Δες μια αγαπημένη μου ταινία — 8 (Δεκέμβριος 2016)

[Γεωργία]

Τονιασινέ, σου αλλαζω το Florence Foster Jenkins αφου το χεις δει και σου προτεινω το "New Year's Eve" (2011) , μιας και που ειμαστε στα Χριστουγεννα.
Αν παλι το εχεις δει και αυτο σου προτεινω το γαλλικο "Un moment d'égarement" (2015) .
Δεν εχω δει καποια απο τις ταινιες που προτεινεις. Μου φανηκαν αρκετα ενδιαφερουσες και λεω να ξεκινησω με την γαλλικη.

[Φθινόπωρο]

Ωραία, ας σβηστεί το άλλο ποστ, προτείνω αυτά:

Tokyo Godfathers (2003)
Tokyo Sonata (2008)
Love & Peace (2015)

Ζόφε, ενδιαφέρουσες φαίνονται! Και νέο είδος για μένα!
Θα ξεκινήσω με κάποια από τις δύο πρώτες, όποια βρω πιο εύκολα!

[Ίζι]

Πολύ χαίρομαι που κληρώθηκα για πρώτη φορά με την αγαπημένη μου Μεταλλαγμένη Θα δω αυτό:

1) Enter the Void, του Gaspar Noe. Ψυχεδελικό τριπαριστικό δράμα, που σε αφήνει 'μαλάκα'. Το αν είναι με την καλή ή κακή έννοια, εξαρτάται από τον θεατή.

[Φαροφύλακας]

Tokyo Godfathers (2003)
Tokyo Sonata (2008)
Love & Peace (2015)

Να πω την αλήθεια μού τα χάλασε το τελευταίο. Περίμενα Tokyo & Peace.

[Τόνιασινε]

Είμαι η πρώτη του γύρου??
Είμαι η πρώτη του γύρου!!

Γεωργία είδα το the shallows..

..φοβερό γέλιο!!
Κάναμε καινούριο συκώτι!!
(Την προτείνω, αλλά μόνο με παρέα με χιούμορ!!)

[Θεατής]

Είδα το naked(1993), ωραία παρακμιακή ατμόσφαιρα και οι ερμηνείες εναρμονισμένες στο κλιμα της ταινίας. Προσωπικά, αυτή η αυτοτροφοδοτούμενη μιζέρια και κατάθλιψη, χωρίς να ξέρω αν αυτό ήθελε ο σκηνοθέτης, μου έβγαλε κάτι από Λύκο της Στέπας που είναι αγαπημένο μου βιβλίο, αλλά με τρόπο που κάποια στιγμή με κούρασε. Αν ισχύει πάντως κάτι τέτοιο θα ήθελα την "φωνή" της Ερμίν πιο βαρύνουσα από το ψιθυριστό "μην χαραμίζεις την ζωή σου" του σεκιουριτά...

Στο σύνολο πάντως πρόκειται για μια ταινία που όπως και να έχει προβληματίζει και αξίζει η θέαση της.

[Στιλλ Ιλλ]

Ενδιαφέρων συνειρμό έκανες που ουτε που μου πέρασε απο το μυαλό οταν την παρακολουθούσα. Ο Λύκος της Στέπας είναι και δικό μου αγαπημένο βιβλίο που το διάβασα στο λύκειο αν θυμαμαι καλά και με είχε συνεπάρει και συγκλονίσει. Χαίρομαι που σου άρεσε

[Θεατής]

Στιλλ....

ειχα την εντυπωση αυτη απο το επεισοδιο με τον σεκιουριτά και τα μικροαστικά του όνειρα, αλλά απο την ώρα που μπήκε στο σπίτι της κοπέλας που τον έδιωξε και σχολίασε τα αγαλματίδια όπως ο Χάρρυ το πορτρέτο του Γκαίτε συν οι υπόλοιπες μικρολεπτομέρειες μου καρφώθηκε...κι ας ήθελε να πει κάτι άλλο ο ποιητής εγώ έτσι το πήρα

[Στιλλ Ιλλ]

Ποτέ δε θα μάθουμε πως το είχε στο μυαλό του ο σκηνοθέτης και τι ήθελε να μας πέι. Αρκεί που έχουμε να πούμε εμείς για αυτό που βλέπουμε. Ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και όντως βρίσκονται κοντά αισθητικά και θεματικά αν το καλοσκεφτείς.

[Σάωρη]

Αναζητείται ο Φαροφύλακας...