Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Φαροφύλακας]

Τί θάψιμο; 7, 8, κι ακόμα κι αυτήν που είπες κι είπες 5άρι της έβαλες!

[Νικόλας Δε Κιντ]

Νομίζω πως αν ζούσα την μισή από μια τέτοια ένταση, πάντως, δεν θα παραπονιόμουν για τίποτα.
Ένα 2☆.

Μια δυο σκηνές μου άρεσαν σαν εικόνες. Αφήνοντας τον άσσο μου για ταινίες όπως "Τροχονόμος Βαρβάρα", θα βάλω ένα 2☆.

Θάψιμο είναι αυτό!!!

[Φαροφύλακας]

ε μα...

[Φαροφύλακας]

Είδα το Relatos Salvajes (2014). Καλοστημένο, καλοσκηνοθετημένο, ενδιαφέρον μέσα από την συντομία κάθε αφήγησης, με ένα πολύ ευχάριστο μαύρο χιούμορ που εξισορροπούσε την όποια σκληρότητα.

Δεν είχε ούτε μια ιστορία σκάρτη. Ένα 9☆.



░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░

Είδα το Sotto falso nome (2004), παλιά πρόταση της Χήθκλιφ. Με την πρώτη ματιά στην αισθητική της ταινίας, στην αρχή, ήξερα πως θα μου αρέσει.

Ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε ένα δίχτυ αλληλεξαρτήσεων με ένα όμορφο πάθος ανάμεσα στον Ντανιέλ και την Μίλα.

Μου αρέσει όταν υπάρχουν πολύ καλές ερμηνείες σε δεύτερους ρόλους, όπως αυτή της Greta Scacchi. Η Anna Mouglalis απάνθρωπα όμορφη.



Το πιανιστικό θέμα ήταν ερωτικό και δραματικό μαζί, ακριβώς όπως η αφήγηση.

Ο αγγλικός τίτλος της ταινίας ηλίθιος.

Η ταινία μάλλον δεν έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, γενικότερα. Σε εμένα άρεσε. Ένα 9☆.

[Χήθκλιφ]

Φαροφύλακα* και Νικόλα, αναφερόμουν φυσικά μόνο στο πεντάρι..
Όταν μια ταινία δεν αποσκοπεί στο να είναι εμπορική αλλά έχει κάποια προσωπική σφραγίδα, κάτι που βρίσκω τέλος πάντων θετικό ώστε να μην θεωρώ ότι σπατάλησα τον χρόνο μου και φυσικά να μην την έχω ξεχάσει την επόμενη μέρα δεν μπορώ να της βάλω κάτω από πέντε. Και δεν είναι πως δεν βάζω χαμηλότερες βαθμολογίες, το κάνω σε ταινίες που μου είναι ολοκληρωτικά αδιάφορες, κυρίως όμως σε όσες δεν βρίσκω καμία καλλιτεχνική αρετή να τους αναγνωρίσω. Τους άσους δε και τα δυάρια μου - που δεν είναι λίγα - τα φυλάω για ταινίες που μου προκαλούν μέχρι και σφοδρό μίσος (ναι υπάρχουν και τέτοιες αφού δεν μπορώ μόνο να λατρεύω.. είμαι γενικά των άκρων!). Συνήθως πρόκειται για επιτυχημένες ταινίες, συνεπώς δεν μπαίνω στην διαδικασία να μιλήσω γι' αυτές, άλλωστε είναι απλά η γνώμη μου και δεν πιστεύω ότι την συμμερίζεται κανείς ώστε να την μοιραστώ. Εδώ είχα παραθέσει ένα μικρό μόνο δείγμα. Ευτυχώς, συνήθως ξέρω τι θα μου αρέσει, κι έτσι δεν βλέπω συχνά ταινίες που καταλήγουν να με θυμώνουν τόσο..

Λοιπόν, με τον ενθουσιασμό που μου ξύπνησε πάλι για τον βωβό κινηματογράφο, έσπευσα να δω την:

Von Morgens Bis Mitternachts (From Morn To Midnight) (1920) - Karl Heinz Martin
Έχοντας πέσει επάνω σε εικόνες από την ταινία στο διαδίκτυο, γοητεύτηκα πάραυτα από τα παράξενα - υπερβολικά παράξενα - εξπρεσιονιστικά σκηνικά καθώς και τα μακάβρια μοτίβα με τα οποία είναι διανθισμένη, αδημονώντας να την δω. Μολονότι τελικά δεν είχε κάτι έντονα μακάβριο στην υπόθεση, η ατμόσφαιρα ήταν ακαταμάχητα ζοφερή ενώ η πλοκή και η εκτέλεση, μου φάνηκαν πολύ σύγχρονες για την εποχή της ταινίας. Μου άρεσαν πολύ και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης για να πετύχει τα οπτικά εφέ (που πλέον δεν μπορώ να το πω για καμιά σύγχρονη ταινία) - ιδίως στην παραισθητικά παραμορφωτική σκηνή στο ποδηλατοδρόμιο (;) το αποτέλεσμα είναι άκρως καλλιτεχνικό - καθώς και η αξιοποίηση της ίδιας ηθοποιού για πολλαπλούς ρόλους. Παρά τον αμοραλισμό του, συμπάθησα τον ήρωα και ήθελα να έχει καλύτερο τέλος, αλλά η κατάληξη διαφαινόταν εξ' αρχής από τα διάφορα σημάδια.. Γοητευτική και στιλάτη η Έρνα Μορένα. 8/10

