Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά (2011)

Αβατάρι χρήστη
Ξενέρωτας
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 355
Εγγραφή: 17 Ιούν 2013, 17:32

Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά (2011)

Ανάρτησηαπό Ξενέρωτας » 04 Μάι 2015, 20:15

Image
Τίτλος: Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά
Έτος παραγωγής: 2011
Σκηνοθέτης: Νίκος Περάκης
Σενάριο: Νίκος Περάκης
Ηθοποιοί: Ορφέας Αυγουστίδης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Βίκυ Καγιά, Ρένος Χαραλαμπίδης
Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
imdb

Πλοκή
Χρόνια μετά τη στρατιωτική περιπέτεια στην Πίττα και την απόλυση της "σειράς", ο καθενας εχει παρει το δικο του δρομο και καριερα. Ο Αλέξανδρος εγινε γκουρου/σύμβουλος αυτοπεποιθησης, η Μαριαλένα δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Στέφανος χάκερ και ακτιβιστής "Ρομπέν των Ραφιών", ο Χάμπο επιχειρηματίας ανατολιτικου εστιατοριου, ο Ντένης ο πρώτος ανοιχτά γκει δημοτικος συμβουλος και παντρεμενος με γυναικα, και ο Μακρής τηλεβιβλιοπώλης. Ολοι θα βρεθουν ξανα το καλοκαιρι του 2011 και των Αγανακτισμένων, οταν ο "Σαρβάιβορ" ερχεται απο την Κρητη για να βρει την Πακιστανή Νούρι (που υιοθέτησε στο τέλος της προηγούμενης ταινίας) που εχει απαχθει μυστηριωδώς.

Image

Άποψη
Το μοναδικο κεφαλαιο του "επους" Λουφα και Παραλλαγη που δεν εχει να κανει με τη θητεία και τη στρατιωτική ζωή, ακολουθώντας λοιπον τη λογικη που στα Αμερικανικα λεμε spin-off. Η ταινια δεν βασιζεται τοσο σε κεντρικό σεναριο, αλλα σε περιφερειακες εικονες και καταστασεις που σατιριζουν την αστικη ζωη της προσφατης (και τωρινης) επικαιροτητας. Απο αυτη τη σατιρα αντλειται και το περισσοτερο χιουμορ της σειρας, οπως ο Σαρβαιβορ που απο "αγριμι" του Ψηλορειτη που μιλαει μόνο κρητικά, εδω βλεπουμε να εχει εξελιχτει σε πρώτο γκατζετάκια, αλλα και τον Μακρη να εχει γινει συνομωσιολογος παρουσιαστης και πωλητης βιβλιων με αποκαλυψεις και αλλα εθνικα θεματα.

Λιγο πολυ η συνολικη εντυπωση που δινει ειναι καποια τυπακια να περιφερονται μεσα σε μια κοινωνια που ειναι στο χειλος της νευρολογικης καταρρευσης, με ευτραπελες και σουρρεαλιστικες, αλλα ακρως αληθινες εικονες βγαλμενες μεσα απο την καθημερινοτητα: ο Τσιμιτσελης-γκουρου να βαζει το κοινο του να φωναζουν "Αξιζω" σαν προβατα, ο Χαραλαμπιδης να αγωνιζεται για την εθνικη αφυπνιση, ο Παπαζήσης να παλευει για την αισθητικη αναβαθμιση της πρωτευουσας, μαυροφορεμενους (βλ. Χρυσαυγιτες) να επιτιθενται σε μεταναστες και στο ανατολιτικο εστιατοριο του Σειταριδη κλπ. Χαρακτηριστικη για μενα η σκηνη οπου ο Τσιμιτσελης και ο Αυγουστιδης περπατουν σε πεζοδρομο της Αθηνας διπλα απο ενα γραφικο, με χαρτοφυλακα και κουστουμι (και τρελαμενο απο την Κριση) να φωναζει μονος του στον αερα. Αυτη η παρανοια μπορει να αποτυπωνει ρεαλιστικα την κοινωνια και την επικαιροτητα μας, αλλα ειναι και μερους του προβληματος της ταινιας: ειναι υπερβολικα γρηγορη, φλυαρη και φασαριοζικη, με πολλα ετεροκλητα στοιχεια που προκαλλουν μεν αστειες εικονες, αλλα δε συνδεονται και τοσο μεταξυ τους για να υποστηριξουν το κεντρικο σεναριο.

