Τίτλος: Dellamorte Dellamore
Διεθνής Τίτλος: Cemetery Man
Έτος παραγωγής: 1994
Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Σενάριο: Giovanni Romoli
Πρωτότυπη μουσική: Riccardo Biseo, Manuel De Sica
Ηθοποιοί: Rupert Everett, François Hadji-Lazaro, Anna Falchi
Διάρκεια: 105΄
Ο Francesco Dellamorte, φύλακας στο νεκροταφείο της Buffalora όπου οι νεκροί ανασταίνονται μετά από 7 μέρες, φροντίζει με κάθε τρόπο να παραμένουν στη θέση τους και να προστατεύει τη πόλη.
Ο εναλλακτικός του τίτλος Of Death And Love το περιγράφει κατάλληλα. Αποτελεί μεταφορά από ιταλικό κόμικ που κυκλοφόρησε το 1991 (ο συγγραφέας του οποίου έκανε και το κάπως πιο δημοφιλές Dylan Dog) και ο σκηνοθέτης ήταν μαθητής του Dario Argento. Το Dellamorte Dellamore δεν είναι η πρώτη του δουλειά, είχε κάνει λίγες ακόμα από τις οποίες έτυχε να δω το The Church (La chiesa) που με άφησε με ωραίες εντυπώσεις.
Σε αντίθεση με εκείνο, εδώ έχουμε και κωμικά στοιχεία, gore, λίγες σκηνές με γυμνό και -τι άλλο- ζόμπι! Ωστόσο, σαν το Braindead, πιο πολύ μας δείχνει τη ζωή του πρωταγωνιστή. Η μακάβρια δουλειά του τον έκανε να μην έχει κοινωνική ζωή, με αποτέλεσμα να νιώθει μόνος και να ερωτεύεται σχεδόν όποια δει. Μα στο τέλος πάντα κάτι γίνεται και τις χάνει. Όπως λεει κι ο ίδιος, ξέρει περισσότερους νεκρούς παρά ζωντανούς.
Είναι η μόναδική ταινία που ξεχώρισα τον Rupert Everett παρόλο που τον έχω ξαναδεί και σε άλλες. Η σκηνοθεσία βρώμικη ιταλική, θυμίζοντας giallo δίνει ένα αρκετά ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Θα λέγαμε είναι φόρος τιμής σε αυτά. Σε άλλη σελίδα την αποκαλέσαν κι ως μοντέρνα εκδοχή του Άμλετ, εγώ θα πω ότι μου έχει μείνει και τη προτιμώ από την υπόλοιπη σαβούρα των ζομποταινιών που κυκλοφορούν πλέον.