Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Βάγγυ]

Συμφωνώ κι εγώ με όσα λέτε και νομίζω ότι μόνο το ατύχημα μου έχει μείνει έντονα και εμένα.

[Φαροφύλακας]

Πόλεμος και Ε.Φ. δύο αγαπημένα θέματα οπότε το Spectral (2016) ήταν μια αυτονόητη επιλογή. Ξεκίνησε σχετικά καλά κι έπειτα βρέθηκε σε μια συνεχή κατρακύλα.

Η αίσθηση που γινόταν όλο και πιο ισχυρή, ήταν πως έβλεπες πολεμικό παιχνίδι υπολογιστή. Έτσι σταμάτησα την ταινία κι έριξα μια αναζήτηση να δω εάν πράγματι, η ταινία βασίστηκε σε παιχνίδι υπολογιστή. Τελικώς όχι, αν και πολλοί άλλοι φαίνεται πως έκαναν την ίδια διαπίστωση με μένα και οι πρώτες ανευρέσεις έχουν τίτλους όπως:

• SPECTRAL Is Not Based on a Video Game, but It Sure Feels Like It
• The video game movie that isn’t a video game.
• Another Video Game Movie

Ωραίο σχετικά το πολεμικό σκηνικό.

Ανάμεσα στις μέτριες ερμηνείες, μάλλον ξεχώριζαν δύο σχετικά κακές, αυτή της γυναίκας, και το μικρού αγοριού, που το πρόσωπό του εξέπεμπε μια συνεχή ευθυμία για το ότι συμμετέχει σε ταινία.

Στο τέλος την έτρεχα, δίχως ενδιαφέρον για οτιδήποτε. Ένα 2☆

[Βάγγυ]

Γύρισα πριν ολίγων ωρών από το σινεμά, όπου είδα το Φανταστικά ζώα και τα εγκλήματα του Γκριντεβανλτ, το οποίο μου φάνηκε πολύ χαμός για το τίποτα. Πολλά μου έρχονται να σχολιάσω αλλά είναι αργά και δεν έχω και πολλή όρεξη. Οπότε θα πω απλώς, ότι από τη στιγμή που μια ταινία θέλει να πάρει χαρακτήρες ενός κόσμου βασισμένο σε βιβλία, δεν πρέπει να μπερδεύει τόσο τα πράγματα και εντέλει να αλλάζει πράγματα από τα βιβλία, η ιστορία του Νταμπλαντορ και του Γκριντεβαλντ είναι γραμμένη στα βιβλία του Χάρι Πότερ, στο τελευταίο κιόλας αν θυμάμαι καλά. Ας έμενε ως έχειν. Επίσης, ο τίτλος της ταινίας κατ'εμέ, δεν είχε και μεγάλη σχέση με την πλοκή της ταινία.
Δε με ενθουσίασε λοιπόν, σε αντίθεση με την πρώτη που μου είχε αρέσει αρκετά. Κρίμα.

[Μπιατριξ Κιντο]

Πριν μια εβδομαδα, ειχα δει το Kung Fu Killer (2008). Δεν ηταν κακο, αλλα ηταν λιγο προβλεψιμο και βαρετο σε καποια σημεια. Θεωρω οτι ο ρολος της Νταρυλ Χανα στην ταινια ηταν περιττος... δεν ειχε καποια συγκλονιστικη ανατροπη... (Και τι μανια του Καρανταιν ηταν αυτη με το kung fu δεν το καταλαβαινω... συνεχως επαιζε σε σειρες και ταινιες με θεμα το kung fu...) εν παση περιπτωσει, μετρια θα την χαρακτηριζα. 5.5/10

[Νικόλας Δε Κιντ]

Όπως είχα γράψει και σε ένα άλλο νήμα, είχα σκοπό να δω το "eraserhead"... Και το είδα!

Όπως οι περισσότερες ταινίες του Λιντς έτσι και αυτή ήταν αρκετά περίπλοκη και απαιτητική.
Ένας περίεργος ανθρωπάκος βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ζωή που δεν την έχει επιλέξει ενώ παράλληλα χάνεται κάπου ανάμεσα στα όνειρα του και την πραγματικότητα.
Το όλο σκηνικό μου θύμισε κάτι από Κάφκα... Ίσως κάτι από το βιβλίο "Η μεταμόρφωση". Μέσα από ένα παραλογισμό και αρκετά μυστήριες καταστάσεις ο πρωταγωνιστής προσπαθεί μάταια να καταλάβει τι του συμβαίνει. Καθ' όλη την διάρκεια της ταινίας αισθανόμουν ένα άγχος, κάτι το οποίο συμβαίνει και όταν διαβάζω τις ιστορίες του Κάφκα.

