Έτσι, μέσα σε όλα τα πράγματα που δένουν και στέκουν, υπάρχουν πάντα και αυτά που δεν δένουν και δεν στέκουν. Και δεν αναφέρομαι στο μαγικό στοιχείο, το οποίο είναι μέρος της ιστορίας (όπως π.χ. ότι ένας άνθρωπος είναι αόρατος), αλλά σε αυτά που όφειλαν, στην όσο παράδοξη ιστορία, να μοιάζουν πραγματικά.
Έχουμε μάθει να παραβλέπουμε κάμποσα και σίγουρα, διαφορετικά πράγματα ενοχλούν τον καθένα μας. Οι δικές μου επιφυλάξεις είναι συνήθως στην πλοκή, αλλά ούτε αυτό είναι το θέμα αυτού εδώ του νήματος.
Από τα πράγματα, λοιπόν, όπου σκαλώνει το μάτι μου και ψιλοξενερώνω, είναι:
- οι βαλίτσες! Σχεδόν πάντα όταν υπάρχει κλειστή, γεμάτη βαλίτσα σε ταινία αυτή είναι… άδεια ή σχεδόν άδεια, ώστε να την σηκώνει εύκολα ο ηθοποιός, κι αυτό φαίνεται. Πάει πέρα δώθε σαν άδειο παιδικό καλαθάκι κι εμείς πρέπει αυτό να το δεχτούμε σαν να μην έχουμε περπατήσει εμείς οι ίδιοι σε αυτόν τον πλανήτη με την σημαντική και βασανιστική βαρύτητα.
- οι κιθάρες! και γενικώς τα έγχορδα… Αρκετά συχνά, κι ειδικά σε παλιότερες ταινίες ο ηθοποιός και δήθεν κιθαρίστας απλά κρατάει τον βραχίονα αντί να πιάνει εκεί ακόρδα ή, σε μια κάπως καλύτερη περίπτωση το χέρι του ακαθόριστα πάνω-κάτω. Αμέτρητα τα παραδείγματα. Αυτό φαντάζομαι πως περνάει απαρατήρητο από πολλούς όμως αν παίζεις κιθάρα τότε το μάτι σου απλά πονάει.
- οι λάθος κομπανίες! Και πάλι κάτι που ενοχλεί μάλλον κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, τους μουσικούς. Μια ορχήστρα που αποτελείται π.χ. από δύο κιθάρες κι ένα ακορδεόν παίζει ένα τραγούδι. Μόνο που εσύ ακούς κιθάρα, μπάσο, βιολί και ντραμς.
- το αφύσικα κατακόκκινο αίμα στις παλιές ταινίες, κυρίως του '70. Αν ήταν η ταινία γυρισμένοι από εξωγήινους, δίχως καλή εικόνα για την ανθρώπινη ανατομία, να το καταλάβω δηλαδή.
- και χίλια δυο άλλες μικρές αφροντισιές όσον αφορά κοινά αντικείμενα… Έβλεπα κάπου (νομίζω σε κάποιο επεισόδιο του Modern Family) να έχουν (κι ίσως να χρησιμοποιούν) μια μέγγενη η οποία κουνιόταν και φαινόταν πως… δεν ήταν βιδωμένη πάνω στον πάγκο! πράγμα που το κάνει αδύνατο να την χρησιμοποιήσεις. Η μέγγενη είναι πάντα βιδωμένη!
Ειδικά σε ταινίες ΕΦ από τα πράγματα που δεν μπορώ να παραβλέψω είναι:
- η βαρύτητα! σε ταινίες Ε.Φ. Στις περισσότερες ταινίες με διαπλανητικές ιστορίες (όπως στο Starwars) σε όποιον πλανήτη και να πηγαίνουν οι ήρωες η βαρύτητα είναι ακριβώς η ίδια! και περπατούν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτό, για όποιον έχει μια στοιχειώδη κατανόηση του διαστήματος, είναι απλά απίθανο. Το θέμα είναι πως έτσι εξυπηρετείται πολύ η ιστορία, οπότε πασχίζουμε κι εμείς να κάνουμε το σκόντο μας.
- η σύσταση της ατμόσφαιρας! Στην Γη αναπνέουμε μια ατμόσφαιρα η οποία αποτελείται από 21% οξυγόνο, το οποίο είναι κι αυτό που χρειαζόμαστε για καύση, και σχεδόν όλο το υπόλοιπο είναι άζωτο, το οποίο είναι αδρανές. Έτσι, εάν βρεθείς σε μεγάλο υψόμετρο όπου η ατμόσφαιρα είναι αραιή μπορεί να μην σου αρκεί καν το οξυγόνο, τόσο εξαρτημένοι είμαστε από αυτήν την συγκεκριμένη αναλογία και σύσταση. Όταν λοιπόν βλέπω ανθρώπους να πηγαίνουν σε άλλον πλανήτη και να αναπνέουν την τοπική ατμόσφαιρα (βλέπε Prometheus) απλά σκαλώνω. Δηλ. σε κάθε πλανήτη γύρω στο υποφερτό για εμάς 21% οξυγόνο και το υπόλοιπο κάποιο αδρανές αέριο; και στην συγκεκριμένη πυκνότητα; Ποιες είναι οι πιθανότητες;
Δεν ξέρω, μόνο εγώ έχω τέτοια σκαλώματα; Η παρέα τι λέει;