Μικρές ατέλειες που με ενοχλούν σε μια σειρά/ταινία

[Φαροφύλακας]

Τα κλειδια του αυτοκινητου που σχεδον πάντα ειναι στο καθρεφτακι-ηλιοπροστασία.

Αναρωτιέμαι εάν αυτό το τελευταίο δεν συνηθίζεται, έστω λίγο, στην Αμερικάνικη επαρχία.

Το πολύ αστείο με μερικά κλισέ είναι πως δεν συμβαίνουν καν στην πραγματικότητα.

Για δυο πελώρια κλισέ: το να ρίχνει κάποιος το τσιγάρο σε χυμένη βενζίνη και αυτή να παίρνει φωτιά καθώς και να πυροβολεί το ντεπόζιτο της βενζίνης και να γίνεται έκρηξη, έχω δει επεισόδιο των Mythbusters οι οποίοι σκοτώθηκαν να τα προσπαθούν καί τα δύο δίχως καμία μα καμία επιτυχία.

Φαίνεται πως είναι νόμοι φυσικής που ισχύουν μόνο στο πλατό και όχι περα από αυτό.

[Έλλη Μ]

Το πολύ αστείο με μερικά κλισέ είναι πως δεν συμβαίνουν καν στην πραγματικότητα.

Και αυτη είναι η μαγεια του χολλιγουντ.

[Ξενέρωτας]

ΔΕΝ παιρνει φωτια η βενζινη οταν ριξεις τσιγαρο;;;

[Έλλη Μ]

Θα το δοκιμάσω το βράδυ στο σπίτι και θα σου πω.

[Νικόλας Δε Κιντ]

ΔΕΝ παιρνει φωτια η βενζινη οταν ριξεις τσιγαρο;;;

Όχι βέβαια!!!

Όπως επίσης και το κινητό δεν μπορεί να ανατινάξει πρατήριο βενζίνης...

[Φαροφύλακας]

ΔΕΝ παιρνει φωτια η βενζινη οταν ριξεις τσιγαρο;;;

Νομίζω πως αυτήν την σκηνή δεν θα την δείς ποτέ ξανά με το ίδιο μάτι.

Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει νήμα για τα κλισέ στις ταινίες;

[Βάγγυ]

Τώρα μάλλον αυτό που θα πω δεν ταιριάζει σε αυτό το νημα, δεν ξέρω αν είναι μικρό αλλά ατέλεια είναι σίγουρα. Όταν μια ταινία είναι βασισμένη σε βιβλίο, θέλω τουλάχιστον τα βασικά να υπάρχουν, δε μιλάω καν για όλες τις σκηνές εννοείται, άντε και ούτε ολους τους ήρωες/ιδες, αλλά τη βασική ιδέα του βιβλιου. Πήρα αφορμή από την Αφοσίωση, όπου είδα πρώτα την ταινία και διάβασα μετά το βιβλίο της Ροθ, κι αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι κράτησαν μόνο τα ονόματα των ηρώων όπως φάνηκε. Δεν υπήρχε δείγμα της υπόθεσης, δε μιλάμε για κάτι που δε μοιάζει, μιλάμε για κάτι που είναι διαφορετικό στην υπόθεση, σε ολόκληρη την ιστορία.

υπάρχει μήπως κανένα πιο σχετικό νημα να πνιξω τον πόνο μου;

[Φαροφύλακας]

Φτιάξε ένα με τίτλο: Πνίξε τον Πόνο σου!

[Ξενέρωτας]

ΑΛλη μια παρατηρηση που δεν εχει να κανει με ενοχλητικη ατελεια, αλλα με κλισέ που δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα...

