Mientras Duermes (Ο Θυρωρός) (2011)

Αβατάρι χρήστη
Ίζι
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1353
Εγγραφή: 01 Απρ 2013, 22:43

Mientras Duermes (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Ίζι » 26 Μάρ 2015, 14:33

Image
Τίτλος: Mientras duermes
Διεθνής Τίτλος: Sleep Tight
Ελληνικός τίτλος: Ο Θυρωρός
Έτος παραγωγής: 2011
Σκηνοθεσία: Jaume Balagueró
Σενάριο: Alberto Marini
Ηθοποιοί: Luis Tosar, Marta Etura, Alberto San Juan
Πρωτότυπη μουσική: Lucas Vidal
Διάρκεια: 102'
imdb

Υπόθεση
Ο Σίζαρ είναι ο θυρωρός μιας πολυκατοικίας, με τους ενοίκους της οποίας διατηρεί φαινομενικά καλές σχέσεις. Στην πραγματικότητα είναι ένας άνθρωπος ανίκανος να νιώσει ευτυχία, και γι’ αυτό μισεί τους ευτυχισμένους ανθρώπους και απολαμβάνει να τους στερεί το χαμόγελο. Έχοντας εμμονή με μια γλυκιά και χαρούμενη ένοικο, αρχίζει να μπαίνει στο σπίτι της τα βράδια, να τη ναρκώνει την ώρα που εκείνη κοιμάται, και μετά να τη βιάζει. Όμως αυτό δεν του αρκεί. Πρέπει να την κάνει δυστυχισμένη με κάθε τρόπο.

Image

Άποψη
Κάποιος χρήστης της imdb χαρακτήρισε πολύ εύστοχα τον ήρωα της ταινίας "κακιά Αμελί", κι αυτό ακριβώς είναι. Όπως η Γαλλίδα σερβιτόρα έκανε μυστικά καλό στους γείτονές της, με σκοπό να τους χαρίσει ένα χαμόγελο, έτσι ο Ισπανός θυρωρός τους κάνει μυστικά κακό, με σκοπό να τους στερήσει το χαμόγελο. Είναι μοχθηρός και καταθλιπτικός, και δεν έχει κανένα πραγματικό κίνητρο για τις πράξεις του, εκτός απ’ την απόλαυση που του χαρίζουν οι στενοχώριες που τους προκαλεί. Είναι σαδιστής, όμως τον ενδιαφέρει μόνο ο ψυχολογικός πόνος των θυμάτων του, όχι ο σωματικός.

Στην ταινία παρακολουθούμε τις προσπάθειές του να κάνει δυστυχισμένη μια ξέγνοιαστη ένοικο της πολυκατοικίας. Κάθε βράδυ τη ναρκώνει και τη βιάζει (δεν ξέρω πώς καταφέρνει να μην καταλάβει αυτή τίποτε την επόμενη μέρα). Εκείνη ξυπνά όλο και πιο κουρασμένη, έχει ζαλάδες κ.ά, όμως δεν χάνει το χαμόγελο και την αισιοδοξία της. Αυτό τον εξαγριώνει και αποφασίζει να της κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό, ύπουλα πάντα κι απ’ τη σκιά. Όλα αυτά γίνονται στα πρώτα λεπτά της ταινίας. Από κει και πέρα παρακολουθούμε τις πράξεις του, συχνά αρκετά ευφάνταστες, τις προσπάθειές του να καλύψει τα ίχνη του, τα λάθη του και βέβαια τις αλληλεπιδράσεις του με τους υπόλοιπους γείτονες για τους οποίους τρέφει επίσης εχθρικά αισθήματα, ακόμα κι όταν εκείνοι τον εμπιστεύονται και τον αγαπούν.

Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον και καλογυρισμένο ψυχολογικό θρίλερ, από τον σκηνοθέτη του γνωστού REC, με ελάχιστες αλλά ιδιαίτερα πειστικές σκηνές φυσικής βίας. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι, φυσικά, αντιπαθέστατος, όμως ο σκηνοθέτης με ευφυή τρόπο μας βοηθά να μπούμε στον ψυχισμό του και να τον καταλάβουμε. Το σενάριο είναι πραγματικά πρωτότυπο με διαρκές, έντονο σασπένς και ανατροπές ενώ, μέσα σ’ όλο αυτό το σκοτάδι της ιστορίας και της ψυχής του ήρωα, δεν λείπει και το χιούμορ. Όσο για το τέλος, το βρήκα συγκλονιστικό και πολύ μακριά απ’ τα χολιγουντιανά πρότυπα. Αφήνει ωστόσο κάποια ερωτήματα, που θα μου άρεσε να συζητήσουμε.

