Suntan (2016)

[Τόνιασινε]

Τίτλος: Suntan
Έτος παραγωγής: 2016
Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Σενάριο: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Σύλλας Τζουμέρκας
Ηθοποιοί: Μάκης Παπαδημητρίου,Έλλη Τρίγγου,Παύλος Ορκόπουλος…
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Βεσλεμές
Διάρκεια: 104΄


Υπόθεση Σ' ένα ελληνικό τουριστικό νησί, ο πρόσφατα διορισμένος γιατρός, γνωρίζει και παθιάζεται με μια νεαρή τουρίστρια, όταν αυτή τον προσκαλεί στην παρέα της, για να διασκεδάσει μαζί τους.



Η νέα ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ξεκινάει με το διορισμό του πρωταγωνιστή στην Αντίπαρο, ως το μοναδικό γιατρό του νησιού. Ο Κωστής (Μάκης Παπαδημητρίου) φτάνει στο νησί χειμώνα, βρίσκοντας ένα έρημο και καταθλιπτικό τοπίο να τον περιμένει (κάτι από Πρέβεζα). Όταν έρχεται επιτέλους το καλοκαίρι, τα πράγματα αλλάζουν και με αφορμή την γνωριμία του με μία παρέα νεαρών που κάνουν τουρισμό, πολλά καταπιεσμένα συναισθήματα αρχίζουν σιγά-σιγά να βγαίνουν στην επιφάνεια.


Την ταινία παρότι τη βρίσκω σε νηπιακό στάδιο, όπως όλες τις ελληνικές (αξιόλογες) προσπάθειες, δεν παύει να είναι ένα βήμα προς την προσέγγιση ενός πιο αξιοπρεπούς κινηματογράφου.

Τα πρόσωπα εκτός του Μάκη Παπαδημητρίου (στο ρόλο του πρωταγωνιστή) και του Παύλου Ορκόπουλου (σε έναν μικρότερο ρόλο αυτό του δημάρχου) είναι άκαυτα, όλα τους έχουν έναν αυθορμητισμό και ένα ρεαλισμό, δένουν ταιριαστά με το σενάριο και πλησιάζουν τη φινέτσα του ευρωπαϊκού σινεμά.

Η εικόνα αρχίζει να καλυτερεύει και να ισορροπεί τις φωτεινότητες, τα φίλτρα και τον κορεσμό, όσο χρειάζεται, ώστε να αποφύγει το παλιακό στοιχείο, χωρίς όμως να φτάνει στην υπερβολή και να δείχνει παράταιρη.

Το σενάριο είναι αρκετά απλοϊκό, σαν αποτέλεσμα όμως, σε συνδυασμό με τα πρόσωπα, το στήσιμο και τις ερμηνείες, φτάνει να γίνεται αμφίδρομα διδακτικό και ίσως αυτή να είναι και η επιτυχία του.

Το φινάλε της ταινίας ισως σε κάποιους φανεί λίγο απότομο, χωρίς να προδίδω κάτι, τείνω να πιστεύω στο ότι δεν έχει κάτι παραπάνω να πει, οπότε θεωρεί περιττό να ασχοληθεί με το μετά. Το βασικό νόημα έγκειται στο πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθεί μία κατάσταση και στο πώς μπορεί να εξελιχθεί, ανάλογα με το πώς θα το διαχειριστεί κανείς.


Θα κλείσω επαναλαμβάνοντας, ότι είμαι ιδιαίτερα επιεικής με τις προσπάθειες που γίνονται στον ελληνικό κινηματογράφο, με αυτές που δεν είναι απλά, άλλο ένα πρόχειρα κακογυρισμένο φιλμάκι- αρπαχτή, αλλά μία προσπάθεια για ένα πιο ποιοτικό αποτέλεσμα.

Η συγκεκριμένη κέρδισε τέσσερα βραβεία σε κινηματογραφικές διοργανώσεις του εξωτερικού

Τρέιλερ

[Ίζι]

Η καλύτερη ταινία που είδα το καλοκαίρι, και μάλλον η μόνη που κατάφερε να κρατήσει το ενδιαφέρον μου. Αντίθετα με σένα Τόνια, δεν θεωρώ ότι εδώ έχουμε να κάνουμε απλώς με μια καλή προσπάθεια, αλλά με ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες ευρωπαϊκές παραγωγές. Ο πρωταγωνιστής ήταν απόλυτα πειστικός και, για μένα, συγκλονιστικός στο ρόλο του. Η αντίθεση ανάμεσα στο πλαδαρό σώμα / σκουριασμένο ψυχισμό του ήρωα και στη χαρά της ζωής, της νιότης και της ομορφιάς που αντιπροσώπευε η παρέα των τουριστών, ήταν για μένα εκκωφαντική. Παρά την απλή ιστορία, βρήκα έντονα αλληγορική την ταινία.

