Δες μια αγαπημένη μου ταινία — 1 (Νοε. 2015)

Κάθε τόσο κάνουμε μια κλήρωση κι ο ένας βλέπει μια αγαπημένη ταινία του άλλου.
Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 08 Δεκ 2015, 23:36

Αν και από την αρχή δεν με έπεισε Ίζι, τη χρόνικη διάρκεια που τους άφησαν μόνους, ένιωσα ότι έβλεπα Χολιγουντιανή ταινία δράσης στη κορύφωση του σασπένς. Χωρίς δεύτερη σκέψη η χειρότερη εμπειρία μου, από όσες έχω δει.

Νικόλα, δυστυχώς ο Κισλόφσκι δεν μου ταιριάζει καθόλου. Η μόνη ταινία που σχετικά με ικανοποίησε, ήταν η Διπλή Ζωή της Βερόνικα. Έχει περάσει όμως αρκετός καιρός και έχω αμφιβολίες ότι θα την αξιολογούσα αντίστοιχα, αν την έβλεπα τώρα.

Αβατάρι χρήστη
Φαροφύλακας
Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
Αναρτήσεις: 3453
Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Φαροφύλακας » 09 Δεκ 2015, 08:21

Μυρμηγκοφάγε, απορώ με την σχέση σου με το σινεμά. Υποτίθεται πως σου αρέσει αλλά μου δίνεις την εντύπωση πως τελικά μάλλον υποφέρεις μέσα σε αυτό!
:))))
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 10 Δεκ 2015, 00:57

Δεν το έχεις ακούσει Φαροφύλακα; No pain, no gain :χαχα:

Ευτυχώς ακόμη αντέχω και όταν αρχίσουν τα πράγματα να πηγαίνουν πολύ στραβά, ξέρω προς τα που να κινηθώ για βρω την ικανοποίηση που επιθυμώ. Το θέμα είναι ότι τέτοια εποχή του χρόνου, αν συνεχίσω με τον ίδιο ρυθμό, θα χρειαστώ μια νέα χώρα για έμπνευση και δεν είμαι καθόλου σίγουρος πια μπορεί να είναι αυτή.

.υ.γ. Θα το λάβουμε το μέιλ αυτή τη φορά; :ρ

Αβατάρι χρήστη
Χήθκλιφ
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 435
Εγγραφή: 30 Σεπ 2013, 03:14

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Χήθκλιφ » 10 Δεκ 2015, 16:02

Αγαπητέ Μυρμηγκοφάγε, έχεις ένα τόσο χαριτωμένο τρόπο να θάβεις που αφήνεις τον άλλο αφοπλισμένο, με ένα σαστισμένο χαμόγελο στα χείλη λες και άκουσε κάτι πολύ γλυκό... ενώ μόλις καταβαράθρωσες ό,τι αγαπάει περισσότερο (!) :χαχα:

Σκοτώνεις λοιπόν με το γάντι και αυτό είναι ταλέντο!

Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν θέλω να περιορίσεις το απολαυστικό, πειραχτικό χιούμορ σου και να είσαι πιο συγκρατημένος όπως απείλησες!

Ως προς την «Fingers» αλλά και γενικά, λειτουργώ κάπως έτσι: αν έχω δει και λατρέψει την πρωτότυπη εκδοχή μιας ταινίας, είναι μάλλον απίθανο να δω ένα ριμέικ. Αν έχω λατρέψει το ριμέικ τότε είναι πιθανό να αναζητήσω το πρωτότυπο, ενώ στην περίπτωση που η αυθεντική εκδοχή είναι γυρισμένη εντός της δεκαετίας του 1970 ή του 1980 το πιθανό γίνεται αυτομάτως βέβαιο. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, όταν είδα το ελκυστικό και πολλά υποσχόμενο «1978» δεν μπορούσα να αντισταθώ και πήρα το ρίσκο μιας ενδεχόμενης απογοήτευσης.

Χαίρομαι που σου άρεσε τουλάχιστον η «Swimmer» είναι ταινία που δύσκολα απογοητεύει όσο διαφορετικά κι αν είναι τα γούστα των θεατών, κάτι που το είδα στην πράξη καθώς την είχα χρησιμοποιήσει κάποτε σε μια εργασία μου.

Επίσης χαίρομαι που εκτίμησες την άκρως λατρεμένη «Lekce Faust» του Σβανκμάγιερ, παρόλο που δεν σου αρέσουν οι μαριονέτες. Είναι κάτι και αυτό - όταν προέρχεται από εσένα!

