και παροιμιώδες ως τις μέρες μας σαν νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Δουμά πατέρα είναι μια αξιόλογη ταινία, η δε Βιρνα Λίζι πήρε βραβείο ερμηνείας στις Κάννες για το ρόλο της σαν Αικατερίνη των Μεδίκων

Πέθανε την Παρασκευή ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κασκαντέρ Χαλ Νίντμαν (1931-2013)

Γεννημένος στη Μέμφιδα του Τενεσί, πολέμησε στον πόλεμο της Κορέας και στη συνέχεια εργάστηκε σαν μοντέλο σε διαφημίσεις τσιγάρων και κασκαντέρ (κυρίως σε γουέστερν). Γνωρίστηκε με τον Μπαρτ Ρέινολντς με τον οποίο έγινε πολύ καλός φίλος. Ο Ρέινολντς ήταν από τους εμπορικότερους ηθοποιούς της δεκαετίας του 1970 και με τη βοήθειά του ο Νίντμαν έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1977 με την κωμωδία δράσης Ο ατσίδας και το λαγωνικό, όπου ο Ρέινολντς πρωταγωνίστησε.

Η ταινία απετέλεσε μεγάλη επιτυχία και η συνεργασία του Νίντμαν (στη σκηνοθεσία) με τον Ρέινολντς (σαν πρωταγωνιστή) συνεχίστηκε για άλλες 5 ταινίες. Τις Χόπερ η ιστορία ενός τολμηρού άντρα (1978), Ο ατσίδας και το λαγωνικό ΙΙ (1980), The cannonball run (1981), Στρόκερ (1983) και Cannoball II (1984), όλες κωμικές περιπέτειες με συμπαθητική εισπρακτική πορεία, οι οποίες όμως είναι κάπως ρετρό σήμερα. Πέρα από τις 6 σκηνοθέτησε άλλες 4 ταινίες με σημαντικότερες τις Τζακ ο Σκανδαλιάρης (1979) κωμικό γουέστερν με τον Κερκ Ντάγκλας και τον Σβαρτζενέγκερ στα πρώτα του βήματα και το δράμα Rad (1986).

Υπήρξε υποψήφιος 3 φορές για χρυσό βατόμουρο χειρότερου σκηνοθέτη ενώ είχε βραβευτεί 2 φορές με τιμητικό Όσκαρ (το 1987 και το 2013)

Πέθανε σήμερα ο Αλαίν Ρενέ (Alain Resnais). Γεννημένος το 1922 στη Γαλλία θα κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1946.ΟΙ πιο διάσημες ταινίες του είναι τα Χιροσίμα αγάπη μου (1959), Πέρσι στο Μαριενμπάντ (1961), Ο πόλεμος τελείωσε (1966)και Σταβίνσκι (1974). Δημιουργικός ως τα τελευταία του, η τελευταία του ταινία το Aimer, boire et chanter έκανε πρεμιέρα το Φεβρουάριο στο φεστιβάλ του Βερολίνου

Πέθανε ο Ρίτσαρτ Ντόννερ, ήταν σκηνοθέτης κυρίως ταινιών δράσης αλλά και όχι μόνο.
Χαρακτηριστικά έργα του ήταν τα

Ο Οιωνός με τους Γκρέγκορι Πεκ και Λη Ρέμικ



Ο Σούπερμαν με τους Κρίστορφερ Ριβ, Μάργκο Κίντερ και Τζιν Χάκμαν



Tα Γκουνις



Ladyhawke με Μισέλ Φαιφερ, Ρουντγκερ Χάουερ και Μάθιου Μπρόντερικ



Και το Φονικό Όπλο με Μελ Γκιμπσον, Ντάνι Γκλόβερ και Τζο Πέσι

Έλα ρε, πεθανε ο Ντονερ; οχι ρε φιλε

πωπω, πολύ ωραίες ταινίες. Γκούνις, ο Οιωνός, Φονικό Όπλο.