Να πω ότι στο σινεμά προκάλεσε μια έντονη συζήτηση σχετικά με τις ευθύνες της κοπέλας, και πάνω σ' αυτό Τόνια και Θεατή (υποθέτω την είδατε μαζί) θα ήθελα τη γνώμη σας.

Τέλος, η ταινία είναι κι ένα χάρμα οφθαλμών με όλα αυτά τα συνεχώς γυμνά, όμορφα κορμιά και το γοητευτικό ελληνικό νησί!

9/10 από μένα.

[Τόνιασινε]

Ναι Ίζι μου, μαζί την είδαμε καλά κατάλαβες..

Το σχόλιό μου πηγαίνει στη συνολική προσπάθεια κάποιων ελληνικών ταινιών που αρχίζουν και βγαίνουν.. όσο καλή κι αν ήταν η προσπάθεια, συνεχίζω να θεωρώ ότι έχουμε ακόμα δρόμο. Νομίζω ότι είναι ακόμα σε "πειραματικό στάδιο" το σινεμά μας..

Όσο για τις ευθύνες τις κοπέλας φυσικά και θεωρώ ότι της αναλογεί ένα σχετικά μεγάλο μέρος, γι αυτό άλλωστε έγραψα ότι το σενάριο γίνεται αμφίδρομα διδακτικό..

φυσικά εώς ένα σημείο..από κει και πέρα συμφωνώ πολύ και μου άρεσαν αυτά που του είπε εκείνος στην ταβέρνα..θέλω να πω, ο καθένας μπορεί να προκαλεί ή να φέρεται λάθος, από κει και πέρα θα πρέπει να προσπαθούμε να ελέγχουμε τον εαυτό μας και τις αντιδράσεις μας, αλλιώς οι κυρίως ζημιωμένοι, συνήθως, είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Εσύ? Πώς το είδες?

[Θεατής]

Ιζι συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό σου ειδικά για μια ελληνική ταινία η οποία πραγματικά έχει κάτι να πει αλλά και το λέει υπέροχα. Σε ενα σινεμά το οποίο μας έχει συνηθίσει σε ηλίθιες σεξοκομωδίες,απαρχαιωμένα πολιτικά μανιφέστα και στρυφνές,ακαταλαβίστικες κουλτουροπατάτες, αποτελεί όαση στην έρημο η συγκεκριμένη.

Ενας κούκος όμως δυστυχώς δεν φέρνει την άνοιξη και μακάρι να υπάρξει συνέχεια.Δεν ξέρω αν εχεις δει και το Σεβαλιέ στο οποίο επίσης παίζει ο Παπαδημητρίου και έγινε και σε αυτή μια προσπάθεια για κάτι πιο "ευρωπαϊκό" αν και όχι με την ίδια επιτυχία όπως στο Suntan.

Απο κει και πέρα η δύναμη της ταινίας πιστεύω πως είναι όπως είπε κι η Τόνια στο αμφίδρομα διδακτικό στοιχείο των δύο κύριων χαρακτήρων.
Και ο γιατρός και η κοπέλα φέρουν ακέραια την ευθύνη όχι τόσο για το τι προκάλεσαν ο ένας στον άλλο,όσο για το τι προκάλεσαν με τις επιλογές και την συμπεριφορά τους στον ίδιο τους τον εαυτό...

[Ίζι]

Παιδιά το θέμα το θεωρώ σοβαρότατο.

Υπήρξαν άνθρωποι στον κινηματογράφο που έκαναν ανεπίτρεπτα σχόλια όπως "Α, το πουτανάκι, καλά να πάθει που τον προκαλούσε τον άνθρωπο" και πολύ-πολύ χειρότερα.

Πιστεύω ότι η κοπέλα πράγματι φταίει που ο γιατρός πληγώθηκε. Θα έπρεπε να είχε καταλάβει ότι ένας τέτοιος χαρακτήρας (έκανε μπαμ) υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να την πατήσει άγρια μαζί της και να φάει τα μούτρα του. Οι άνθρωποι δεν είναι παιχνίδια, και πρέπει να υπολογίζουμε τα συναισθήματά τους. Εκείνη τον είδε σαν παιχνίδι κι έχει μεγάλη ευθύνη που ένας συνάνθρωπός της πληγώθηκε άσχημα. Ως εκεί όμως.

