Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Θεατής]

Στην προκειμένη περίπτωση είχαμε... Αλλά όντως υπάρχουν ταινίες για τις οποίες ειχαμε αντίθετη γνώμη, κάπως περισσότερες που και στους δυο άρεσε ή δεν άρεσε αλλά οχι στον ίδιο βαθμό... Το ποιες είναι όμως θα πρεπει να κατσουμε ενα βραδάκι με τσιπουρακι και μεζέ να τις θυμηθούμε γιατί τώρα δεν μου έρχεται καμία...

Ωραία ιδέα έδωσες βρε μέρμηγκα...

[Φαροφύλακας]

Είδα το Annihilation (2018), ΕΦ.
Κάτι εξωγήινο πέφτει σε έναν φάρο στις ΗΠΑ και στην γύρω περιοχή απλώνεται μια λάμψη κι εμφανίζονται πολύ περίεργα φαινόμενα στην εκεί χλωρίδα και πανίδα.

Ξεκίνησα με κάποιο στοιχειώδες ενδιαφέρον το οποίο το έχασα ήδη στο πρώτο μισό. Στα λίγα θετικά μια κάποια φαντασμαγορία, που όμως σε σημεία και κυρίως στα φανταστικά ζώα έδειχνε το cgi της. Καλή κι ο μονότονη κλασική κιθάρα στην μουσική υπόκρουση. Καλή κι η ερμηνεία της Portman και της Jennifer Jason Leigh.

Το σενάριο, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το φανταστικό θέμα. Όταν η ταινία περιστρέφεται γύρω από μια μαγική ιδέα (έναν εξωγήινο, έναν αόρατο άνθρωπο κτλ.) το υπόλοιπο σενάριο πρέπει να είναι πολύ ρεαλιστικό, πράγμα που εδώ δυστυχώς δεν είναι η περίπτωση.

Μικρό παράδειγμα. Οι επιστήμονες κι ο στρατός δεν γνωρίζουν τίποτα για το τι συμβαίνει στην περιοχή. Όποιος μπαίνει εκεί μέσα, δεν επιστρέφει. Μόνο ένας επέστρεψε με κάποια βαριά θανατηφόρο αρρώστια. Επίσης, το πρώτο που βλέπεις όταν μπαίνεις εκεί είναι πως υπάρχουν μεταλλάξεις σχεδόν στα πάντα. Οπότε η ομάδα μπαίνει… χωρίς καμία προστασία για μολύνσεις δηλ. δίχως ειδικές στολές, μάσκες κτλ. Λογικό. Πρέπει να βλέπουμε το μουτράκι της Πόρτμαν. Κάποια στιγμή βρίσκονται εμπρός σε έναν νεκρό άνθρωπο οποίος έχει παραμορφωθεί από βαριά μετάλλαξη. Η επιστήμονας παίρνει από πάνω του δείγμα χωρίς καμία προφύλαξη, δίχως γάντια λατέξ ή ό,τι άλλο, στην κυριολεξία με γυμνά χέρια. Παρότι παντού γύρω τα πάντα δείχνουν μετάλλαξη από ιό ή άλλη μόλυνση, το να κολλήσουν μοιάζει να μην απασχολεί κανέναν, καθόλου, ποτέ.

Ή, βρίσκουν ένα βιντεάκι τραβηγμένο από προηγούμενη ομάδα το οποίο γράφει «για τους επόμενους». Εκεί βλέπουν κάτι πολύ φρικτό και παράξενο. Βλέπουν μονάχα δυο λεπτά, το κλείνουν κι αρνούνται να πιστέψουν αυτό που είδαν το οποίο είναι φρικτό μεν, αλλά σε πλήρη συμφωνία με ό,τι βλέπουν κατά τ’ άλλα γύρω τους. Δεν το ξανακοιτάζουν. Μα… αυτό το βιντεάκι μπορεί να περιέχει ένα σωρό ποικίλο υλικό με χρήσιμες πληροφορίες, ακόμα και για το πώς να προφυλαχτούν. Μέχρι και που φεύγουν την επόμενη μέρα κανείς δεν έχει ποτέ την περιέργεια να ξανακοιτάξει αυτό το πολλά υποσχόμενο βιδεάκι.

