Κινηματογραφική Λέσχη

Είδα την ταινία. Τόσο καιρό την έψαχνα. Δεν είδα όλα τα σχόλια των παιδιών. Θα το κάνω κάποια στιγμή με την ησυχία μου. Είδα και το σχόλιο της Χηθκλιφ για την έκφραση green with envy, και έκανα έναν άκυρο συνειρμό στον Λεβιάθαν. Ίσως φταίνε οι αναφορές στη θρησκεία που είχε η ταινία ή το παράδοξο με...

" Ιστορίες από την απέναντι όχθη "... Όταν προβαλλόταν (τότε) φαντάζομαι πρέπει να είχε κρατήσει συντροφιά σε κάποιους. Δεν θα πω σε "αρκετούς", γιατί μέχρι και σήμερα να έχω συναντήσει έναν, άντε δύο ανθρώπους που μου είπαν "Ναι ρε όντως... εκείνη η σειρά". Θυμάμαι η μ...

Το carmen του Stromae

Το "πέτα την φριτέζα"
στο ισπανικό "Chiringuito de Pepe"


Το "χαιρέτα μου τον Πλάτανο" βασίζεται σε μια κροάτικη παραγωγή. Ο τίτλος μου διαφεύγει τώρα. Αλλά θυμάμαι ότι είναι σίγουρα από Κροατία.

Δεν έδωσα ποτέ σημασία στο σημείο με τον Χελώνα. Ούτε γνώριζα ότι υπάρχει ολόκληρη κουλτούρα γύρω από τον surfer dude. Διαβάζοντας το νήμα σου είδα και την υπογραφή σου. Γάντι θα πήγαινε η ατάκα στον Χελώνα χαχαχ Να πω μόνο ότι τώρα ως ενήλικο άτομο, καταλαβαίνω πως τα παιδιά (ως παιδί και εγώ κάποτ...

Και να πούμε πόσο άσχημο είναι να ακυρώνεται η προσπάθεια και η δουλειά του αλλουνού, έτσι; Είτε αυτός γράφει για να βγάλει πόρους, είτε το κάνει αμισθί (όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Μαξ μαγκ, όπου τα παιδιά είναι όλοι εθελοντές. Αλλά και στη περίπτωση των υπόλοιπων μελών του φόρουμ). ----...

‌καταγράφουμε τις (καλύτερες) ταινίες της προηγούμενης χρονιάς αν κατάλαβα καλά;; 1) Wonder, Stephen Chbosky, 2017/ 8 ‌2) A separation, Asghar Farhadi, 2011/ 8 3) ‌Forbidden Games, Rene Clement, 1952 / 8 ‌4) On body and soul, Ildiko Enyedi, 2017/ 8 ‌5) (σειρά) Feud: Bette and Joan, 2017/ 10 ‌6) My l...

Λίγο προσοχή στη λογοκλοπή, ιδίως όταν γίνεται κατ' εξακολούθηση. Αν μη τι άλλο, να γίνεται παραπομπή των πηγών από τις οποίες έχει δανειστεί ένα μέλος κάποια λόγια.

Γενικά έχω ζήτημα με τα πρακτικαλ εφεκτς.

Αλλά το sleepaway camp ξεπερνάει τα όρια. Ακόμα και τον άσο που έβαλα, νιώθω ότι δίνω αξία στην ταινία. Η τελευταία σκηνή καθοριστική. Πόνεσαν τα ματάκια μου.

Είδα επιτέλους την ταινία. (Να ναι καλά το παλικάρι στο σινεβορτεξ) Χωρίς να έχω κάνει περαιτέρω έρευνα, θα σταθώ στα σημεία που έχει αναφέρει και ο Νικόλας. Η σκηνή με το τσεκούρι (βγάζει μάτι). Κάτι από Σκρούτζ, που θύμιζε η ταινία. Φοβερή! Θα πω μόνο ότι μόλις έκλεισα την οθόνη, μού ήρθαν μνήμες ...