Δες μια αγαπημένη μου ταινία - 17 (Μάϊος 2020)

[Θλιμμένη Κουκουβάγια]

Εγώ απλά περιέγραψα μια έντονη σκηνή της ταινίας.

[Θλιμμένη Κουκουβάγια]

Υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσει άλλος ένας καινούργιος γύρος την παρούσα χρονική στιγμή;

[Φαροφύλακας]

2. Φαροφύλακας - Νικόλας Δε Κιντ

Μόλις πήρα χαμπάρι πως έγινε η κλήρωση.

[Άρτζι]

@Τρίνιτυ Ξεκινώντας με τους "Συνήθεις υπόπτους" την τριάδα των ταινιών, πρέπει να πω ότι η πρώτη μου σκέψη ήταν να αναρωτηθώ πώς και μου είχε ξεφύγει η συγκεκριμένη ταινία μέχρι τώρα.
Έχοντας δει αρκετές του είδους δεν αιφνιδιάστηκα με το τέλος, ωστόσο, δεν μπορώ να αφήσω να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι ηθοποιοί που συμμετέχουν είναι ένας κι ένας. Λατρεύω Gabriel Byrne και Kevin Pollak!!!
Μου άρεσε η σκηνοθεσία της και το σκοτεινό ύφος που ανέδιδε από την αρχή ως το τέλος, ενώ ο Kevin Spacey δίνει μια καταπληκτική ερμηνεία! Αρκετές ανατροπές στο σενάριο και ωραίοι διάλογοι: Θα την ξαναέβλεπα ευχαρίστως!!

[Θεατής]

Λοιπόν είδα κι εγώ την πρόταση του Μάκη (μπορείς κι εσυ να με λες Πέτρο) το Wolf Creek 2 και την είδα ευχάριστα... Αν και ήταν αρκετά κοντά σε διάφορα είδη που μου αρέσει να βλέπω: στην καφρίλα, στην b μουβιά, στο σπλάτερ, δυστυχώς δεν μου έκανε κάπου το κλικ ώστε να την ξεχωρίσω και να την χαρακτηρίσω ως κάτι παραπανω...
Τουλάχιστον όμως δεν με κούρασε κι όπως είπα κυλησε η ώρα ευχάριστα.

[Θλιμμένη Κουκουβάγια]

Εμένα μου άρεσε όλο αυτό το αυστραλιανό σκηνικό, γενικά μου αρέσουν ταινίες από την Αυστραλία γι' αυτόν το λόγο όσο κι αν ακούγεται λίγο παράξενο - αυτή ήταν και road horror movie οπότε ένας λόγος παραπάνω - , επίσης στην Αυστραλία υπάρχει και σειρά που βασίζεται πάνω στην ταινία και το ρόλο του ψυχάκια τον παίζει ο ίδιος ηθοποιός (John Jarratt).
Πάντως χαίρομαι που την είδες με ενδιαφέρον χωρίς να κλείσουν τα μάτια μετά από 20 λεπτά.

[Νικόλας Δε Κιντ]

1. Sicario (2015)

Είδα κι εγώ μια από τις επιλογές του Φάρου, την μόνη δλδ από τις 3 που πρότεινε και δεν είχα δει!
Sicario λοιπόν του Ντενί Βιλνέβ.
Μάλλον αυτός σκηνοθέτης δεν μου πολυταιριάζει εν τέλει. Σε γενικές γραμμές η ταινία δεν ήταν κακή. Μου άρεσε πολύ ο ρόλος του Μπενίσιο Ντελ Τόρο ως Αλεχάντρο. Σκοτεινός, αινιγματικός και εν τέλει πολύπλευρο χαρακτήρας. Νομίζω πως όλοι οι ηθοποιοί ήταν καλοί στους ρόλους τους βέβαια. Παρόλα αυτά ο τρόπος που αναπτύσσει σκηνοθετικά το σενάριο ο Βιλνέβ με κουράζει αφάνταστα. Σαν να κλωθογυρίζει γύρω από το ίδιο πράγμα όλη την ώρα. Το ίδιο είχα αισθανθεί και στο Prisoners.
Νομίζω πως μπερδεύει την υπόθεση χωρίς λόγο κι έτσι δεν μου δίνει την εντύπωση σφιχτοδεμένου σεναρίου.
Το τέλος από την άλλη μου φάνηκε λίγο αμερικανιά...
Θα βάλω όμως ένα 6/10 γιατί η ταινία με κράτησε ως το τέλος.