Trailer

I'm not normally a praying man, but if you're up there, please save me, Superman!
-Homer Simpson

Αβατάρι χρήστη
Χρηστος Αλεξανδριδης
Μύστης
Αναρτήσεις: 51
Εγγραφή: 03 Αύγ 2014, 18:01

Re: Mientras duermes (Sleep Tight) (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Χρηστος Αλεξανδριδης » 26 Μάρ 2015, 18:13

Πολύ καλή ταινία και για μένα, που δυστυχώς όμως δεν μ'ενθουσίασε γιατί περίμενα ότι θα δω κάτι άλλο. Είχα ψηθεί δηλαδή για ένα τρομακτικό θρίλερ (παραπλανεί και ο χαρακτηρισμός της ταινίας ως "horror" που είδα στο imdb) και τελικά είδα ένα ψυχολογικό δράμα που έχει βέβαια και στοιχεία θρίλερ, αλλά δεν το λες και τρομακτικό.

Πάντως σίγουρα είναι απ'τις ταινίες που αξίζει να παρουσιάσει κανείς. Με το τέλος τι σε προβλημάτισε;
What Matters Most is How Well You Walk Through the Fire

Αβατάρι χρήστη
Ίζι
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1353
Εγγραφή: 01 Απρ 2013, 22:43

Re: Mientras duermes (Sleep Tight) (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Ίζι » 26 Μάρ 2015, 19:10

Σκεφτόμουν ότι με το γράμμα που της έστειλε τα ομολογούσε όλα. Όμως στην επόμενη σκηνή δεν βλέπουμε να τον συλλαμβάνει η αστυνομία ούτε να αυτοκτονεί. Αντίθετα, φαίνεται ότι σκοπεύει να ξεκινήσει νέες ιστορίες με κάποιους άλλους ανυποψίαστους, προφανώς. Δηλαδή τι έκανε; Άλλαξε τα στοιχεία του και εξαφανίστηκε; Τόσο απλό είναι; Ομολογώντας έτσι τα πάντα δεν βάζει τον εαυτό του σε μεγάλους μπελάδες;

Επίσης, πολύ θα ήθελα να ήξερα πώς θα συμπεριφερθεί από δω και πέρα η Κλάρα στο παιδί και πώς/αν άλλαξε η αποκάλυψη τα συναισθήματά της απέναντί του (βέβαια γι' αυτό χρειαζόμαστε άλλη ταινία :)))) ).
I'm not normally a praying man, but if you're up there, please save me, Superman!
-Homer Simpson

Αβατάρι χρήστη
Χρηστος Αλεξανδριδης
Μύστης
Αναρτήσεις: 51
Εγγραφή: 03 Αύγ 2014, 18:01

Re: Mientras duermes (Sleep Tight) (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Χρηστος Αλεξανδριδης » 27 Μάρ 2015, 09:30

Ρε συ, έχεις πολύ δίκιο, δεν έδωσα σημασία στο τι θα γίνει μετά. Ίσως να πόνταρε στο ότι αυτή δεν θα έλεγε τίποτα για να γλυτώσει τον εξευτελισμό, ίσως πάλι να άλλαξε τα στοιχεία του όπως λες κι εσύ και να εξαφανίστηκε, όμως κανένα απ'τα δύο σενάρια δεν πείθει. Μάλλον υπάρχει μια τρύπα εδώ, συνέπεια του τέλους που αποφάσισαν να δώσουν. Και που μέχρι να διαβάσω την ανάρτηση σου το θεωρούσα πολύ καλό. :ρ
What Matters Most is How Well You Walk Through the Fire

Αβατάρι χρήστη
Ζόφος
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 698
Εγγραφή: 03 Σεπ 2014, 20:18

Re: Mientras duermes (Sleep Tight) (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Ζόφος » 27 Μάρ 2015, 15:36

Την έχω δει και μου άρεσε, αλλά προτιμώ το Celda 211 με τον ίδιο ηθοποιό.

Αβατάρι χρήστη
Χρηστος Αλεξανδριδης
Μύστης
Αναρτήσεις: 51
Εγγραφή: 03 Αύγ 2014, 18:01

Re: Mientras duermes (Sleep Tight) (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Χρηστος Αλεξανδριδης » 27 Μάρ 2015, 19:01

Εντάξει, εντελώς διαφορετική ταινία, αλλά ναι, κι εμένα μου άρεσε περισσότερο. Πάντως ο τύπος έχει σκατόφατσα.
What Matters Most is How Well You Walk Through the Fire

Αβατάρι χρήστη
Τόνιασινε
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 410
Εγγραφή: 06 Οκτ 2016, 12:52

Re: Mientras Duermes (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Τόνιασινε » 12 Ιουλ 2017, 22:24

Λοιπόν Ίζι μου, την είδαμε την ταινία κι έχω να σου πω ότι είμαι ακόμα νευριασμένη.. (από χτες.. τώρα αρχίζει να μου περνάει..)