Από όσες (ταινίες) και όσους (σκηνοθέτες) έθαψες, περισσότερο με παραξένεψε η απόρριψη μετά βδελυγμίας των Κισλόφσκι και Χάνεκε, ήξερα πως ο δεύτερος δεν θα σου ταιριάξει αλλά ως εκεί... «Η λευκή κορδέλα» - το έχω ξαναγράψει κάπου - είναι η πιο «Μπεργκμανική» ταινία του, με την δασκάλα του πιάνου να ακολουθεί από απόσταση κλείνοντας πρόδηλα το μάτι στην «Κραυγές και Ψίθυροι»

«Το σύνδρομο του Σταντάλ» δεν κρύβω πως είναι η πιο λατρεμένη από όσες δέχτηκαν τα πυρά σου, αλλά ήξερα πως δεν θα σου άρεσε και δεν πίστευα πως θα έμπαινες στη διαδικασία να την δεις. Όσο για το αν είναι ή δεν είναι τυπικό δείγμα του Αρτζέντο, θα πω πως για τους φανατικούς οπαδούς του σκηνοθέτη, δεν είναι. Κάποιος όμως που τον απεχθάνεται είναι εύλογο να βρει χαρακτηριστικά στοιχεία να μισήσει!

Δεν θέλω να σου θυμίζω τραυματικές εμπειρίες θέασης, ούτε επιθυμώ να είμαι υπαίτια για αυτές, ωστόσο αν δεν σου φαίνεται πολύ σαδιστικό (ή μαζοχιστικό, εάν το δεις από άλλη οπτική γωνία) θα ήθελα να μου πεις εντυπώσεις και από τις

Addio Fratello crudele (1971)

Οι νύχτες μου είναι πιο όμορφες από τις μέρες σας (1989)

Ο θυρωρός της νύχτας (1974)

Για την πρώτη επειδή δεν την έχει δει κανείς ώστε να την συζητήσω, για την δεύτερη και την τρίτη επειδή ανήκουν όχι μόνο στις πιο αγαπημένες μου ταινίες, αλλά και στις ιστορίες έρωτα που ξεχωρίζω (ήθελα να ρωτήσω και για δυο τρεις ακόμα, αλλά όπως βλέπεις, μου έθεσα όρια!) :)))

Όπως και να' χει διαπιστώνω πως οι ταινίες που είδα εγώ χάρη σε εσένα (κάποια στιγμή θα τις συγκεντρώσω και θα τις παραθέσω) όχι μόνο δεν με απογοήτευσαν, αλλά μια - δυο τις λάτρεψα κιόλας σε αντίθεση με εσένα που έχεις σκορπίσει παντού πτώματα αγαπημένων μου :ρ και από όσο γνωρίζω τον εαυτό μου δεν είμαι εύκολη στο να αποδεχτώ προτάσεις, πόσω μάλλον να μου αρέσουν τόσο (μια αντιδραστικότητα ομολογώ πως την έχω)

Συνεπώς η συναναστροφή μας εδώ υπήρξε μονόδρομα ψυχωφελής, με εμένα να βγαίνω κερδισμένη και πλουσιότερη ενώ παράλληλα η δική μου κινηματογραφική επιρροή να κλίνει προς το ψυχοφθόρο (!)

Μυρμηγκοφάγος έγραψε: Το Hunger δεν ήταν κακό. Καλύτερο μάλιστα από αυτό που περίμενα, αλλά ξεκάθαρα προτιμώ την Εύα που έχεις για αβατάρι στην λέσχη του βιβλίου :ρ


Αν είσαι μέλος στην λέσχη του βιβλίου και δεν μου έχεις μιλήσει καν εκεί θα με στεναχωρήσεις...
(αφήνω ασχολίαστη την ιερόσυλη σύγκριση ανάμεσα στην αριστοκρατικά παγερή θεά Ντενέβ και την - επίσης παγερή τώρα που το σκέφτομαι - πρώην πορνοστάρ Λαέ :χαχα: Ως θηλυκός χάρος βέβαια συναγωνίζεται επάξια την εμβληματική μορφή του Μπενγκτ Έκεροτ!)
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 11 Δεκ 2015, 03:06

Είναι σαδιστικό. Αλλά αν είναι να καταλήξω και ΄γω σε καμιά εργασία σου, σε ένα αποπνικτικό μπουντρούμι στους πρόποδες των Καρπαθίων, κρεμασμένος ανάποδα και με τη συντροφιά αιμοδιψών νυχτερίδων, προτίμω να συμμορφωθώ :ρ

