Την θυμάμαι αυτήν την κουβέντα και από την άλλη Λέσχη!
Όπως είπε κι ο Φάρος όλα είναι θέμα στατιστικής.
Το "Ράμπο" για παράδειγμα είναι μια ταινία που κυρίως αρέσει στο αντρικό κοινό. Τώρα αν την δει και μια γυναίκα και της αρέσει δεν καταδικάζεται δια νόμου!!
Το "Το ημερολόγιο" είχε μεγαλύτερη απήχηση στο γυναικείο κοινό... Μοιραία θα χαρακτηριζόταν σαν "γυναικεία" ταινία.
Εμένα δεν μου αρέσουν τέτοιες ταινίες και βιβλία της Μαντά όχι γιατί χαρακτηρίζονται ως "γυναικεία" αλλά γιατί είναι πολύ "γλυκερά" για τα γούστα μου και οι χαρακτήρες μου φαίνονται φτιαχτοί!
Πχ το "pretty woman"...
Ένας ζάμπλουτος, όμορφος, ευγενικός και έξυπνος πλέυ μπόι παίρνει ένα βράδυ μια βίζιτα η οποία τυχαίνει να είναι τίμια, όμορφη, έξυπνη και κατατρεγμένη... ΟΚ... Πολύ αληθοφανές!

Συμβαίνει καθημερινά!! Και στο τέλος την παντρεύεται!
Η ταινία εισπρακτικά είχε σπάσει τα ταμεία. Όλες οι φίλες μου τότε και συμμαθήτριες είχαν ενθουσιαστεί!!! Οι άντρες ήταν λίγο πιο συγκρατημένοι...
Κάπως έτσι και με το "Dirty Dancing"! Ταινία - ορόσημο για το γυναικείο κοινό!
Χορευτής, όμορφος, έξυπνος, τίμιος και ελαφρώς παραστρατημένος ερωτεύεται νεαρά κορασίδα, αγαθή, ηθική και κυρίως αλτρουίστρια!!
