Σε ποια ταινία/σειρά δώσατε δεύτερη ευκαιρία και τελικά σας άρεσε;

[Ίζι]

Θυμάμαι την εποχή που παίζονταν τα Φιλαράκια δεν με ενδιέφερε καθόλου η σειρά. Είχα δει σκόρπια επεισόδια και δεν μπορούσα με τίποτα να καταλάβω γιατί άρεσε τόσο. Το ίδιο ένιωθα κι αργότερα, όταν πετύχαινα τις πολλές επαναλήψεις των επεισοδίων. Δεν ασχολήθηκα καθόλου. Με θυμάμαι να παρακολουθώ τυχαία το επεισόδιο με το πόκερ και να βαριέμαι αφόρητα. Πριν πέντε χρόνια περίπου, μετά από παρακάλια του άντρα μου να δώσω στη σειρά μία ευκαιρία βλέποντας τα επεισόδια από την αρχή, υπέκυψα κι έβαλα να δω τον πρώτο κύκλο, και ρε παιδιά... BEST SITCOM EVER! Είδα όλα τα επεισόδια μέσα σε λίγους μήνες και καταστενοχωρήθηκα όταν τέλειωσε. Πρόσφατα ολοκλήρωσα τη δεύτερη θέαση της σειράς, και μου λείπει πολύ

Γενικά δεν δίνω συχνά δεύτερες ευκαιρίες, όμως χαίρομαι πραγματικά που το έκανα για τις παρακάτω ταινίες:

Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004). Την πρώτη φορά δεν μπόρεσα να δω πάνω από 20 λεπτά και την παράτησα. Μου φάνηκε μπερδεμένη και βαρετή. Τη δεύτερη φορά, πάλι, με μάγεψε από την πρώτη στιγμή. Βλέπω της έχω δεκαράκι.

Before Sunrise (1995). Την είχα δει στον κινηματογράφο όταν είχε πρωτοβγεί και είχα βαρεθεί τη ζωή μου. Ήμουν, προφανώς, πολύ μικρή για να την εκτιμήσω. Ευτυχώς που δεν έμεινα στην πρώτη αυτή εντύπωση και της έδωσα αργότερα και δεύτερη ευκαιρία, μια που κατέληξα να λατρεύω όλη την τριλογία.

The Crying Game (1992). Άλλη μια περίπτωση ταινίας που είδα σε ακατάλληλη ηλικία (η επίμαχη σκηνή με σόκαρε και με αηδίασε). Όμως είχα φάει τεράστιο κόλλημα με το ομώνυμο τραγούδι και εξαιτίας του έκατσα και την ξαναείδα κάπου στα 18. Κι έκτοτε συμπεριλαμβάνεται στις αγαπημένες μου.

Εσείς έχετε τέτοιες περιπτώσεις;

[Τρίνιτυ]

Στην ταινία Memento (2000). Πριν χρόνια όταν έβαλα να την δω για πρώτη φορά δεν μπορούσα να την παρακολουθήσω, υποθέτω ότι δεν είχα την κατάλληλη υπομονή γιατί όταν την είδα ξανά πρόσφατα μου άρεσε πολύ. Θα χρειαστώ όμως και μια τρίτη θέασή της κάποια στιγμή, γιατί νομίζω κάποιες λεπτομέρειες μου έχουν μείνει ασαφής.

[Μπιατριξ Κιντο]

Tο Reservoir Dogs (1992), την πρωτη φορα που το ειδα το βαρεθηκα οσο δεν παει... την δευτερη φορα το ειδα λιγο πιο ευχαριστα και αρχισε να μου αρεσει καπως... Δυστυχως, το αντιθετο συνεβη με το Pulp Fiction (1994).
Και γενικα, συνηθως οταν βλεπω δευτερη φορα μια ταινια που στην αρχη μου κανει εντυπωση, μετα ξενερωνω (με ελαχιστες εξαιρεσεις βεβαια).