Όσο παρακολουθούσαμε την εξέλιξη, ωφείλω να ομολογήσω ότι άφησα στην άκρη την καλή μου ανατροφή και τον στόλισα για τα καλά με εντελώς απρεπές λεξιλόγιο.. :μαναι:

Ο πολύ δυνατός Louis Tosar κατάφερε από συμπαθής να μου γίνει τρομερά αντιπαθής στο συγκεκριμένο ρόλο, πράγμα που υποδηλώνει ότι τον ενσάρκωσε αρκετά, εώς πολύ καλά. (Το κελί 211, όντως, είναι πολύ δυνατό, αλλά εντελώς άλλης θεματολογίας)

Για τις απορίες σου ως προς την κατάληξη, εγώ δε βρήκα κενά
είναι ξεκάθαρο ότι αυτός τη γλυτώνει, πράγμα που πρέπει να έχει επαναληφθεί αρκετές φορές, αλλά ακόμα κι αν δε τη γλυτώνει, στην ουσία φαίνεται ότι δεν είναι αυτό στο οποίο εστιάζει τόσο ο δημιουργός, δεν τον ενδιαφέρει να ρίξει εκεί το βάρος, αντίθετα για το φινάλε του επιλέγει την αντίδραση της πρωταγωνίστριας, έπειτα από τις αποκαλύψεις, όπου εκεί έχουμε ακόμα πιο ξεκάθαρη απάντηση.. στην τελευταία σκηνή η κοπέλα αφού μαθαίνει όλη την αλήθεια, σηκώνει το μωρό, το κοιτάζει και τελικά το σφίγγει δυνατά στην αγκαλιά της. Πράγμα που μας δείχνει την απόφασή της ως προς το παιδί της.

Τώρα όσον αφορά στο τι τέλος θα έδινα εγώ, να είσαι σίγουρη ότι θα ήταν εντελώς διαφορετικό.. όσο κι αν κι εγώ προτιμώ τα πιο ανατρεπτικά φινάλε κι όχι τα αναμενόμενα του Χόλιγουντ, θα ήθελα κάποιος να τον πιάνει, να τον δένει και να τον κόβει φέτες-φέτες! ΧΩΡΙΣ αναισθησία! :ναι: :ρ
Διότι κυλάει στις φλέβες μου, το αίμα των προγόνων μου και ναι! Την κάθαρση στο τέλος, τη χρειάζομαι! :χαχα:

Αβατάρι χρήστη
Θεατής
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 647
Εγγραφή: 07 Οκτ 2016, 19:34

Re: Mientras Duermes (Ο Θυρωρός) (2011)

Ανάρτησηαπό Θεατής » 12 Ιουλ 2017, 22:52

Είδα την ταινία στο πλαίσιο του παιχνιδιού "Δες μια αγαπημένη μου ταινία" και μου άρεσε πολύ... Ο αγαπημένος da puta madre "Malamadre" Luis Tosar ηταν υπέροχος και σε συνδυασμό με την προσεγμένη σκηνοθεσία σε κάνει ασυναίσθητα να μην θες ουτε εσύ να τον ανακαλύψουν στις επίμαχες σκηνές και να σου βγαίνει μια ανακούφιση όταν το καταφέρνει...ενα μεγάλο συν αυτό για την ταινία...απο κει και πέρα η κεντρική ιδέα είναι πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα, ένας απο τους βασικούς λόγους που μου αρέσουν οι ισπανικές ταινίες, και ξετυλίγεται ομορφα απο τον σκηνοθέτη βγάζοντας αβίαστα σκηνές αγωνίας, αποφεύγοντας γνωστά κλισέ και κάνοντας σε να συγχωρείς κάποια μικρολαθάκια...

Για το τέλος...
Για μένα ο Tosar είναι περισσότερο ενα σύμβολο... συμβολίζει ολους αυτούς οι οποίοι ζουν απο την μιζέρια και την δυστυχία που προκαλούν στους άλλους... Αυτούς καμιά τιμωρία δεν θα τους εξαφανίσει,πάντα θα υπάρχουν... Οπότε εσύ τι μπορείς να κάνεις; Γι αυτό επικεντρώνεται στην πρωταγωνίστρια η οποία μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό επιλέγει καθαρά την ζωή...
Το να διαβάζεις μεταφρασμένη ποίηση είναι σαν να κολυμπάς με αδιάβροχο...


Επιστροφή “δεκαετία του 2010”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες