Τίτλος: Rogue One: A Star Wars Story
Έτος παραγωγής: 2016
Σκηνοθεσία: Gareth Edwards
Σενάριο: Chris Weitz, Tony Gilroy
Ηθοποιοί: Felicity Jones, Diego Luna, Ben Mendelsohn, Donnie Yen…
Πρωτότυπη μουσική: Michael Giacchino
Διάρκεια: 133΄
Υπόθεση
Στα πρώτα χρόνια της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας, ο διευθυντής Κρέννικ είναι υπεύθυνος της κατασκευτής ενός διαστημικού σταθμου με τη δύναμη να καταστρέφει πλανήτες, το "Άστρο του Θανάτου" και εξαναγκάζει τον επιστήμονα Γκάλεν Έρσο να συμμετάσχει στο σχεδιασμό. Οι Επαναστάτες μαθαίνουν για την κατασκευή του υπερόπλου και μια ομάδα ανορθόδοξων μαχητών με κωδική ονομασία Rogue One, οπου συμμετέχει η χαμένη κόρη του επιστήμονα, Τζυν Έρσο, ξεκινά επιχειρήσεις για να βρει περισσότερες πληροφορίες και να το σαμποτάρει.
Η πρώτη ταινία Star Wars (1977), αναφέρει στις πρώτες γραμμές του προλόγου οτι "οι Επαναστάτες κατάφεραν την πρώτη τους μεγάλη νίκη εναντίον της Αυτοκρατορίας" κατα την οποία έκλεψαν τα σχέδια του Άστρου του Θανάτου. Η όλη συναρπαστική περιπέτεια λοιπόν που άλλαξε για πάντα την ιστορία της φαντασίας, δεν είναι παρά τα απόνερα εκείνης της μεγάλης μάχης που δεν είδαμε στην οθόνη. Έκτοτε κόμικς και βιντεοπαιχνίδια ασχολήθηκαν με το συγκεκριμενο χρονικό σημείο της μυθολογίας του Star Wars, λίγο πριν την πρώτη ταινία: τα γεγονότα που αφορούν την ανακάλυψη του Death Star και την κλοπή των σχεδίων του απο τους Επαναστάτες. Αν και οι αλλεπάλληλες περιπέτειες επί περιπετειών συνθέτουν μια χαώδη, ασυνάρτητη ιστορία.
Το 2012 η Disney αγόρασε τη μυθολογία του Star Wars, καταργόντας έκτοτε όλα τα κόμικς, νουβέλες και βιντεοπαιχνίδια, προκειμένου να εξαλειφθούν οι ασυνέπειες και να έχουν ελευθερία οι νέοι δημιουργοί. Εκτός απο τη συνέχεια του έπους με την νέα Τριλογία, η κινηματογραφικη σειρά θα εμπλουτιστεί με αυτοτελείς ταινίες που θα εξερευνούν και θα επεκτείνουν διάφορα σημεία της "ιστορίας" του Star Wars. Το Rogue One: A Star Wars Story είναι η πρώτη απο αυτές τις αυτοτελείς ταινίες, και μας λέει μια καινούργια ιστορία για την περίφημη αυτή μάχη της κλοπής των σχεδιαγραμμάτων, τα γεγονότα δηλαδή που προηγήθηκαν της πρώτης ταινίας του 1977.
Παρότι διαφωνώ και έχω απογοητευτεί με την τροπή που έχει πάρει η νέα τριλογία (Επ. 7, 8 και ενδεχομένως 9), το αυτοτελές Rogue One με ενθουσίασε. Σε αντίθεση με τη νέα τριλογία, σέβεται πάρα πολύ το αρχικό υλικό και επιχειρεί σε άλλα σημεία να δεθεί μαζί του, και σε άλλα να το αναπτύξει. Κατ' αρχάς, είναι η πρώτη ταινία απο το 1983 που διαδραματίζεται στην εποχή της "παλιάς τριλογίας". Επιτέλους, ξαναβλέπουμε στην οθόνη μας τον Νταρθ Βέιντερ, το Death Star, Αστροκαταστροφείς, διαστημόπλοια TIE και X-wing αυτή τη φορά ψηφιακά. Η δράση διαδραματίζεται σε καινούργια αλλά και γνώριμα μέρη, όπως τον αρχαίο ναό του Γιάβιν 4 που χρησιμοποιουν σα βάση οι Επαναστάτες ή τους θαλάμους του Death Star, και ταιριάζουν πολύ καλά με αυτά που θυμόμαστε, και διάφορες λεπτομέρειες που οι φαν της πρώτης ταινίας θα εκτιμήσουμε δεόντως. Χάρηκα πολύ που είδα το Death Star απο άλλες γωνίες, που η τεχνολογία της πρώτης ταινίας δεν θα το επέτρεπε, όπως η εντυπωσιακή τεχνητή "έκλειψη" που κάνει πάνω απο έναν πλανήτη, πριν τον καταστρέψει (μια καταστροφή πολύ πιο εντυπωσιακή από του Αλντερααν, της πρώτης ταινίας).
Μια απο αυτες τις λεπτομέρειες είναι οτι το Rogue One εξηγεί ένα πιθανό παράδοξο της πρώτης ταινίας: οτι το Death Star, αυτός ο τεράστιος διαστημικός σταθμός, έχει ένα τέτοιο τρωτό σημείο που μπορεί να τον κατατρέψει ολοσχερώς. Παρότι αυτό ίσως δε έστεκε στη λογική, στο Rogue One εξηγείται οτι ο Έρσο το σχεδίασε επίτηδες έτσι, δρώντας μυστικά κατά της Αυτοκρατορίας.
Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω και στους ρόλους της ταινίας. Κάποιοι ηθοποιοί επιλέχθηκαν για να αναστησουν καποιους κομπάρσους του πρώτου Star Wars, και αν και περνούν απαρατήρητοι, κλεινουν το μάτι στους φαν της σειράς.
- εικονες απο τους ηθοποιους που υποδηθηκαν τους Επαναστατες πιλοτους στη μαχη του Death Star, στην πρωτη ταινία, επαναχρησιμοποιουνται για να "αναστηθουν" και να συμμετάσχουν στην τελική μάχη του Rogue One.
- Ο Τάρκιν, ο κακός της πρώτης ταινίας που υποδυόταν ο μακαρίτης Πίτερ Κάσινγκ, ανασταίνεται ψηφιακά τωρα, και αναπτύσσεται ο χαρακτήρας του: πλέον δεν είναι ο μονοδιάστατος κακός που θέλει μόνο να καταστρέψει την Επανάσταση, αλλά εδώ παρουσιάζεται πιο μοχθηρός, πιο φιλόδοξος, και βλεπουμε οτι είναι αντίζηλος του κακού της ταινίας, Κρέννικ, απο τα χέρια του οποίου παίρνει τη διοίκηση του Death Star.
- Η ηθοποιός Ζενεβιέβ Ο'Ράιλι ειχε ενα μικρο ρολο στην Εκδικηση των Σιθ, υποδυομενη την μελλοντικη αρχηγο της Επαναστασης, Μον Μοθμα, σε νεαρή ηλικία. Εδω επιστρεφει στο ρολο της Μοθμα, καπως μεγαλύτερη, αν και δεν μοιαζει και τοσο στην μεγαλυτερη ηθοποιο που υποδυθηκε πρώτη την Μόθμα στην Επιστροφη των Τζεντάι. Ο συγκεκριμένος ρόλος συνδέει την παλιά τριλογία με την πρίκουελ τριλογία.
- Ο Φόρεστ Ουίτακερ υποδύεται τον Saw Gerrera σε μεγαλυτερη ηλικία, ενα χαρακτηρα που πρωτοεμφανίστηκε στη σειρά κινουμένων σχεδίων Clone Wars, κάνοντας έτσι σύνδεση των ταινιών με τη σειρά. Η ερμηνεία του πάντως μου φάνηκε υπερβολική σε σημείο γελοιότητας.
Προσωπικά δεν στάθηκα στο αν το Rogue One ειναι καλή ταινία. Την εκτίμησα και την απόλαυσα σαν αυτό που είναι, ένα νέο κομμάτι ενός παζλ που έλειπε. Με συνεπήρε η επιστροφή στην αγαπημενη μας "εποχή" του έπους, και σύνδεσή του με αυτό. Σαν ταινία πάντως, είναι αυτό που ολοι λίγο πολύ περιμένουμε απο ενα τίτλο Star Wars, χωρίς πολλές εκπλήξεις και ανατροπές. Σαν ύφος πάντως είναι σκοτεινό και ώριμο. Δεν υπαρχουν πλεον χαριτωμενοι εξωγηινοι ή ρομποτακια που σφυριζουν για κομικ ρελιφ. Το ρομπότ Κ-2 βγάζει λίγο γέλιο με τις κυνικες του ατάκες. Η Επανάσταση πλέον αναγκάζεται να σκοτώσει κάποιον αθώο, αν είναι να διακινδυνεύσει το γενικότερο καλό. Η σκηνή οπου διάφοροι αρχηγοί των ανταρτών διαφωνούν στο αν πρέπει να ξεκινήσουν πόλεμο, παριστάνει μια Επανάσταση διαφορετική απο αυτή που ξέραμε απο τις παλιές ταινίες. Οι εφήμεροι ήρωες που συνθέτουν τη δύναμη κρούσης Rogue One ειναι συμπαθείς αλλά όχι αξιομνημόνευτοι όπως ήταν ο Χαν Σόλο ή ο Λουκ.
Είναι μια ταινία που τη συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους φαν της σειράς δεν την έχουν δει ακόμα! Ειδικά σε όποιον σχεδιάζει να δει (ξανά, ή πρώτη φορά) την πρώτη ταινία του 1977.
πραγματα για τα οποια δεν χρησιμοποιηθηκε CGI