*Tώρα είδα ότι έγραψες για την "Sotto.." Χαίρομαι που δεν σε απογοήτευσε (ρίξε αν θέλεις μια ματιά και σε αυτή, δίχως όμως πολλές προσδοκίες.. είναι μάλλον χαμηλών τόνων, αλλά η ερμηνεία του Ματιέ Αμαλρίκ, όπως πάντα, είναι άψογη. Εμένα πάντως μου άρεσε)

[Μυρμηγκοφάγος]

Von Morgens Bis Mitternachts (From Morn To Midnight) (1920) - Karl Heinz Martin
Έχοντας πέσει επάνω σε εικόνες από την ταινία στο διαδίκτυο (κατόπιν προτροπής του Μυρμηγκοφάγου), γοητεύτηκα πάραυτα από τα παράξενα - υπερβολικά παράξενα - εξπρεσιονιστικά σκηνικά καθώς και τα μακάβρια μοτίβα με τα οποία είναι διανθισμένη, αδημονώντας να την δω.

fixed

Το "Rapt" αν και γνώριζα ότι δεν έχει ακριβώς τα στοιχεία που επιθυμείς, στηρίχθηκα σε δυο σημεία. Πρώτον στη κεντρική ιστορία της εκδίκησης και δεύτερον, στο ότι μαζί με το Αμόκ, συνθέτουν μια πολύ ειδική ομάδα για μένα. Είναι δυο ταινίες που λατρεύω για το πάθος τους και παρότι γνωρίζω ότι έχουν διάφορα θέματα, σε βάθος χρόνου αυτά έχουν εξανεμιστεί και μου έχουν μείνει μόνο οι καλές στιγμές τους (Η επιστροφή της Sibirskaïa είναι μια από τις πιο έντονες κινηματογραφικές στιγμές μου, όπως λατρεύω και τις σκηνές αποπλάνησης του τρελού από την Parlo), ενώ ο κανόνας είναι να μου συμβαίνει το ανάποδο.

Ήλπιζα, ειδικά αφού σου άρεσε το Αμόκ, ότι θα σου ταίριαζε και αυτό, αλλά δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας εδώ. Δε φανταζόμουν επίσης ότι δεν σου ταιριάζει ιδιαίτερα η ύπαιθρος, το οποίο και δυστυχώς μου ακυρώνει οποιαδήποτε σκέψη έκανα να σου προτείνω κάτι από τον λατρεμένο προπολεμικό ιαπωνικό. Πάντως τώρα που το σκέφτομαι λίγο, ίσως να έπρεπε να σου ζητήσω να δεις πρώτα το επίσης αγαπημένο Ménilmontant, με την ελπίδα ότι αυτό ως βωβό θα σου ταίριαζε περισσότερο και ταυτόχρονα θα σου δημιουργούσε μια οικειότητα με τον σκηνοθέτη - όπως δηλαδή συνέβη σε μένα. Αλλά, ας πρόσεχα.

Χρειάστηκε να τρέξω την ταινία, πρώτον για να δω το φάντασμα, το οποίο και αν δεν κάνω λάθος είναι ο πραματευτής (χωρίς όμως να καταλάβω τι νόημα είχε η στιγμιαία εμφάνιση του εκεί), αλλά και για να πετύχω τη μουσική, η οποία από το λίγο που άκουσα δεν με ενόχλησε. Το ίδιο παράπονο όμως είχε και ο Θεατής, οπότε αν είναι εύκολο, να ζητήσω ένα σημείο στο οποίο ακούγονται αυτοί οι ήχοι, μπας και καταλάβω περί τίνος πρόκειται.

[Χήθκλιφ]

Μα κι αυτή!; Κι αυτή χάρη σε 'σένα δηλαδή;;; Κι εγώ που είχα την απατηλή ψευδαίσθηση (αφού πολύ βολικά ξέχασα ότι μου την είχες προτείνει) πως την ανακάλυψα μόνη μου.. χαχαχα! Η «ανακάλυψη» δια αντιπροσώπου βέβαια δεν αναιρεί ότι η ταινία ήταν απολαυστική.. Σ'ευχαριστώ Μυρμηγκοφάγε!