Εντυπωση μου εκαναν cameos και κοντινα κομπαρσων που δεν ειμαι σιγουρος οτι αποσκοπουν σε κατι. Σε μια σκηνη πχ η βοηθος της Καγια της λεει κατι, και μετα απομακρυνεται, φιλιεται με καποια και φευγουν. Δεν ξερω αν το φιλι ειναι λεσβιακο η οχι και σε καθε περιπτωση, αν θελει να "πει" κατι, αλλα δεν παιζει κανενα ρολο στην ταινια ουτε η κοπελα εμφανιζεται αλλου. Γκουγκλαροντας ειδα οτι αλλη μια κοπελα που ειχε πολλα κοντινα (παλι χωρις να παιζει ιδιαιτερα στο σεναριο) ηταν συντροφος ενος εκ των πρωταγωνιστων. Αλλοι κομπαρσοι οπου επικεντρωνεται η καμερα και εχουν καποιο μικρο διαλογο, δεν ειναι ηθοποιοι αλλα πχ. γραφιστες ή υπαλληλοι των εκαστοτε εγκαταστασεων. Ενα ενδιαφερον cameo ειναι του Πετρου Τατσοπουλου. Περα ομως απο το ρεαλισμο που ισως προσθετουν τα διαφορα "παραπλευρα", αποσπουν απο την προσοχη, και στην τελικη μεσα στον καταιγισο πλανων και διαλογων δυσκολευτηκα να παρακολουθησω το κεντρικο σεναριο της ταινιας (αν υπαρχει) και να δω που πηγαινει.

Τελος να σημειωσω οτι το απο που κι ως που ο Σαρβαιβορ βρεθηκε να τα εχει φτιαξει με την Κυριακη, μου φανηκε ενας γρηγορος τροπος να κοτσαριστει ευκολα στο σεναριο λιγο αισθημα και λιγο γυμνο.

Περα απο το αδυναμο και κουραστικο της σεναριο, πιστευω η ταινια αξιζει μια ευκαιρια για την ατμοσφαιρα της, τη σατιρα και την παρανοια της, που ειτε το εκανε εσκεμμενα ο Περακης ειτε οχι, οπως ειπα αντικατοπτριζει πετυχημενα την επικαιροτητα.

Trailer

Τελευταία αλλαγή από Ξενέρωτας στις 04 Μάι 2015, 20:47, στο σύνολο 2 αλλαγές.
Είμαι στην πολύ φάση δικέ μου, αλλά εσύ ξηγιέσαι στο αλλιώς και μου τη βγαίνεις με κόκκινο να πούμε! -- Γιάννης Δαλιανίδης, 1980ς

Αβατάρι χρήστη
Ξενέρωτας
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 355
Εγγραφή: 17 Ιούν 2013, 17:32

Re: Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά (2011)

Ανάρτησηαπό Ξενέρωτας » 04 Μάι 2015, 20:33

(Αυτο που θελω να γραφω κατεβατα για ταινιες που δεν εχω πολυκαταλαβει πρεπει να το κοιταξω :)))) )
Είμαι στην πολύ φάση δικέ μου, αλλά εσύ ξηγιέσαι στο αλλιώς και μου τη βγαίνεις με κόκκινο να πούμε! -- Γιάννης Δαλιανίδης, 1980ς

Αβατάρι χρήστη
Φαροφύλακας
Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
Αναρτήσεις: 3453
Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00

Re: Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά (2011)

Ανάρτησηαπό Φαροφύλακας » 04 Μάι 2015, 21:31

Ίσως ακριβώς γράφεις σε μια προσπάθεια να βάλεις στην σειρά τον προβληματισμό σου, από διάθεση να καταλάβεις τί δεν σου κάθισε.

Θαυμάζω την Λούφα και Παραλλαγή του 1984, την οποία θεωρώ μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες, αλλά από εκεί και πέρα έχω μείνει πίσω στα σίκουελ. Διάβασα με ενδιαφέρον το κείμενό σου. :ναι:
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."


Επιστροφή “δεκαετία του 2010”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες