Μικρές ατέλειες που με ενοχλούν σε μια σειρά/ταινία

[Φαροφύλακας]

Ο Πουαρω νομιζω ειναι κανονικος ντετεκτιβ της αστυνομιας, σωστα;

Όχι. Ιδιωτικός ντεντέκτιβ είναι, απλά "μεγάλης φήμης". Ο Μονκ όντως ειναι πρώην αστυνομικός.

Για τον Πουαρό η εκτίμηση που του δείχνει η αστυνομία ίσως δικαιολογείται μέχρι έναν βαθμό λόγω εποχής και αριστοκρατίας.

Γενικότερα, πάντως, δεν πολυστέκει η αστυνομία να επιτρέπει έναν άσχετο να μπλέκεται στα πόδια της. Σχεδον πάντα, μάλιστα, δίχως λόγο. Θέλω να πω, άλλο αν εργάζεται σε μια υπόθεση έναν χρόνο και δεν βγάζει άκρη και λέει, εντάξει, ας μας βοηθήσει κάποιος. Που ακόμα κι έτσι... δεν το βλέπω. Αλλά εδώ "μπαμ μπουμ" έγινε φόνος, τζουπ κι ο ιδιωτικός ντετέκτιβ σαν να είναι ο προϊστάμενος όλων.

[Φαροφύλακας]

Γενικά δεν παίζω παιχνίδια στον υπολογιστή, καθώς τα θεωρώ μια μάταια κατασπατάληση χρόνου. Ίσως άδικα, αλλά έτσι μου φαίνεται.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, έβαλα κατ' εξαίρεση να παίξω το Outlast και έπαιξε ένα 20λεπτο. Παιχνίδι μεν, αλλά είπα να το βάλω εδώ: κάποια στιγμή, λοιπόν, ο ήρωας βρίσκεται σε μια σκοτεινή βιβλιοθήκη, θεοσκότεινη, ούτε αχτίδα φωτός, όπου καταφέρνει να βλέπει μέσα από την "νυχτερινή όραση" της κάμερας που κρατάει. Εκεί βλέπει κρεμασμένα πτώματα, κομένα κεφάλια και αίματα παντού. Κι ακούγονται συνεχώς... μύγες! Μα ο δημιουργός δεν γνώριζε πως οι μύγες δεν πετάνε στο σκοτάδι. Ήδη από το μισοσκόταδο λουφάζουν.

Οπότε άκουγα μύγες, να γυροφέρνουν δήθεν τα πτώματα, μέσα... στο απόλυτο σκοτάδι.

[Ξενέρωτας]

Χτες εβλεπα τη γαλλικη ταινια "Θεε μου τι σου καναμε", με ενα μεσηλικο ζευγαρι με 4 κορες που παντρευονται αλλοδαπους.

Οπως ειχα παρατηρησει και αλλου, οι 4 αδελφες ειναι εμφανισιακα εντελως ασχετες με τους γονεις τους αλλα και μεταξυ τους, δηλ. οι ανατομιες του προσωπου τους, τα χρωματα τους. Ενταξει, τα αδελφια δεν μοιαζουν παντα μεταξυ τους, αλλα οταν προκειται για 4 αδελφια, δε γινεται ολα να διαφερουν μεταξυ τους

[Φαροφύλακας]

Δίκιο έχεις. Εδώ π.χ. τέσσερις πραγματικές αδερφές που βλέπεις πως μοιράζονται dna.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Έχετε προσέξει ποτέ πως όταν γυρίζεται κάποια σκηνή σε χιόνια, ψυγεία, σε μέρη με χαμηλές θερμοκρασίες οι ηθοποιοί έχουν κόκκινα μάτια, κόκκινη μύτη αλλά η "ανάσα" τους δεν φαίνεται; Σε πολικά ψύχη αυτό είναι αδύνατο...
Οπότε κι εγώ δυσκολεύομαι σε τέτοιες σκηνές να πιστέψω πως οι ηθοποιοί κρυώνουν...

Αλήθεια, τόσο δύσκολο είναι αυτό το εφε;;

[Ξενέρωτας]

Αχρηστη πληροφορια, στον Τιτανικο, εκει που ειναι ναυαγοι στη θαλασσα, τους εβαλαν ανασα με ψηφιακο τροπο

[Φαροφύλακας]

Αυτό που λες, Νικόλα, το έχω σημειώσει και σε σχέσει με το Let Me In (2010), όπου πραγματικά, παρότι το ψεύτικο χιόνι είναι τέλειο, είναι... ψεύτικο χιόνι. Και φυσικά, μήτε ανάσες να φαίνονται, μήτε τουρτουρίσματα. Νομίζω πως αν ήμουν σκηνοθέτης, τέτοιες σκηνές θα τις έκανα εκτός στουντίου, σε πραγματικές τοποθεσίες, γιατί η μύτη που τρέχει και συνεχώς την ρουφάς, το ξεπάγιασμα και το τουρτούρισμα μετά από λίγα λεπτά, τα δάχτυλα που πονάνε, πολύ απλά δεν προσομοιώνονται και είναι ακριβώς αυτά που δίνουν αληθοφάνεια σε μια σκηνή.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Αντέρωτα θα το δω αυτό που λες! Μπράβο στον Κάμερον!
Είναι λίγες οι ταινίες που έχουν προσέξει την συγκεκριμένη λεπτομέρεια!

Φάρε κι εγώ αυτό θα έκανα ή θα έφτιαχνα μια κατάψυξη/σκηνικό για να γυρίζονται τέτοιες σκηνές.
Τελευταία το πρόσεξα στην ταινία "Jeremiah Johnson" με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ!
Μεγαλύτερο μέρος της ταινίας ήταν γυρισμένο στα χιόνια! Τέλεια χιόνια, τέλεια σκηνικά αλλά... ψεύτικα!

[Ξενέρωτας]

Εδω να αντιπαραβαλλω το Ο Ηλιθιος και Πανηλιθιος, οπου, αφου κανουν ολοκληρη διαδρομη πανω σε παπακι (!!!) μεχρι το Ασπεν, τους δειχνει να τους εχουν τρεξει οι μυξες και να εχουν γινει μινι-σταλακτιτες

Too much realism που λεμε και στο χωριο μου.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Πωπω Ξενέρωτα, αυτή είναι μια από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει ποτέ...
Και δεν την είχα δει και όλη. Πραγματικά δεν άντεξα...