Ταινίες "παστίς"
Posted: 31 Δεκ 2017, 11:09
Κάτι που θεωρώ πολύ ενδιαφέρον, ειδικά σε θέματα που αγαπώ είναι όταν έχει πλέον περασει μια συγκεριμενη περίοδος τέχνης, καποιοι δημιουργοι επιθυμουν να αποστάξουν όλα της τα χαρακτηριστικά, να τα ανακυκλωσουν και να φτιάξουν ενα νεο δημιουργημα. Αυτό λέγεται στα γαλλικα pastiche. Αναγνωριζοντας πλεον ευκολα τα κλισε και τα ανακυκλωμενα αρχετυπα, ενα εργο παστίς τα χρησιμοποιει επιτηδες, και κανει αποπειρα να διατηρησει μεχρι και την ατμοσφαιρα "εκεινης" της εποχης, με σκοπο να αποτήσουν φόρο τιμής (καμια φορα με μια δοση παρωδιας).
Ισως μια λεπτη γραμμη χωριζει ενα παστίς απο μια παρωδια (τυπου Scary Movie) ή απο ενα φτηνο κακεκτυπο (ripoff). Πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, δε θεωρω τις παρωδιες παστις, αφου αυτες στοχευουν συγκεκριμενες ταινιες/σκηνες.
Εργα που εγω θεωρω, ή εχω ακουσει οτι αποτελουν "παστίς" ειναι οι εξης:
Down with Love
Εχω διαβασει οτι αυτη η ταινια ειναι παστις των ερωτικων κωμωδιων της δεκαετιας του '60, αλλα εφοσον δεν ξερω τιποτα για αυτες τις ταινιες, ουτε εχω δει τη συγκεκριμενη, απλα την παρουσιαζω ως παραδειγμα
Sky Captain and the World of Tomorrow
Σε ένα εναλλακτικό 1930, ενας τρελός γερμανός επιστήμονας προσπαθει να καταστρεψει τον κόσμο και μονο ενας πιλοτος και μια δημοσιογραφος μπορουν να τον σταματησουν, κανοντας μια σταση απο τη μυθικη Σανγκρι Λα. Το σεναριο, η αισθητική, οι ρετροφουτουριστικες τεχνολογιες (οπως ακτινοβολα οπλα και γιγαντια ρετρο ρομποτ) ειναι λες και ξεπηδησαν απο παλπ επιστημονικης φαντασιας του 1930.
Sin City 1+2
Το ιδιο το κομικς του Φρανκ Μιλερ ειναι παστις των φιλμ νουαρ, με μοιραιες γυναικες, εγκληματα, παθη και μυστηρια. Μεχρι και το σχεδιο τους ειναι μνεια στο ασπροαυρο φιλμ. Αυτη η ατμοσφαιρα εχει αποδοθει και στις ταινιες.
Enchanted
Φορος τιμης αλλα και αυτο-παρωδία των κινουμενων σχεδιων και των παραμυθιων της Ντισνευ: ενας αρχετυπικος Πριγκιπας του παραμυθιου, ερωτευεται μια αρχετυπικη Disney Princess, μεχρι που τα μαγια της αρχετυπικης κακιας μητριας του, την τηελμεταφερουν στη Νεα Υορκη και στη ζωη ενος δικηγορου. Εκει απο καρτουν γινεται κανονικος ανθρωπος και ο φιλος της το σκιουρακι γινεται... κανονικο σκιουρακι. Η πριγκιπισσα ομως διατηρει ολες τις ανεξηγητες ιδιοτητες, οπως να επικοινωνει με τα ζωα... και οταν τραγουδαει στο παρκο ολοι να τραγουδουν μαζι της (κανοντας το δικηγορο να απορει πώς ξερουν τα λογια. Ολοι αυτο δεν εχουμε αναρωτηθει βλεποντας μιουζικαλ; )
Indiana Jones
Εχω διαβασει οτι ο ίδιος ο Ιντιανα Τζοουνς ειναι παστίς απο αληθινους εξερευνητες/αρχαιολόγους αλλα και σκληροτραχηλους ηρωες απο εξωτικες παλπ ιστοριες του περασμενου αιωνα. Οι περιπετειες τους εχουν την αρχετυπικη δομη με τις σκοτεινες δυναμεις της εποχης (Ναζι, KGB) να προσπαθουν να αποκτησουν καποια μυστικιστικη εξουσια. Τα ιστορικα στοιχεια των ταινιων δειχνουν μεγαλη αφελεια και ιστορικη/γεωγραφικη αγνοια (οι Ινδοι δεν τρωνε σκορπιους και σουπες με ματια, το Χατάι δεν ηταν ποτε σουλτανατο, οι Ινκας και οι Μαγιας δεν ειχαν σχεση μεταξυ τους), που τις κανει ακομα πιο γοητευτικες
Το κλάμα βγήκε απ' τον Παράδεισο
Βεβαίως η μοναδική ταινία παστίς/παρωδία, που αφορά τις κασσικές ελληνικές ταινίες, ανακυκλώνοντας όλα τα κλισέ που αγαπούμε να μισουμε, δενοντας τα ολα σε ενα "καινουργιο", αλλα πολυ γνωριμο σεναριο.
Not another Teen Movie
Μια παρωδια των νεανικων (σεξο)κωμωδιων απο την εποχη του 80 μεχρι το American Pie. Η ταινια περιφερεται γυρω απο μια ιστορια που μαλλον εχουμε δει πολλες φορες: ενας αθληταρας (jock) βαζει στοιχημα οτι θα κανει μια ασχημη συμμαθητρια να τον ερωτευτει, αλλα στο τελος την ερωτευεται. Αυτοι πλαισιωνονται απο μια ενδιαφερουσα μειξη αρχετυπικων χαρακτηρων (η λυσσαρα αδελφη, ο πατερας με μετα-τραυματικο σοκ απο το Βιετναμ, ο αθυροστομος κοουτς, η ψωναρα μαζορετα/ωραια του σχολειου, η κομπαρσα που κυκλοφορει γυμνη χωρις συγκεκριμενο λογο, ο αφροαμερικανος κομπαρσος που υπαρχει απλα για να κανει την ταινια politically correct )
Pleasantville
Δυο αδελφια παρακολουθουν μια ασπρομαυρη σειρα του 50 και μεταφερονται μεσα στον κοσμο της με μαγικο τροπο. Εκει καλουνται να αντιμετωπισουν την πολιτικη ορθοτητα και τα αυστηρα σκηνοθετημενα κλισε πανω στα οποια εναι χτισμενος ο κοσμος της σειρας (ο μπαρμαν παντα σκουπιζει τον παγκο οταν εμφανιζεται, ολα τα σουτ μπαινουν στο καλαθι, οι πυροσβεστες υπαρχουν μονο για να κατεβαζουν γατες απο τα δεντρα κλπ). Τα κλισε αντιεμτωπιζονται με λεπτη σατιρα, και η ταινια δε γινεται παρωδία.
Stranger Things
Οχι ταινια, αλλα σειρα που δε χρειαζεται σχολια. Αποτελει φορο τιμης στον Σπιλμπεργκ, τον Καρπεντερ και τον Στιβεν Κινγκ καθως και του σινεμα και της ποπ κουλτουρας του 80. Τα εξης σχολια νομιζω οτι οριζουν αυτο που εγω θεωρω παστίς: "a nostalgic throwback without feeling like a simple copy" και "It feels like watching a show produced during the era in which it’s set, but with the craft of today’s prestige television".
Ισως μια λεπτη γραμμη χωριζει ενα παστίς απο μια παρωδια (τυπου Scary Movie) ή απο ενα φτηνο κακεκτυπο (ripoff). Πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, δε θεωρω τις παρωδιες παστις, αφου αυτες στοχευουν συγκεκριμενες ταινιες/σκηνες.
Εργα που εγω θεωρω, ή εχω ακουσει οτι αποτελουν "παστίς" ειναι οι εξης:
Down with Love
Εχω διαβασει οτι αυτη η ταινια ειναι παστις των ερωτικων κωμωδιων της δεκαετιας του '60, αλλα εφοσον δεν ξερω τιποτα για αυτες τις ταινιες, ουτε εχω δει τη συγκεκριμενη, απλα την παρουσιαζω ως παραδειγμα
Sky Captain and the World of Tomorrow
Σε ένα εναλλακτικό 1930, ενας τρελός γερμανός επιστήμονας προσπαθει να καταστρεψει τον κόσμο και μονο ενας πιλοτος και μια δημοσιογραφος μπορουν να τον σταματησουν, κανοντας μια σταση απο τη μυθικη Σανγκρι Λα. Το σεναριο, η αισθητική, οι ρετροφουτουριστικες τεχνολογιες (οπως ακτινοβολα οπλα και γιγαντια ρετρο ρομποτ) ειναι λες και ξεπηδησαν απο παλπ επιστημονικης φαντασιας του 1930.
Sin City 1+2
Το ιδιο το κομικς του Φρανκ Μιλερ ειναι παστις των φιλμ νουαρ, με μοιραιες γυναικες, εγκληματα, παθη και μυστηρια. Μεχρι και το σχεδιο τους ειναι μνεια στο ασπροαυρο φιλμ. Αυτη η ατμοσφαιρα εχει αποδοθει και στις ταινιες.
Enchanted
Φορος τιμης αλλα και αυτο-παρωδία των κινουμενων σχεδιων και των παραμυθιων της Ντισνευ: ενας αρχετυπικος Πριγκιπας του παραμυθιου, ερωτευεται μια αρχετυπικη Disney Princess, μεχρι που τα μαγια της αρχετυπικης κακιας μητριας του, την τηελμεταφερουν στη Νεα Υορκη και στη ζωη ενος δικηγορου. Εκει απο καρτουν γινεται κανονικος ανθρωπος και ο φιλος της το σκιουρακι γινεται... κανονικο σκιουρακι. Η πριγκιπισσα ομως διατηρει ολες τις ανεξηγητες ιδιοτητες, οπως να επικοινωνει με τα ζωα... και οταν τραγουδαει στο παρκο ολοι να τραγουδουν μαζι της (κανοντας το δικηγορο να απορει πώς ξερουν τα λογια. Ολοι αυτο δεν εχουμε αναρωτηθει βλεποντας μιουζικαλ; )
Indiana Jones
Εχω διαβασει οτι ο ίδιος ο Ιντιανα Τζοουνς ειναι παστίς απο αληθινους εξερευνητες/αρχαιολόγους αλλα και σκληροτραχηλους ηρωες απο εξωτικες παλπ ιστοριες του περασμενου αιωνα. Οι περιπετειες τους εχουν την αρχετυπικη δομη με τις σκοτεινες δυναμεις της εποχης (Ναζι, KGB) να προσπαθουν να αποκτησουν καποια μυστικιστικη εξουσια. Τα ιστορικα στοιχεια των ταινιων δειχνουν μεγαλη αφελεια και ιστορικη/γεωγραφικη αγνοια (οι Ινδοι δεν τρωνε σκορπιους και σουπες με ματια, το Χατάι δεν ηταν ποτε σουλτανατο, οι Ινκας και οι Μαγιας δεν ειχαν σχεση μεταξυ τους), που τις κανει ακομα πιο γοητευτικες
Το κλάμα βγήκε απ' τον Παράδεισο
Βεβαίως η μοναδική ταινία παστίς/παρωδία, που αφορά τις κασσικές ελληνικές ταινίες, ανακυκλώνοντας όλα τα κλισέ που αγαπούμε να μισουμε, δενοντας τα ολα σε ενα "καινουργιο", αλλα πολυ γνωριμο σεναριο.
Not another Teen Movie
Μια παρωδια των νεανικων (σεξο)κωμωδιων απο την εποχη του 80 μεχρι το American Pie. Η ταινια περιφερεται γυρω απο μια ιστορια που μαλλον εχουμε δει πολλες φορες: ενας αθληταρας (jock) βαζει στοιχημα οτι θα κανει μια ασχημη συμμαθητρια να τον ερωτευτει, αλλα στο τελος την ερωτευεται. Αυτοι πλαισιωνονται απο μια ενδιαφερουσα μειξη αρχετυπικων χαρακτηρων (η λυσσαρα αδελφη, ο πατερας με μετα-τραυματικο σοκ απο το Βιετναμ, ο αθυροστομος κοουτς, η ψωναρα μαζορετα/ωραια του σχολειου, η κομπαρσα που κυκλοφορει γυμνη χωρις συγκεκριμενο λογο, ο αφροαμερικανος κομπαρσος που υπαρχει απλα για να κανει την ταινια politically correct )
Pleasantville
Δυο αδελφια παρακολουθουν μια ασπρομαυρη σειρα του 50 και μεταφερονται μεσα στον κοσμο της με μαγικο τροπο. Εκει καλουνται να αντιμετωπισουν την πολιτικη ορθοτητα και τα αυστηρα σκηνοθετημενα κλισε πανω στα οποια εναι χτισμενος ο κοσμος της σειρας (ο μπαρμαν παντα σκουπιζει τον παγκο οταν εμφανιζεται, ολα τα σουτ μπαινουν στο καλαθι, οι πυροσβεστες υπαρχουν μονο για να κατεβαζουν γατες απο τα δεντρα κλπ). Τα κλισε αντιεμτωπιζονται με λεπτη σατιρα, και η ταινια δε γινεται παρωδία.
Stranger Things
Οχι ταινια, αλλα σειρα που δε χρειαζεται σχολια. Αποτελει φορο τιμης στον Σπιλμπεργκ, τον Καρπεντερ και τον Στιβεν Κινγκ καθως και του σινεμα και της ποπ κουλτουρας του 80. Τα εξης σχολια νομιζω οτι οριζουν αυτο που εγω θεωρω παστίς: "a nostalgic throwback without feeling like a simple copy" και "It feels like watching a show produced during the era in which it’s set, but with the craft of today’s prestige television".