Από τις τρεις η πιο ευχάριστη και συνάμα ξεχασμένη εμπειρία μου είναι ο Ζουλάφσκι. Ίσως επειδή δεν έχω τίποτα εις βάρος της, που σε συνδυασμό με την χαοτικότητά της και τη μόνιμη αδυναμία μου να συνδεθώ μαζί του για να εισπράξω μια κορύφωση, δεν μπόρεσα να δημιουργήσω τους κατάλληλους συνδέσμους ώστε να μπορώ να την επαναφέρω. Αυτό που θυμάμαι ξεκάθαρα είναι ότι μου δημιούργησε πολύ υψηλές απαιτήσεις. Κάτι που δεν κατάφερε το Σημασία έχει ν' Αγαπάς, στο οποίο την κορύφωση την είδα, αλλά δεν είχε τον αντίκτυπο που επιθυμούσα πάνω μου - παρότι ως ταινία ήταν ότι πιο οικείο έχω δει από αυτόν.

Το Addio Fratello Crudele ήταν μια αξιοπρεπέστατη προσπάθεια – που δεν το περίμενα. Όμως ένα τόσο δυνατό φινάλε για να έχει τον αντίκτυπο που επιθυμούσα, χρειαζόμουν να εμβαθύνει περισσότερο στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών και να δημιουργήσει μια ένταση που θα μπορούσε να την κρατήσει μέχρι την αποκλιμάκωση. Δεν παραπονιέμαι, ζήταγα πολλά και το ύφος της ταινίας με έκανε να απαιτήσω περισσότερα.

Ο θυρωρός της Νύχτας ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση από τις τρεις και αυτό γιατί το πρώτο μισό ήταν ακριβώς ότι ήθελα. Τα είχε όλα. Και ο διάολος την πήρε στο δεύτερο. Στο σημείο που απαιτούσα να γίνει πιο εσωστρεφής και οι πρωταγωνιστές να καταστραφούν από τα πάθη τους εκ των έσω, άρχισε να τρέχει η δεύτερη ιστορία για να με αποσυντονίσει πλήρως. Μα γιατί; Η εντύπωση δυστυχώς που μου έμεινε ήταν ότι ανεξήγητα φοβήθηκε η σκηνοθέτης. Μια τεράστια χαμένη ευκαιρία για μένα, μια κερδισμένη για σένα :χαχα:

Μου φαίνεται διασκεδαστικό που δεν θεωρείς τον εαυτό σου εύκολο. Βλέπεις, η δική μου άποψη για μένα είναι ότι είμαι πανεύκολος – σταμάτα να χασκογελάς! Νιώθω ότι το μόνο που ζητάω είναι πέντε απλά πραγματάκια και στη πράξη βγαίνει σα να ζητάω τον ουρανό με τ' άστρα. Και δυστυχώς παίζει και σημαντικό ρόλο στην αδυναμία μου να επιλέξω ταινίες. Εκ πρώτης όψεως νιώθω ότι όλες μπορούν να μου τα προσφέρουν, άρα χάνω το δικαίωμα επιλογής. Είτε λοιπόν βλέπω τις δικές σου, είτε τις δικές μου, εξίσου ψυχοφθόρο είναι. 'Άσε που αν ήμουν μόνος μου δεν θα είχα δει και την Κλεψύδρα.

Ομολογώ ντρέπομαι που έκανα σύγκριση μεταξύ της Θεάς και της αχαΐρευτης. Δεν θα ξανασυμβεί. Πάλι καλά που δεν χρησιμοποίησα ως αβατάρι την δεύτερη. Ούτε ΄γω ξέρω τι θα άκουγα. Μα πραγματικά τώρα, με φαντάζεσαι με αβατάρι μια πρώην ξεπεσμένη και παγερή πορνοστάρ; Σκέψου μάλιστα να ήμουν και Υπερσυντονιστής... :χαχα:


υ.γ. Όταν ανοίξετε ένα θέμα με τίτλο ποιό είναι το αγαπημένο βιβλίο σας για να κυνηγάτε κουνούπια, με υποχρεωτική φωτογραφία, ίσως τολμήσω να εγγραφώ. Μέχρι τότε επισκέπτομαι κυρίως για να πάρω μια ιδέα πόσο καλά γνωρίζεστε μεταξύ σας :ρ

Αβατάρι χρήστη
Χήθκλιφ
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 435
Εγγραφή: 30 Σεπ 2013, 03:14