[Τρίνιτυ]

@Τρίνιτυ Ξεκινώντας με τους "Συνήθεις υπόπτους" την τριάδα των ταινιών, πρέπει να πω ότι η πρώτη μου σκέψη ήταν να αναρωτηθώ πώς και μου είχε ξεφύγει η συγκεκριμένη ταινία μέχρι τώρα.
Έχοντας δει αρκετές του είδους δεν αιφνιδιάστηκα με το τέλος, ωστόσο, δεν μπορώ να αφήσω να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι ηθοποιοί που συμμετέχουν είναι ένας κι ένας. Λατρεύω Gabriel Byrne και Kevin Pollak!!!
Μου άρεσε η σκηνοθεσία της και το σκοτεινό ύφος που ανέδιδε από την αρχή ως το τέλος, ενώ ο Kevin Spacey δίνει μια καταπληκτική ερμηνεία! Αρκετές ανατροπές στο σενάριο και ωραίοι διάλογοι: Θα την ξαναέβλεπα ευχαρίστως!!

Άρτζι, χαίρομαι που σου άρεσε η ταινία, είναι μία που εκπροσωπεί καλά το είδος και είναι ευχάριστη στην θέασή της.

Από τις δικές σου προτάσεις κατάφερα και βρήκα πρώτη την ταινία "Ο κύριος Όβε" που μου άρεσε πάρα πολύ και με αυτό τον τρόπο "υπερκάλυψα" την υποχρέωση του παιχνιδιού, γιατί ήταν και η μοναδική που δεν είχα δει από την αρχική σου τριάδα. Εν καιρώ όμως θα δω και τις άλλες δύο, γιατί μου άρεσαν και θα μεταφέρω τις εντυπώσεις μου εδώ.

Ο κύριος Όβε της ταινίας πραγματικά με συγκίνησε! Η ταινία πραγματεύεται το θέμα της απώλειας με έναν τρόπο που δεν είναι ούτε τετριμμένος, ούτε μελό. Προσεγγίζει ανθρώπινα το θέμα και μέσα από τη συμπεριφορά του πρωταγωνιστή τον καταλαβαίνεις και συμπάσχεις μαζί του. Και το τέλος δεν είναι χάπι εντ - πως να είναι όταν η έλλειψη είναι εκεί; - αλλά είναι αληθινά λυτρωτικό.

Ήταν ωραίος ο τρόπος που έκανε ο σκηνοθέτης τα φλας μπακ και ένα από αυτά μου θύμισε λίγο "Αγριες Φράουλες" - όταν βρίσκεσαι στον χώρο της απουσίας και βλέπεις με τα μάτια σου να διαδραματίζονται μπροστά σου σκηνές από το ευτυχισμένο παρελθόν. Ενδιαφέρον επίσης βρήκα που παρακολούθησα πως είναι και πως λειτουργεί μια γειτονιά στην Σουηδία, τόσο διαφορετικά από ότι εδώ.
Ευχαριστώ για την πρόταση γιατί μπόρεσα και είδα μια ταινία από τον σύγχρονο κινηματογράφο της Σουηδίας.

[Θλιμμένη Κουκουβάγια]

Θα κάνουμε άλλον έναν καινούργιο γύρο;
Δεν μιλάει και αυτή η Μαρία (Aka "The Bride") για να πιέσει λίγο την κατάσταση....

[Μπιατριξ Κιντο]

Δεν θα πάρω μέρος στον επόμενο γυρο, ουτως η άλλως λογω υποχρεώσεων...