Σε Αμερικανικες κωμωδιες υπαρχει το κλισε οπου καποιος τρωει χτυπημα ή παθαινει ζημια στα αχαμνά, το οποιο φαινεται οτι του κανει ψιλη τη φωνη, τουλαχιστον προσωρινα. Βεβαια στην πραγματικοτητα οντως μπορει καποιος να τσιριξει αμα του συμβει αυτο, αλλα καθαρα απο τον πονο. Καλλιεργειται ομως η λαθος εικονα οτι τα οργανα αυτα ειναι κατι σαν διακοπτης που σχετιζεται με το υψος της αντρικης φωνης

Ο μυθος αυτος προερχεται απο τη βαρβαρη πολυχιλιετη πρακτικη των ευνουχων, οι οποιοι συνηθως υφισταντο αυτη τη βαρβαρη επεμβαση σε παιδικη ηλικια. Σε αυτην την περιπτωση, δεν ολοκληρωνοταν οι σωματικες αλλαγες της εφηβειας, οπως χοντρη φωνη, τριχοφυια κλπ. Ως εκ τουτου οι συγκεκριμενοι ευνουχοι ειχαν σχετικα παιδικα ή θηλυπρεπη χαρακτηριστικα σε συγκριση με εναν ολοκληρωμενο αντρα, μεταξυ των οποιων ψιλη φωνη.

Οταν ομως καποιος υφισταται καποια τετοια επεμβαση μετα την ενηλικιωση, ειναι πλεον "αργά", αφου οι αλλαγες της εφηβειας εχουν ηδη συντελεστει, οποτε και η όποια ζημια στα οργανα αυτα δεν εχει καμια επιπτωση. Υπαρχουν βεβαια μακροπροθεσμες ορμονικες επιπτωσεις (πχ. στην τριχοφυια), που οφειλονται στο οτι τα ανδρογονα δεν ανανεωνονται πλεον απο τον οργανισμο, αλλα η φωνη δεν ειναι μια απο αυτες, και ουτε δεν ξεκινουν ετσι αμεσα με μια κλωτσια.

(φαινεται οτι εχω εντρυφησει στην παπαρολογια )

[Φαροφύλακας]

Βλέπω το ισπανικό Los Ultimos Dias. Εντάξει, καλή προσπάθεια. Όμως χολιγουντιανό στήσιμο με όλα τα ελαττώματα του Χόλυγουντ.

Καταρχήν, αφήνω παντελώς ασχολίαστη την σκηνή με την αρκούδα (δεν έχω το κουράγιο ).

Έχει μια σκηνή όπου κάπου κάποιος πυροβολεί μια μποτίλια γαζιού κρεμασμένη ψηλά κι αυτή εκρύγνυται κι ανοίγει μια τρύπα στο χοντρό ταβάνι. Αφήνοντας ότι παίζει να μην γίνει έκρηξη πυροβολώντας την μποτίλια, για να γίνει ζημιά σε έναν χοντρό τοίχο (ταβάνι κτλ.) πρέπει το εκρηκτικό να τοποθετεί σε άμεση επαφή με αυτόν και ενδεχομένως σακιά χώμα κτλ. τα οποία να κατευθύνουν την ενέργεια της έκρηξης στο επιθυμητό σημείο (τα μάθαμε διαβάζοντας για τρομοκρατικές επιθέσεις, τόσα χρόνια, στις εφημερίδες). Έτσι κρεμασμένο σαν λάμπα δεν μπορεί να προκαλέσει την ζημιά που δείχνει.

Επειτα, ρε γμτ. κρατάνε σαν δαυλούς μέσα στο σκοτάδι απλά πόδια καρέκλας που τα πήραν από την φωτιά. Αυτό, δίχως ύφασμα τυλιγμένο στην άκρη εμποτισμένο με κάποιο υγρό καύσιμο, κρατάει ελάχιστα και δεν μπορεί να φωτίσει αρκετά. Όμως αυτοί περπατάνε με την ώρα και το έχουν σαν δαυλό που καίει κεφάτα, πράγμα που απλά δεν γίνεται.

Έπειτα βρίσκονται σε έναν ουρανοξύστη με εξωτερικό τοίχο-τζάμι, κι ο τύπος πιάνει μια καρέκλα (από αυτές τις φθηνές ελαφριές ψευτοκαρέκλες αναμονής με δυο κούφια σίδερα και λίγο αφρολέξ και ύφασμα) και την πετάει στο τζάμι κι αυτό διαλύεται σε χίλια κομμάτια. Εάν σπάγανε τόσο εύκολα οι τζαμένιοι τοίχοι των ουρανοξυστών θα είχαμε συνεχώς τραγικά ατυχήματα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολύ χοντρά και πολύ ανθεκτικά τζάμια που θα αντισταθούν ακόμα και εντατική προσπάθεια με κατάλληλα εργαλεία.