Δεν μπορώ να της ρίξω ευθύνες επειδή ο άλλος αποφάσισε να της επιτεθεί με αγριότητα και να τη βιάσει (ασχέτως που δεν ολοκλήρωσε το σχέδιό του). Η ευθύνη είναι 100% πάνω του. Όσο και να τον προκαλούσε η άλλη, όσο κι αν κυκλοφορούσε γυμνή συνεχώς μπροστά του, τον αγκάλιαζε ή έκανε σεξ μαζί του, εκείνος δεν είχε καμία δικαιολογία να φερθεί βίαια. Κανένα απολύτως ελαφρυντικό σε τέτοιες πράξεις. Είμαστε άνθρωποι, όχι ζώα, και θεωρητικά δεν είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε το νου μας μην τυχόν και προκαλέσουμε κανέναν, με αποτέλεσμα να μας επιτεθεί.

Από κει και πέρα βέβαια, δεν ζούμε σε έναν αγγελικά πλασμένο κόσμο, και πρέπει να προσέχουμε. Πολλοί άνθρωποι μπορούν, πράγματι, να γίνουν επικίνδυνοι αν πατήσουμε τα κουμπιά τους. Έτσι, αν και δεν μπορώ να ρίξω ευθύνες στην κοπέλα για την επίθεση που δέχτηκε, βρίσκω ότι ήταν αρκετά απρόσεκτη σ' έναν επικίνδυνο κόσμο. Όμως σ' αυτήν την ηλικία, όλοι σχεδόν κάνουμε τέτοια λάθη από αφέλεια, και μάλιστα πολλά.

Καταλήγω ότι έφταιξε που ο πρωταγωνιστής πληγώθηκε, αλλά όχι για την επίθεση που δέχτηκε. Ξέρω ότι το δεύτερο είναι άμεση συνέπεια του πρώτου, όμως δεν μπορούμε παρά να τα διαχωρίσουμε, αλλιώς πέφτουμε στην παγίδα του victim blaming (που είναι ό,τι χειρότερο, ειδικά όταν γίνεται μέσα σε δικαστικές αίθουσες, σε περιπτώσεις βιασμών, με τους συνηγόρους υπεράσπισης να κατηγορούν το θύμα ότι προκαλούσε, φορούσε λίγα ρούχα κ.ο.κ.).

@Θεατή δεν το έχω δει το Σεβαλιέ. Αξίζει λες; Τον ηθοποιό τον γνώρισα από ένα επεισόδιο του Κοκκινόπουλου όπου έπαιζε (υπέροχα) έναν ψυχάκια stalker! Τον ξεχώρισα κατευθείαν. Όπου τον έχω δει έκτοτε, τον έχω θαυμάσει πραγματικά. Έχει σπάνια φυσικότητα στο παίξιμό του.

[Τόνιασινε]

Ίζι συμφωνούμε όλοι σε όλα..

Αν μου επιτρέπεις, εκτός από την άποψη του Θεατή, για το Σεβαλιέ, να σου πω και τη δική μου.. να τη δεις.. είναι στο κύμα των προσπαθειών που λέγαμε..την έχουν κάνει άνθρωποι που συνεργάζονται και με το Λάνθιμο, που τον έχω σε ιδιαίτερη εκτήμηση και το ύφος της ταινίας, οι διάλογοι και ο τρόπος ερμηνείας τον θυμίζουν αρκετά..(εγώ το κατάλαβα χωρίς να το ξέρω από πριν).
Μαζί μ αυτή βάλε στη λίστα και τον Αστακό αν δεν τον έχεις δει ήδη.. (τον κυνόδοντα πιστεύω τον έχεις δει)
Εγώ περιμένω με πολύ μεγάλη ανυπομονησία το Έτερος Εγώ..

Ο Παπαδημητρίου είναι καλός ηθοποιός με ιδιαίτερο στυλ.

[Θεατής]

Ιζι συμφωνώ απολύτως με οτι έγραψες γι αυτό και είπα πως το Κλου της ταινίας είναι διδακτικό και μάλιστα όχι μονο απο την πλευρά της κοπέλας αλλά και από την μεριά του γιατρού

κι αυτός κατέστρεψε την ζωή του για εναν χωρίς αντίκρυσμα έρωτα που κατέληξε ενα άρρωστο πάθος,έχασε το μέτρο και δεν ήξερε που να σταματήσει όπως το μέτρο έχασε κι η κοπέλα και δεν σταμάτησε όταν έπρεπε κι αυτή.

Προσοχή όμως αυτό το λέω για τα πριν το συμβάν της απαγωγής/απόπειρας βιασμού γεγονότα και πιστεύω οτι εκεί στέκεται και ή ταινία,γιατί να γίνει το κακό εφόσον με ελάχιστη προσοχή μπορούμε να το αποφύγουμε... Σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο δεν θα μπορούσα να δικαιολογησω μια τέτοια απεχθής πράξη οτι και να έκανε η κοπέλα για να τον προκαλέσει,αλλά εγώ είμαι εγώ κι όπως πολύ σωστά είπες ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος...

