Split (Διχασμένος) (2016)

[Ζόφος]

Τίτλος: Split
Ελληνικός Τίτλος: Διχασμένος
Έτος Παραγωγής: 2016
Σκηνοθεσία: M. Night Shyamalan
Σενάριο: M. Night Shyamalan
Ηθοποιοί: James McAvoy, Anya Taylor-Joy, Haley Lu Richardson
Πρωτότυπη μουσική: West Dylan Thordson
Διάρκεια: 117'


Τρεις κοπέλες πέφτουν θύμα απαγωγής του Kevin που πάσχει από διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας.



Η καινούργια του M. Night Shyamalan και μία από τις καλύτερες της καριέρας του. Γνωστός πιο πολύ για τα The Sixth Sense και Signs, μας συνηθίζει στα ψυχολογικά-μεταφυσικά θρίλερ. Αυτή τη φορά επέλεξε να συνεργαστεί με τον James McAvoy, που κάνει έναν ψυχοπαθή με 23 διαφορετικές προσωπικότητες. Βέβαια δε τις βλέπουμε όλες, περίπου 4-5 εμφανίζονται μόνο, οι Dennis, Patricia, Hedwig, Barry, Jade. Ο συγκεκριμένος ηθοποιός είχε ξεχωρίσει σαν ο νεότερος Professor X και στο Filth όπου έπαιζε το διπολικό αστυνομικό. Εδώ μας ξαναδείχνει το ταλέντο του, σαν άλλος Jekyll και Hyde. Ερμηνευτικά εκτός αυτού, ξεχωρίζει και η Anya Taylor-Joy στο ρόλο της Casey, κυρίως γιατί έχει τη πιο πολύ ιστορία σε σύγκριση με τις άλλες δύο κοπέλες.

Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βρισκόμαστε ανάμεσα στις επισκέψεις στη ψυχίατρο του πρωταγωνιστή και στο υπόγειο-αποθήκη που κρατά τις κοπέλες. Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να δημιούργησει ατμόσφαιρα, καθώς αυτές παλεύουν να αποδράσουν, και πριν ξυπνήσει η 24η κρυφή προσωπικότητα που ονομάζουν κτήνος. Αυτό μαζί με όσα συμβαίνουν στο τέλος μπορεί να θυμίσει λίγο και Hulk, αλλά είναι χωρίς εφέ εννοείται. Στη πραγματικότητα πρόκειται για παιχνίδι του σκηνοθέτη στη προσπάθεια του να ενώσει τη ταινία με μία παλιότερη του, το Unbreakable. Όσοι δε το έχουν δει και θέλουν να δουν το Split, θα πρότεινα να ξεκινήσουν από εκείνο.

[Ίζι]

Στη πραγματικότητα πρόκειται για παιχνίδι του σκηνοθέτη στη προσπάθεια του να ενώσει τη ταινία με μία παλιότερη του, το Unbreakable. Όσοι δε το έχουν δει και θέλουν να δουν το Split, θα πρότεινα να ξεκινήσουν από εκείνο.

Πλάκα κάνεις!!! Το Unbreakable είναι απ' τις πιο αγαπημένες μου ταινίες! Μοιάζουν και τα πόστερ.

[Ζόφος]

Τίποτα δεν είναι τυχαίο Ίζι. Άμα δεις τη τελευταία σκηνή στο εστιατόριο θα καταλάβεις...

Αυτό που δε μου κολλούσε εμένα ήταν όταν

περπατούσε στο ταβάνι και στο τοίχο. Εκεί νομίζω είναι τα μοναδικά εφέ, γιατί κατά τ'άλλα το τέρας δεν ήταν τόσο σπουδαίο.

[Ίζι]

Καλά μιλάμε ξετρελάθηκα με την ταινία!!! Θέλω να πάω αμέσως να την ξαναδώ ώστε να απολαύσω την υπέροχη ερμηνεία του πρωταγωνιστή , χωρίς το άγχος της πλοκής. Δεν ήταν αυτή μια ερμηνεία εφάμιλλη αυτής του Χόπκινς στη Σιωπή των Αμνών; Μη σου πω ότι ήταν και καλύτερη. Μοναδικός!!! Και σκηνοθετικά είχε εκείνο το φίλινγκ των παλιών ταινιών του Σ. Δεν ξέρω γιατί, αυτός ο σκηνοθέτης, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές του έχει κάτι που με γοητεύει.

Όσο για τη σϋνδεση με το Unbreakable, Ζόφε στο λέω χωρίς καμιά διάθεση να στην πω, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να το πεις. Αν δεν το ήξερα και ούσα άρρωστη με το UB, μάλλον θα έβγαινα απ' το σινεμά χορεύοντας απ' τον ενθουσιασμό μου. Ενώ τώρα έπλαθα από νωρίς σενάρια που ήταν πολύ μακριά απ' την πραγματικότητα. Η σύνδεση στην ουσία δεν χρειαζόταν, ήταν ένα κλείσιμο του ματιού στους φαν της παλιότερης ταινίας. Όμως ήταν γαμάτο. Όταν άρχισε να παίζει η μουαική το UB ανατρίχιασα! Μπράβο ρε Σιάμαλαν... Άργησες αλλά επέστρεψες! (Δέκα.)

[Ζόφος]

Κι όμως, άμα διαβάσεις ξένες κριτικές, μέχρι και sequel του το χαρακτηρίζουν! Εγώ πιστεύω πως ανήκουν στο ίδιο "σύμπαν", το λεει άλλωστε κι ο σκηνοθέτης. Μάλιστα στη τρίτη ταινία που ετοιμάζει, λεει πως Kevin και David Dunn θα συνυπάρχουν.

[Ίζι]

Καλά σήκουελ δεν ήταν με τίποτα. Από κει και πέρα, είναι πράγματι στο ίδιο σύμπαν, απλά πιστεύω ότι ο σκηνοθέτης τη συγκεκριμένη σκηνή την προόριζε για έκπληξη, άλλο αν κυκλοφόρησε. Άλλωστε δεν παρεμβαίνει στην πλοκή της ταινίας. Εγώ, γνωρίζοντας ότι υπήρχε, έκανα υποθέσεις όπως ότι

θα σκάσει ο Μπρους Γουίλις και θα σώσει τα κορίτσια.

Καμία σχέση, η ταινία ουσιαστικά ολοκληρώθηκε πριν από το τελευταίο αυτό λεπτό.

Κι επειδή την είδα στο σινεμά και παρατήρησα αντιδράσεις, είδα ότι πολλοί δεν κατάλαβαν την αναφορά (ένας έλεγε ότι θα το ψάξει στο ίντερνετ) ενώ κάποιοι άλλοι εξεπλάγησαν πολύ ευχάριστα. Πάντως τη μουσική που άρχισε να παίζει λίγο πριν τη σκηνή στο εστιατόριο μόνο εγώ την κατάλαβα μου φαίνεται, κι άρχισα να σκουντάω τον άντρα μου ("Η μουσική απ' το unbreakable!!! Η μουσική απ' το unbreakable!!!" - "Μα πού τη θυμάσαι;")

Πάντως αυτό που λες για τρίτη ταινία με τρομάζει. Είναι δυο τέλειες ταινίες, γιατί να τις χαλάσει ο Σ. με ένα πιθανά πιο αδύναμο κοινό σήκουελ; Ας τις αφήσει καλύτερα ήσυχες.

[Φαροφύλακας]

Φταίω, βέβαια, αλλά κάθε φορά με ψαρώνει ο ενθουσιασμός σας. Έριξα να δω το Unbreakable. Μου άρεσε η σκηνή του τραίνου, πώς ξαφνικά αρχίζουν και τρέμουν τα πάντα κι αρχίζει να φαίνεται πως κάτι πάει πολύ στραβά.

Από εκεί και πέρα, σε κάθε επόμενη σκηνή έχανα το ενδιαφέρον μου. Την έβγαλα στο 45΄.

Να σημειώσω πως οι άνθρωποι έχουμε συναίσθηση όχι απλά αν αρρωσταίνουμε αλλά και το πόσο. Πόσο συνηθισμένες δεν είναι οι κουβέντες "Πωπω, δεύτερη φορά που αρρωσταίνω αυτόν τον χειμώνα. Εσένα δεν σε έπιασε, φέτος, ακόμα" ή "Εγώ τα παίρνω δύο-δύο τα παυσίπονα. Εσύ δεν παίρνεις, δεν αρρωσταίνεις" κτλ κτλ.

Οπότε εκεί κάπου άρχισα να πασχίζω να συνεχίσω να κρατιέμαι από το παραμύθι. Μέχρι που ήρθε η απλοϊκή θεωρία του Ηλία (Elijah) και με τσάκισε. Νταξ. Ένα 3☆.

Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά είχα την αφέλεια να πιστεύω πως θα μου άρεσε εκείνο και θα έβλεπα έπειτα κι αυτό εδώ, που από όσο κατάλαβα, συνδέονται κάπως.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Φάρε κι εγώ 4άρι έχω στο Unbreakable...

Χωρίς να θυμάμαι πια πολλά από την ταινία, νομίζω πιο πολύ με είχε χαλάσει το σενάριο που από την μέση και μετά έμπαζε!

[Φαροφύλακας]

Χθες μίλησα με την Ίζι, κατ' ιδίαν, και μου εξήγησε περί τίνος πρόκειται, και ύστερα απ' αυτό νομίζω πως νιώθω καλύτερα με ένα 2άρι.


Πάντως, μου λέει να το δω παρ' όλα αυτά το Split, και πως μπορεί να μου αρέσει. Για να δούμε.

[Ίζι]

Μόνο ο Ταραντίνο με καταλαβαίνει, που το έχει στο τοπ20 του, θεωρώντας το ένα από τα αριστουργήματα της εποχής μας.