Οπότε, ξενερώνοντας από τέτοια πράγματα, δεν μπόρεσα να αφεθώ στο παραμύθι. Ας πούμε ένα 3☆

[Μυρμηγκοφάγος]

Ναι Πέτρο, θα συμφωνήσω ότι ήταν καλή ιδέα. Αν θυμηθείτε θα δούμε λίστα και αν όχι, θα αρχίσεις να αμφιβάλλεις για την επιλογή σου να μην τις σημειώνεις. Δεν είμαι σίγουρος πιο από τα δυο προτιμώ

Φάρε και μένα πολύ σύντομα μου κατέληξε αστεία, αλλά αυτό μάλλον δεν είναι νέο

[Φαροφύλακας]

Στα θετικά η φαντασμαγορία, π.χ. οι θάμνοι που μεγάλωναν με ανθρώπινη μορφή ή οι κρύσταλλοι που είχαν μορφή δέντρων κτλ. Επίσης, η εναλλακτική πρόταση για εξωγήινη ύπαρξη/επίσκεψη. Αλλά δυστυχώς, αυτά δεν άρκεσαν. Το σενάριο είναι πολύ σημαντική παράμετρος της ταινίας.

Επίσης στα αρνητικά, κάποιες στιγμές, κυρίως όταν προχωρούσαν όλες μαζί με τα όπλα, θύμιζε παιχνίδι υπολογιστή.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Φάρε προσπάθησε να περιορίσεις τις ταινίες ΕΦ !
Σκέψου το Redux 2019!!!

[Φαροφύλακας]

Ρε συ, μου αρέσουν οι ταινίες ΕΦ. Θεωρητικά έχουν καλυτερες πιθανότητες.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Το έχω καταλάβει εδώ και χρόνια Φάρε απλά τελευταίως μάλλον πέφτεις σε ψιλοπατατούλες!!

Να προτείνω εγώ μια;
Θα προτείνω!!
==> Wall - E (2008)
Αν δεν την έχεις δει βέβαια!!

[Φαροφύλακας]

Έχω τύχει και αρκετές ΕΦ που μου άρεσαν τα τελευταία χρόνια.

Από το Wall-E έχω δει το πρώτο μισάωρο πριν πολλά χρόνια. Ίσως το ξαναπιάσω.

[Μυρμηγκοφάγος]

Αυτό το “έχουν καλυτερες πιθανότητες” το έχω κι εγώ με τις πολεμικές. Όχι ότι περιμένω να δω κάποιο αριστούργημα, αλλά όταν δεν έχω όρεξη να ρισκάρω και θέλω κάτι που να βλέπεται, είναι από τις πρώτες μου επιλογές.

Νικόλα, ίσως ακριβώς επειδή σκέφτεται το redux του 19 να τις βλέπει τώρα

[Φαροφύλακας]

Αλήθεια, διάβαζες πολεμικά κόμιξ, μικρός; Έφοδος, Μάχη, Κράνος κτλ.;


Λοιπόν, είδα εχθές το Une rencontre (2014) με Sophie Marceau και François Cluzet. Ένας παθιασμένος έρωτας ανάμεσα σε μια συγγραφέα κι έναν παντρεμένο δικηγόρο. Γοητευτικοί καί οι δύο πρωταγωνιστές κι είδα όλη την ιστορία με ενδιαφέρον. Μόνο που στο τέλος κάτι μου έλειψε. Μια κορύφωση, ένα δράμα... κάτι. Και ακόμα δεν έχω αποφασίσει πώς μου κάθισε το κεντρικό τέχνασμα, μάλλον όχι τόσο καλά.

Υποθέτω πως είναι μια θεματολογία που μου αρέσει και σε οποιαδήποτε περίπτωση, ένα 7☆