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Χήθκλιφ » 13 Δεκ 2015, 07:30

Μα γιατί;! Μου φαίνεται πολύ κινηματογραφικό, συνεπώς ενδιαφέρον το σκηνικό που περιγράφεις :))))

Ναι η «Σημασία έχει να αγαπάς» είναι σαφώς πολύ πιο βατή ως προς την δομή της, τόσο σεναριακά, όσο σκηνοθετικά ωστόσο ως προς την ψυχοσύνθεση και τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από τις πράξεις των χαρακτήρων, η «Οι νύχτες μου είναι πιο όμορφες...» θα μου φαινόταν πιο εύκολα προσβάσιμη για κάποιον που δεν μπορεί να συνδεθεί με το υπερχειλίζον Ζουλαφσκικό συναίσθημα. Χαίρομαι όμως και γι' αυτήν επειδή κατάφερε να βγει αν όχι αλώβητη, τουλάχιστον αξιοπρεπής από την ισοπεδωτικά αυστηρή ματιά σου!

Με ξαφνιάζει - ευχάριστα εννοείται - η θετική αντιμετώπιση της «Addio Fratello Crudele» αλλά επιβεβαιώνει το άκρως απρόβλεπτο που σε χαρακτηρίζει ως θεατή...
(εάν για παράδειγμα, από εκλεπτυσμένος εκτελεστής ταινιών, έστρεφες το φονικό σου ταλέντο προς κάτι έμψυχο θα ήταν, θεωρώ, άθλος η σκιαγράφηση του προφίλ σου ή η πρόβλεψη - διάσωση του επόμενου θύματος! :χαχα: )
Θα συμφωνήσω με αυτό που λες. Μολονότι μου άρεσε πολύ η αντισυμβατική \ απαγορευμένη έως ταμπού ερωτική ιστορία, πιστεύω κι εγώ πως απαιτούσε περισσότερη εμβάθυνση και κυρίως μεγαλύτερη ένταση στις ερμηνείες για να γίνει απόλυτα πιστευτή - η Ράμπλινγκ κρατά πάντοτε ένα υψηλό επίπεδο, ο άνευρος συμπρωταγωνιστής της ήταν που δεν με έπεισε.

Όσο για το άψυχο σώμα του αδικοχαμένου (από το χέρι σου) θυρωρού, θα μου επιτρέψεις να το μεταφέρω στο (μ)νήμα του :χαχα:

Μυρμηγκοφάγος έγραψε:Μου φαίνεται διασκεδαστικό που δεν θεωρείς τον εαυτό σου εύκολο


Αντιθέτως - θεωρώ τον εαυτό μου πολύ εύκολο θεατή, προορισμένο να απολαμβάνει ταινίες! Ξέρω τι μου αρέσει και πού να το αναζητήσω - πάντα λοιπόν το βρίσκω.

Αυτό που είπα είναι πως επειδή τα γούστα μου αποκλίνουν από το μέσο όρο και λόγω της αντιδραστικότητας που με διακρίνει δεν είμαι εύκολη στο να αποδέχομαι προτάσεις. Δεν δίνω λοιπόν εύκολα ευκαιρίες σε ταινίες που μου προτείνονται, κι όταν τις δώσω είμαι κάπως προκατειλημμένη με αποτέλεσμα να μην ενθουσιάζομαι εν τέλει. Το γεγονός ότι οι δικές σου προτάσεις κατάφεραν εν συνόλω να μου γίνουν παραπάνω από αρεστές, είναι ασυνήθιστο...

Μυρμηγκοφάγος έγραψε:η δική μου άποψη για μένα είναι ότι είμαι πανεύκολος

δεν μπορεί κάποια άλλη έννοια θα πρέπει να δίνεις στη λέξη, αλλιώς δεν εξηγείται...
:ρ


Μυρμηγκοφάγος έγραψε:Μα πραγματικά τώρα, με φαντάζεσαι με αβατάρι μια πρώην ξεπεσμένη και παγερή πορνοστάρ;


Το παγερή πάντως το είπα ως θετικό! Το δρεπάνι φταίει (ή μήπως πρόκειται για κόσα;) προσδίδει θανατερή γοητεία και βαρύτητα ακόμη και σε μια «ξεπεσμένη πρώην πορνοσταρ»... αυτό με παρέσυρε, όχι το σκοτεινό της βλέμμα (πιο σκοτεινό κι από το σκοτεινό της παρελθόν!) αν και παραδέχομαι πως μέτρησε κι αυτό λιγάκι.

