Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Θεατής]

Αν και την έχω ψιλοξεχάσει θυμάμαι οτι μου άρεσε κι εμένα Νικόλα και έχει πάρει την θέση της στην ταινιοθήκη μου...

Αν δεν το χεις ήδη δει ρίξε μια ματιά και στο Tesis του Αμενανμπάρ...

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μου άρεσε Πέτρο γιατί δεν είχε υπερβολές! Και γενικά θεωρώ τον Νταρίν πολύ εκφραστικό και κατάλληλο για τέτοιους ρόλους!
Την ταινία του αγαπημένου (λόγω The others) Αμεναμπάρ φυσικά και την έχω δει!
Δεν την θυμάμαι και τόσο καλά βέβαια...

ΥΓ: Αλήθεια γιατί δεν σου άρεσε το Barton Fink;;;
ΥΓ2: Γιατί δεν σταματήσατε Λάρισα;;

[Θεατής]

Κι εμένα μου αρέσει ο Νταριν κ είναι καλό κίνητρο να δω μια ταινία στην οποία παίζει...

Για τον Φινκ λίγο η σκηνοθεσία, λίγο ο Τορτουρο, λίγο το χιούμορ της που δεν μου πολυβγήκε θα έλεγα οτι απέτυχε να με βάλει στο κλίμα της η ταινία και μοιραία βλέποντας την ως "εξωτερικός" παρατηρητής με κούρασε...

Ρε συ με το βραδυνό το τρένο ταξιδευαμε μόνο αν φοραγα κανένα τζακετ και φωναζα Αλλάχου Ακμπάρ θα το σταματουσαμε

[Τόνιασινε]

Αναζητείται η Ίζι για ταινιοπρόταση: Ο εμποράκος (The salesman) 2016..

την οποία μόλις είδα & πολύ εκνευρίστηκα..!! Αν την πετύχεις & τη δεις & εκνευριστείς & εσύ (που θα εκνευριστείς) όπως εγώ, σε περιμένω να το κουβεντιάσουμε..!!

[Θεατής]

Είδα την Ιρανική The Salesman 2016 του Asghard Farahdi και την βρήκα παρα πολύ καλή...

Με εναν απλό και σχεδόν ύπουλο τρόπο μου μάζεψε απίστευτη ένταση που σε συνδυασμό με το αμφιλεγόμενο φινάλε θα την αφήσει στην μνήμη μου για καιρό...οι ερμηνείες ηταν πολύ καλές,όπως και η λιτή και απέριττη σκηνοθεσία του Farahdi...

Διάφορα άξια αναφοράς:

Στο καινούργιο σπίτι που πάει το ζευγάρι υπάρχουν μαζεμένα τα παλιά έπιπλα της πρώην ενοικου,ανάμεσά τους και το κεφαλάρι ενός κρεβατιού...αργότερα σε μια σκηνή της ηρωίδας στην κρεβατοκάμαρα φαίνεται στον τοίχο η διαφορά στο χρώμα απο εκεί που ηταν το κρεβάτι που είναι ακριβώς το σχήμα απο το κεφαλάρι...

Χωρίς κανένα σημαντικό ρόλο στην πλοκή παίζει ένας μπόμπιρας ο οποίος είναι α-πι-στε-υτος και κλέβει την παράσταση...

Για το τέλος

Ενώ δεν γίνεται καμιά σαφή αναφορά ο σκηνοθέτης δίνει την πολύ ισχυρή εντύπωση οτι η ηρωίδα έχει βιαστεί... Δεν γνωρίζω την νομοθεσία του Ιράν αλλά προφανώς κάτι τέτοιο δεν πρέπει να είναι επιτρεπτό σε μια ταινία και γι αυτό προφανώς ο σκηνοθέτης βάζει τους χαρακτήρες να μιλούν για λογοκρισία μια φορά στο θέατρο και μια δεύτερη για κάτι βιβλία που έδωσε ο δάσκαλος στους μαθητές και τα απέρριψε ο κομισάριος...

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ρε συ με το βραδυνό το τρένο ταξιδευαμε μόνο αν φοραγα κανένα τζακετ και φωναζα Αλλάχου Ακμπάρ θα το σταματουσαμε

Αααααααααααααααααααααχαχαχαχαχα!!
Το έχετε υποσχεθεί θα έρθετε όμως κάποια στιγμή!!

Ο Νταρίν έχει παίξει σε μια από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες "Το μυστικό στα μάτια τους"!!

Καταλαβαίνω τι σε χάλασε στον Φινκ, αλλά για μένα είναι ότι πιο κοντινό έχω δει στον Κάφκα!
Ο Τορτούρο γενικά δεν μου αρέσει, αλλά στην συγκεκριμένη ταινια νομίζω έδωσε ρέστα!

[Θεατής]

Εννοείται πως αν βολεψει θα έρθουμε απο τα μέρη σου ρε φίλε...!

Το "μυστικο στα ματια τους" ταινιάρα που κι αυτή νομίζω την έκανε ριμέικ το Χόλλυγουντ...

[Φαροφύλακας]

Είδα το κάπως βαρετό Exposed (2016). Δεν θυμάμαι καν με ποια λογική το είχα στην λίστα μου.

Θεωρώ πως ο Κιάνου Ριβς είναι από τους χειρότερους ηθοποιούς του Χόλιγουντ και απορώ πώς έκανε μια τόσο μεγάλη καριέρα. Βέβαια, από όσο καταλαβάινω, πρέπει να είναι συμπαθητικός σαν άνθρωπος. Όπως και να έχει, σε ταινίες όπου δεν χρειάζεται να μιλάει και να υποδύεται ιδιαίτερα, όπως σε αυτήν εδώ, ή και στο Μάτριξ, είναι οριακά υποφερτός.

Στην ταινία έκανε εξαρχής την εμφάνισή του το μεταφυσικό κι έπειτα πλανόταν πάνω από κάθε σκηνή, πράγμα που ίσως είχε το ενδιαφέρον του.

Στα θετικά τα κάπως μουντά χρώματα που επέτειναν την αίσθηση του μεταφυσικού, ίσως η γενικότερη σκηνοθεσία και η πανέμορφη Ana de Armas ( )

Στα αρνητικά η κεντρική θέση στο σενάριο ενός περιττού ρόλου για την ιστορία, η ερμηνεία του Ριβς και πάνω από όλα, η βαρετή αφήγηση.

Ένα 4☆ από εμένα.

[Μυρμηγκοφάγος]

Φάρε, να σου υπενθυμίσω ότι αν δεις τον Μπάρτον και σου αρέσει, πρέπει να τον καταχωρήσεις σε μένα που στον πρότεινα πρώτος

[Ονειρευτής]

Είδα το Μόνο ο Θεός Συγχωρεί του Nicolas Winding Refn γνωστού κυρίως από το Drive.
Αν δει κανείς αυτή την ταινία ψιλοκουρασμένος και καταφέρει κατά την διάρκεια της να επιβληθεί στην σφοδρή επιθυμία που αναμφίβολα θα προκύψει λόγω του υπερβολικά αργού ρυθμού της, για ύπνο, τότε θα έχει να λέει πως είδε μια σουρεάλ και ελαφρώς σπλάτερ ταινία που όμοια της δεν θα έχει ξαναδεί.
Εγώ πάντως αφού κατάφερα να νικήσω το προαναφερθέν συναίσθημα μπορώ να πω πως μου ψιλοάρεσε τελικά!!!