Η συγκεκριμένη ταινία είναι η πρώτη του Λίντς αν δεν κάνω λάθος, όποτε θεωρώ πως πειραματίστηκε αρκετα.
Τόσο που σε πολλά σημεία δεν βγαίνει κανένα νόημα, και απλά κάποιος καταλήγει στο να χαζεύει εικόνες. Σίγουρα υπάρχει κάτι το αλληγορικό, αλλά προσωπικά εμένα δεν με ενδιαφέρει. Μια γυναίκα με περίεργο πρόσωπο τραγουδάει μέσα σε ένα καλοριφέρ, ένα μωρό - τέρας και μια εταιρία που φτιάχνει γομολάστιχες από κεφάλια ανθρώπων...
Τι να εξηγήσει κανείς... Όλα μοιάζουν σαν ένα κακό εφιάλτη...

Το τέλος όμως ήταν καλό και εν τέλει έδωσε ένα νόημα στην όλη ταινία.
6/10 από μένα...

[Φαροφύλακας]

Το Eraserhead πρέπει να είναι μία από τις μια χούφτα ταινίες που όταν τελείωσε, πραγματικά είπα αυτό το what-the-fuck-did-I-just-saw! Μου είχε κάνει έντονη και πολύ καλή εντύπωση. Για μένα ήταν εμπειρία.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εγώ σε όλη την ταινία ήμουν με μια μόνιμη απορία Φάρε!!

[Θεατής]

τεστ!!!

[Θεατής]

Στην εκπνοή του έτους είδα αλλες δυο ταινίες που κατέκτησαν επάξια μια θέση στο Redux μου..

Η πρώτη, το BlackKklansman του Spike Lee, πρόκειται για μια εξωφρενική,αληθινή όπως ισχυρίζεται, ιστορία με την παρείσφρηση ενός μαύρου ντετέκτιβ στους ανώτερους κύκλους της Κου Κλουξ Κλαν...όμορφα σκηνοθετημένη με έντονο το 70's στοιχείο μέχρι και στον κορεσμό του φιλμ,όμορφες ερμηνείες,αρκετο χιούμορ για να μετριάσει την αγανάκτηση μπρος στον θηριώδη ρατσισμό και αποκορύφωμα στο τελος του φιλμ πραγματικό σοκαριστικό υλικό απο τα γεγονότα που συγκλόνισαν το Κολοράντο το 2017...

Η δεύτερη, το Todos lo saben του αγαπημένου Φαραντι που αφήνει το Ιράν και έρχεται στην Ισπανία να σκηνοθετήσει τους Χαβιέ Μπαρδεμ,Πενέλοπε Κρούζ και Ρικάρντο Νταριν σε ενα εξαιρετικά καλογυρισμενο,βαθιά ανθρώπινο θρίλερ αγωνίας...η απαγωγή της κόρης της Κρουζ θα πυροδοτήσει ένα γαϊτανάκι εξελίξεων κι ένοχα μυστικά θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια...ο Φαραντι αποδεικνύεται μαεστρος του είδους!!

[Φαροφύλακας]

Θέλω να δω καμιά ισπανόφωνη. Ίσως το ψάξω αυτό το Todos lo saben.

Εγώ μόλις είδα το Wadjda (2012). Μια πολύ ανθρώπινη ταινία για ένα κοριτσάκι, στην Σαουδική Αραβία, που παρά την απαγορευτική κουλτούρα, βάζει σαν σκοπό να αγοράσει ένα ποδήλατο. Σε μια χώρα όπου θεωρείται άπρεπο ένα κορίτσι να καβαλάει ποδήλατο.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, για μένα, ήταν που είδα "από κοντά", ας πούμε, την θέση της γυναίκας σε αυτήν την την χώρα. Πραγματικά, άλλη κατάσταση.

Δεν με συνεπήρε κάπου αλλά ήταν μια γλυκιά ταινία, με ένα πολύ χαρισματικό κορίτσι, στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ουάτζντα.

Ένα 7☆