Σχετικά με την Rapt, εντάξει, δεν την αντιπάθησα κιόλας.. την ηθοποιό δεν την γνώριζα, μου φάνηκε παράξενη από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε, μαυροντυμένη και διαφορετική από τους υπόλοιπους χωρικούς, ήταν άλλωστε η μόνη κομψή παρουσία στην ταινία. Εν τω μεταξύ την γνώρισα από τα μάτια στην φωτογραφία που παρέθεσες στο νήμα για τις βωβές.. ο σκηνοθέτης πιστεύω πως δεν μου ταίριαξε, αλλά ίσως μελλοντικά να δω και την βωβή του, για την Σιμπίρσκαγια και μόνο - βέβαια στις βωβές δεν μου ταιριάζουν οι αμιγώς δραματικές, αφού τις θέλω πιο σκοτεινές και μοχθηρές.. (έχω κι εγώ πληθώρα παραξενιών, ή μήπως νόμιζες ότι έχεις την αποκλειστικότητα σε αυτές;! )

Δεν ξέρω αν έτυχε να αναφέρω ποτέ εδώ την απαρέσκεια μου για τα αγροτικά περιβάλλοντα, αν όμως δεν υπάρχει θάλασσα, ή έστω τροπική βλάστηση δεν θέλω ούτε να την βλέπω την εξοχή.. Από την άλλη, τόσα χρόνια που με ξέρεις θα έχεις σίγουρα αντιληφθεί την απέχθεια μου για την φύση την ίδια - και σχεδόν για καθετί έμψυχο.. - (ναι, το εννοώ..)

Σε ευχαριστώ που μου έλυσες την απορία, ήταν περίεργη η εμφάνισή του εκεί και μάλιστα τόσο απότομα, από το πουθενα, που δεν έμοιαζε καν με ανθρώπινη παρουσία..

Όσο για το «φάντασμα», έχω την εντύπωση πως ακούγεται και νωρίτερα, αλλά από τα 45 περίπου λεπτά κάνει αισθητή την.. φωνητική παρουσία του... ενώ με ελάχιστα διαλείμματα, συνεχίζει ανελέητα μέχρι τέλους..

[Θεατής]

Είδα το Madeo 2009 του Bong Joon-ho (memoirs of a murder, the chaser)

Μια μητέρα θα κανει τα παντα για να βρει τον υπεύθυνο για τον φόνο ενός μικρού κοριτσιού για τον οποίο κατηγορείται ο διανοητικά καθυστερημένος γιος της...

Τι ταινία!!! Χιούμορ, δράμα, αγωνία, υπέροχες ερμηνείες, εξαιρετική πλοκή...

Απολαυστική σε κάθε της λεπτό!!!

[Μυρμηγκοφάγος]

Χήθκλιφ, αν και είχα καταλάβει πολύ καλά τις προτιμήσεις σου, μάλλον εθελοτυφλούσα ως προς τις απέχθειές σου. Ίσως γιατί δεν ήθελα να δεχτώ ότι σε αυτό το σημείο διαφέρουμε τόσο. Και τώρα που με υποχρέωσες να αντικρίσω την πραγματικότητα, δε βλέπω φως στον ορίζοντα ούτε για τις σκιές, ούτε για τον IIyenko, αλλά ούτε και για τον Shimizu, που πάντα είχα μια κρυφή επιθυμία να σου προτείνω κάτι δικό του. Τουλάχιστον, θα παρηγορηθώ για την ώρα με το ότι συμφωνούμε για την σημασία που έχει η εξοχή στις επιλογές μας

Αν κατάλαβα καλά, το "φάντασμα" στο οποίο αναφέρεσαι είναι γυναικείο;

Πέτρο, και έλεγα αυτές τις μέρες ότι έχω καιρό να δω κάποια κορεάτικη

[Φαροφύλακας]

Φαροφύλακα* και Νικόλα, αναφερόμουν φυσικά μόνο στο πεντάρι..

ναι ρε, σε πειράζω


Είδα το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017). Το έβλεπα να αναφέρεται εδώ κι εκεί (μας το ανάφερε κι εδώ στο φόρουμ, η Έλλη,) κι είχα μια στοιχειώδη περιέργεια, αλλά μόλις μου το πρότεινε η αδερφή μου, το έριξα να το δω, μιας και είναι άνθρωπος που με γνωρίζει και πέφτει μέσα στις προτάσεις της.

Και πράγματι, μου άρεσε πολύ. Καλά σκιαγραφημένοι χαρακτήρες δοσμένοι μέσα από πολύ καλές ερμηνείες. Ποτέ δεν κατάλαβα το όσκαρ στην Frances McDormand για το Fargo. Εδώ δικαίωσε την Ακαδημία. Και τί χαρακτήρας η Μίλντρεντ! Νιτρογλυκερίνη σε κίνηση! Αντί να με κουράσει ο Woody Harrelson στον ίδιο ρόλο, που έχει παίξει ξανά και ξανά, μου άρεσε πολύ. Οι τραχείς διάλογοι του αμερικανικού νότου με έπειθαν. Τα συμβάντα, από ένα σημείο κι έπειτα, ίσως ήταν κάπως υπερβολικά, αλλά δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα πλέον.

Συγκινήθηκα σε αρκετά σημεία βλέποντας την ανθρώπινη ισορροπία ανάμεσα στον κακό και τον καλό μας εαυτό.

Ένα 9☆.