Άλλωστε ο Χάρος δεν έχει παρελθόν... είναι βαθιά θαμμένο!
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 14 Δεκ 2015, 03:19

Δεν θα έλεγα ότι η λέξη αξιοπρεπής είναι η κατάλληλη για το “Οι νύχτες μου είναι πιο όμορφες από τις μέρες σας”. Ήμουν ώριμος να μαγευτώ, αλλά η στιγμή δεν ήρθε πότε για μένα, όπως συνήθως συμβαίνει.

Ένα αστειάκι αποφάσισα να κάνω και το έπιασες από τα μαλλιά – δυστυχώς δικαίως μιας και κακομεταχειρίστηκα τα δεδομένα. Sorry for that και ελπίζω να δεχτείς επιπλέον προτάσεις ως ανταπόδοση, που θα φροντίσω να είναι ψαγμένες και άγνωστες. Από απορία, οι ταινίες που είδες είναι προτάσεις συγκεκριμένα σε σένα, ή και άλλες που έχω αναφέρει γενικά;

Όσο αφορά το Fascination, το κατάλαβα ότι το παγερή το ανέφερες ως θετικό. Αλλά μη μιλήσουμε σε παρακαλώ για το δρεπάνι, που εμένα περισσότερο σε χαρτόνι μου έφερε και πασχίζω να το ξεχάσω. Αυτή η στιγμή στη γέφυρα πρέπει να θέτει υποψηφιότητα για την πιο αγαπημένη άκρως ερασιτεχνική σκηνή που έχω δει ποτέ :αργκ:

Φαροφύλακα, θα κάνουμε έναν δεύτερο γύρο φέτος; :ρ

Αβατάρι χρήστη
Φαροφύλακας
Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
Αναρτήσεις: 3453
Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Φαροφύλακας » 14 Δεκ 2015, 10:24

Εγώ μέσα είμαι.

Για την ώρα έχω δει δύο από τις τρεις προτάσεις της Χήθκλιφ, και θεωρώ πως είμαι κομπλέ (και διόλου απίθανο σε άλλον χρόνο να δω και την 3η).

Αλλά μάλλον χρειάζεται κι άλλος χρόνος γιατί έχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι δεν είναι... κομπλέ. :))

Ας αναφέρει ο λαός, να δούμε πού βρισκόμαστε όσον αφορά την εκπλήρωση.
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."

Αβατάρι χρήστη
Χήθκλιφ
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 435
Εγγραφή: 30 Σεπ 2013, 03:14

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Χήθκλιφ » 14 Δεκ 2015, 16:47

Απόψε σκοπεύω να δω και «Tο λεωφορείο» - την δεύτερη πρόταση του Φαροφύλακα, οπότε θα επιστρέψω με εντυπώσεις στο νήμα της ταινίας... εννοείται πως είμαι μέσα για δεύτερο γύρο!

Μυρμηγκοφάγε, δεν φταις εσύ, φταίει που με εμπνέει το μακάβριο (ακριβώς το στοιχείο μου) :)))

Σχεδόν όλες ήταν προτάσεις προς εμένα, όχι όμως και αυτή του Ζακ Ροζιέ...

(Το επίθετο ερασιτεχνικός θεωρώ πως χαρακτηρίζει ό,τι έχει γυρίσει ο Ζαν Ρολάν για τον «επίσημο» κινηματογράφο)
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Δες μια αγαπημένη μου ταινία

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 15 Δεκ 2015, 02:43

Προσωπικά Φαροφύλακα θα προτιμούσα το παιχνίδι να κυλάει σε συγκεκριμένα τακτικά διαστήματα, ασχέτως τον αριθμό των χρηστών, ή των ταινιών που συζητήθηκαν. Υποψιάζομαι δεν είμαι ο μόνος που ενώ τη μια μέρα έχω διάθεση, την άλλη να εξαφανιστεί για άγνωστο χρονικό διάστημα. Και δεν θα ήθελα να δω ταινία υπό πίεση επειδή θα νιώθω μια ηθική υποχρέωση. Όποτε ο καθένας επιθυμεί, αν επιθυμεί, κάνει και την αναφορά του. Επίσης συγκεκριμένες ημερομηνίες ανά μήνα ίσως βοηθήσουν και στον καλύτερο προγραμματισμό των χρηστών, που θα γνωρίζουν ποτέ να δηλώσουν συμμετοχή – ιδιαίτερα αν δεν είναι τακτικοί επισκέπτες.


Επιστροφή “Δες μια αγαπημένη μου ταινία”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες