Όσον αφορά την αφήγηση, κατα κανόνα ταυτιζόμαστε με τον πρωταγωνιστή, ο οποίος είναι το πλέον σταθερό σημείο αναφοράς για μας τους θεατές. Έλα όμως που υπάρχει η φόρμα του unreliable narrator, αλλα (στην επιστημονική φαντασία κυρίως), υπάρχει το σεναριακο τεχνασμα της πλύσης εγκεφάλου ή της ψευδούς μνήμης, και καμια φορά ουτε ο ιδιος ο πρωταγωνιστής δεν ξεφευγει απο αυτή την πιθανότητα.
Στην αρχή έβρισκα αυτή την ανατροπή πολύ εντυπωσιακή και πρωτότυπη, αφου όταν γινοταν αυτή η αποκαλυψη ηταν σαν να ξεδιπλωνεται ξαφνικα ενα δευτερο σεναριο μμεσα στην ταινια, και μαλιστα πριν την ταινια
Μετα ομως απο τις πρωτες 3-4 φορές, αρχισα να το αναγνωρίζω σαν φορμα 
η εκπληξη ομως παντα παραμενει, αφου ξεκινωντας να βλεπεις μια τετοια ταινια, υποτιθεται οτι δεν ξερεις οτι θα υπαρξει αυτή η απκαλυψη.Γι' αυτό το λόγο, και επειδή είναι πολύ ευαίσθητο θέμα, θα προβω μονο σε καταλογο τιτλων, χωρις παραπάνω ανάλυση:
Και απο το χώρο της τηλεόρασης:
