"Πήδηξε τον καρχαρία" ή αλλιώς... πώς;

[Φαροφύλακας]

Υπάρχει στα Αγγλικά η έκφραση «jump the shark» που σημαίνει «παίρνω την κάτω βόλτα».

Μπορεί να αναφερθεί για οτιδήποτε και οποιονδήποτε όπως π.χ. κάποιον πολιτικό, κάποιον καλλιτέχνη κτλ. ειδικά στην περίπτωση που κάποτε είχε κάτι να πει και τώρα ξέπεσε σε ήθος, ύφος και περιεχόμενο.

Η έκφραση έχει την αρχή της σε ένα επεισόδιο της τελευταίας σεζόν της σειράς “Happy Days” όπου εκεί ο Φονζ κάνει ένα επικίνδυνο ακροβατικό πηδώντας με θαλάσσιο σκι πάνω από έναν καρχαρία. Θεωρήθηκε χαρακτηριστικό μιας σειράς που έχασε την έμπνευση της, που είχε ό,τι είχε να πει, που εξαντλήθηκε αλλά συνέχισε να πηγαίνει ξεχειλώνοντας την υπόθεση σε σαχλαμάρες.

Εδώ η σκηνή όπου ο Φονζ «πηδάει τον καρχαρία».



Ποια "ξεπεσμένη" σκηνή θα διαλέγατε από άλλη σειρά για να φτιάξετε μια αντίστοιχη έκφραση;

[Νικόλας Δε Κιντ]

"Έκανε τον γερανό"

Για κάποιον που χρησιμοποιεί το τελευταίο του δυνατό χαρτί σε μια δύσκολη κατάσταση!!
Έμπνευση:

[Νικόλας Δε Κιντ]

Όταν κάποιος στην κιθάρα είναι μέτριος (προς κάκιστος ) και δεν μπορεί να παίξει τίποτα σωστά, μπορούμε να λέμε ότι "αυτός το μόνο που μπορεί να παίξει καλά είναι η βρωμιαρα γάτα"!!!!

[Ξενέρωτας]

Ενδιαφερον. Εγω δεν αντιλαμβανομαι την εκφραση σαν κατι που παιρνει την κατω βολτα και κανει τρελα πραγματα για να κρατησει το ενδιαφερον, αλλα λιγο-πολυ το αντιθετο, δηλαδη μια αλλαγη η οποια (Χωρις να το περιμενουν οι σεναριογραφοι) χαλαει το ενδιαφερον και το χαρακτηρα της σειρας, οπως την ξεραμε.

[Φαροφύλακας]

Γελάω με τις επιλογές του Νικόλα.

Η έκφρ. πάντως, Ξενέρωτα, έχει το περιεχόμενο που έγραψα πιο πάνω. Μπορείς να δεις και το σχετικό λήμμα της Βικιπαίδειας:
"The usage of "jump the shark" has subsequently broadened beyond television, indicating the moment when a brand, design, franchise, or creative effort's evolution declines, or when it changes notably in style into something unwelcome."
(αλλά και άλλα ονλάιν λεξικά)

Εγώ σκέφτομαι πως το Community από την 2η σεζον και έπειτα είναι όλο ένα μεγάλο σάλτο πάνω απ' τον καρχαρία.

Ήρωες πεθαίνουν και έπειτα από επεισόδια ανασταίνονται στο ντιπ κουλό, ήρωες αλλάζουν ρόλους με πιο χαρακτηριστικό τον Τσανγκ που στην αρχή είναι καθηγητής Ισπανικών (Κινέζος αυτός, με την φρεσκάδα της 1ης σεζόν ήταν αστείο το χοντρό χιούμορ), έπειτα είναι μαθητής, όχι έπειτα είναι φύλακας του σχολείου, γίνεται φασίστας δικτάτορας του σχολείου και θέλει να σκοτώσει τους φίλους του, όχι τώρα έχει αμνησία και όλοι τον συγχωρούν, όχι τελικά είναι πράκτορας του αντίπαλου σχολείου, όχι του πέρασε και είναι κάτι άλλο.

Οπότε κατά κάποιον τρόπο ίσως:
"Ο Τσανγκ αλλάζει ρόλο"

(Η πιο ό,τι λάχει σειρά όπου οι σεναριογράφοι έχουν απλά χάσει από πολύ πολύ νωρίς την μπάλα. Τελείως όμως...)

[Ασάρα]

Δεν αφορά σειρά αλλά θυμάμαι ότι όταν βγήκε ο Ιντιάνα Τζόουνς 4 ηταν πολλοί εκείνοι που έλεγαν ότι το πήδηξε τον καρχαρία θα αντικατασταθεί από το Nuke the fridge




Για μένα το Lost πήδηξε τον καρχαρία στον 4ο κύκλο στο πρώτο επεισόδιο με τα Φλάς φόργουορντ και την εισαγωγή νέων χαρακτήρων και τις δραματικές αποκαλύψεις τις οποίες απέτυχε να εξηγήσει ικανοποιητικά. Μετά με τα ταξίδια στο χρόνο το τερμάτισαν.