Για το Σεβαλιέ φυσικά και αξίζει να το δεις, είναι κάτι διαφορετικό,προσπαθεί να αγγίξει τον αντρικό ψυχισμό και το καταφέρνει σε αρκετά σημεία έχοντας και κάποιες υπερβολές, ίσως και σκόπιμες όμως σε μια δεύτερη ανάγνωση, αλλά σαν το suntan δεν είναι...Πάντως πιστεύω τον "Θυλβί" (ο Παπαδημητρίου επαιζε στο σηριαλ "μαύρα μεσάνυχτα" εναν κωμικό ρόλο του ψευδού μπράβου,εκεί τον είδα πρωτη φορά όταν δεν ήξερα καν το όνομά του) θα τον απολαύσεις και αξίζει να το δεις και μόνο γι αυτόν...

[Ίζι]

Χαίρομαι που συμφωνούμε παιδιά

Λοιπόν, σκεφτόμουν το εξής

Την ταινία την είδα χωρίς να ξέρω το παραμικρό για την υπόθεση. Δεν ήξερα ότι η όλη ιστορία θα κατέληγε τόσο άσχημα και δεν είχα δει το τρέιλερ. Παρ' όλα αυτά από νωρίς κατάλαβα ότι ο τύπος δεν ήταν πολύ ισορροπημένος. Δεν ήταν δηλαδή ο καλός και πράος ανθρωπάκος που καταστράφηκε για έναν έρωτα. Έδινε διάφορα σημάδια (red flags που λένε). Η κοπέλα (παρ' ότι ήταν, προφανώς, ψημένη στα γκομενικά) δεν είχε καταλάβει τίποτα, και μάλιστα έτρεχε μόνη της στις ερημιές μαζί του. Καμία αίσθηση κινδύνου. Ο γιατρός ήταν παράξενος απ' την πρώτη στιγμή. Προφανώς έκρυβε μπόλικες εμμονές και κόμπλεξ. Ίσως είχε παρεκτραπεί και στο παρελθόν, κι αν όχι, είχε μαζέψει μέσα του πολλά καταπιεσμένα συναισθήματα που περίμεναν να βγουν στην επιφάνεια με άγριο τρόπο. Εσείς είχατε προσέξει κάτι;

Πάντως είδα τώρα το τρέιλερ και ρε παιδιά, τι χάλι μαύρο είναι αυτό; Όλη την ταινία μας τη μαρτυράει χαρτί και καλαμάρι!!! Το τέλος μόνο παρέλειψαν, πώς το 'παθαν; Έλεος πια.

[Τόνιασινε]

Εγώ το τρέιλερ δεν το είχα δει, ούτε και τώρσ το είδα (που το ανέβασα)
Σποιλεριά εεε? Τί να κανα? Αφού αυτό είναι..

Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει η πλοκή, αλλά το νόημα, οι εμηνείες και λοιπά..

Ναι, σίγουρσ βγαίνουν καταπιεσμένα συναισθήματα..κι αυτό το γράφω στην παρουσίαση αλλά, νομίζω πως εμείς σα θεατές είμαστε σε θέση να τα αντιληφθούμε από νωρίς. Η κοπέλα όχι. Εμάς αυτός (η ταινία δηλαδή), μας δείχνει τις προσωπικές του στιγμές και τις αντιδράσεις του κρυφά απ" τους υπόλοιπους.. στον "κόσμο" μπροστά και ειδικά στην κοπέλα, προσέχει πολύ, το παίζει άνετος, κάνει τις συναντήσεις να φαίνονται χαλαρές και τυχαίες.. οπότε?? Κι όταν ακόμα άρχισε να καταλαβαίνει σου λέει και τι θα μου κάνει, με την παρέα μου είμαι, τόσα άτομα, όλοι μαζί..

Είναι όντως αυτή η άγνοια κινδύνου που μας διακατέχει όλους λίγο ή πολύ στις νεότερες ηλικίες και όλοι πάνω κάτω έχουμε εμπλακεί σε ριψοκίνδυνες καταστάσεις, διαφόρων τύπων και μεγαλώνοντας λέμε.. άγιο είχαμε..

[Ίζι]

Εσύ καλά έκανες, εννοείται, που το έβαλες. Απλά διαπιστώνω ακόμα μια φορά ότι αυτοί που φτιάχνουν τα τρέιλερ σποϊλάρουν κατ' εξακολούθηση τις ταινίες, κι ίσως έχουν και τους λόγους τους.

Έχεις δίκιο σ' αυτό που λες. Εμείς, απ' τη θέση του θεατή, βλέπουμε και καταλαβαίνουμε πολύ περισσότερα.