In The Mouth Of Madness (Στο Στόμα Της Τρέλας) (1995)
In The Mouth Of Madness (Στο Στόμα Της Τρέλας) (1995)
Τίτλος: In The Mouth Of Madness
Ελληνικός τίτλος: Στο Στόμα Της Τρέλας
Έτος παραγωγής: 1995
Σκηνοθέτης: John Carpenter
Σενάριο: Michael De Luca
Ηθοποιοί: Sam Neill, Julie Carmen, Jürgen Prochnow
Διάρκεια: 95΄
imdb
Υπόθεση
Ο ερευνητής John Trent αναλαμβάνει να βρει τον γνωστό συγγραφέα βιβλίων τρόμου Sutter Cane.
Άποψη
Η τρίτη ταινία της αποκαλυπτικής τριλογίας (οι άλλες δύο ήταν τα The Thing και Prince of Darkness), είναι κατά τη γνώμη μου μία από τις καλύτερες του Carpenter.
Και δε θα μπορούσε να βρει πιο ταιριαστό ηθοποιό από τον Sam Neill, που αποπνέει και μόνος του κάτι μυστήριο, ίσως λόγω του παλιότερου ρόλου του σαν ενήλικος Damien Thorn στο τρίτο Omen.
Η παράνοια που θέλει να παρουσιάσει φαίνεται από την αρχή όπου ο πρωταγωνιστής με ζουρλομανδύα βρίσκεται σε άσυλο. Εκεί διηγείται πως κατέληξε, ψάχνοντας να βρει τον χαμένο συγγραφέα που τα βιβλία του κυριολεκτικά τρέλαναν το κόσμο, κι ενώ σχεδόν μέχρι το τέλος πίστευε πως όλα ήταν μία απάτη στημένα για διαφημιστικούς λόγους, με όσα συνέβησαν άλλαξε γνώμη.
Όλα λαμβάνουν χώρα στο (υποτίθεται) εγκαταλελειμμένο Hobb's End που με την έλευση του ξεκινάν περίεργα φαινόμενα. Ένας πίνακας που κινείται στο ξενοδοχείο, τρομαχτικά παιδάκια (ίσως από αυτά εμπνεύστηκε την επόμενη του ταινία ο σκηνοθέτης), ντόμπερμαν στην εκκλησία, κάτοικοι μεταλλαγμένοι ή υπνωτισμένοι που θυμίζουν ζόμπι, κι ο ίδιος ο Sutter Cane σαν διάβολος που κινεί τα νήματα. Μα το αρχικό κακό πίσω από όλα αυτά, είναι πλάσματα που μοιάζουν εμπνευσμένα από το σύμπαν του Lovecraft (που όμως δε βλέπουμε παρά μόνο σαν σκιές).
Η ταινία κάνει χρήση ελάχιστων εφέ και δεν έχει σχεδόν καθόλου gore. Αντιθέτως καταφέρνει να μας τρομάξει με την απόκοσμη ατμόσφαιρα της, σχεδόν αποπνικτική θα έλεγα, χάρης στη σκηνοθεσία του άρχοντα του είδους.
Τρέιλερ
- Νικόλας Δε Κιντ
- Ταινιοδύτης
- Αναρτήσεις: 1449
- Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29
Re: In The Mouth Of Madness (Στο Στόμα Της Τρέλας) (1995)
Πρέπει να την δω κάποια στιγμή...
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice
Re: In The Mouth Of Madness (Στο Στόμα Της Τρέλας) (1995)
Την θυμάμαι αμυδρά καθώς ήμουν παιδί όταν την είδα, θυμάμαι όμως πως μου άρεσε και μάλιστα απροσδόκητα πολύ, αφού με την πρώτη ματιά δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Νομίζω πως ήταν η γνωριμία μου με τον Σαμ Νιλ, που έκτοτε μου είναι ένας πολύ συμπαθής ηθοποιός (συνέβαλαν βέβαια τα μέγιστα σε αυτό και οι ταινίες "Μια γυναίκα δαιμονισμένη" και "Μαθήματα πιάνου").
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως αποπνέει κάτι μυστήριο, καθώς μάλλον τον έχω ταυτίσει με άλλου ύφους ρόλους, μου άρεσε όμως αυτή η υποσημείωση...
Και εφόσον η τρέλα αποτελεί ένα αγαπημένο μου μοτίβο το οποίο εδώ είναι κυρίαρχο, επιβάλλεται να επαναπροσεγγίσω την ταινία άμεσα για πιο 'φρέσκιες' εντυπώσεις.
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως αποπνέει κάτι μυστήριο, καθώς μάλλον τον έχω ταυτίσει με άλλου ύφους ρόλους, μου άρεσε όμως αυτή η υποσημείωση...
Και εφόσον η τρέλα αποτελεί ένα αγαπημένο μου μοτίβο το οποίο εδώ είναι κυρίαρχο, επιβάλλεται να επαναπροσεγγίσω την ταινία άμεσα για πιο 'φρέσκιες' εντυπώσεις.
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."
- Νικόλας Δε Κιντ
- Ταινιοδύτης
- Αναρτήσεις: 1449
- Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29
Re: In The Mouth Of Madness (Στο Στόμα Της Τρέλας) (1995)
Τελικά χθες είδα την ταινία του αγαπημένου σκηνοθέτη που για κάποιον λόγο μου είχε ξεφύγει όλα αυτά τα χρόνια!!
Καταρχάς να πω πως η αισθητική των ταινιών των δεκαετιών του '80 και του '90 ταιριάζουν με την γούστα μου απόλυτα, οπότε πέρασα ευχάριστα 1,5 ωρίτσα!!
Όπως αναφέρεται και στην παρουσίαση, η ταινία αποτελεί ουσιαστικά το 3ο μέρος μια άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το "the thing" to 1982.
Στην συγκεκριμένη ταινία ο Κάρπεντερ δανείζεται αρκετά στοιχεία από την μυθολογία του Λάβκραφτ. Υπάρχει δηλαδή ένας άλλος κόσμος από απόκοσμα πλάσματα που μέσω κάποιων πυλών προσπαθούν να αφανίσουν το ανθρώπινο είδος και να "μετοικίσουν" στην δική μας πραγματικότητα... Ο Κάρπεντερ πατάει πάνω σε αυτή την θεωρία και φτιάχνει ένα σκηνικό απόκοσμου τρόμου, με ελάχιστα εφέ και αρκετό μυστήριο.
Ο εξαιρετικός Σαμ Νηλ ενσαρκώνει έναν ορθολογιστή ερευνητή ο οποίος σχεδόν σε όλη την ταινία ακροβατεί μεταξύ λογικής και παράνοιας!
Θεωρώ όμως πως το τέλος ήταν λίγο άγαρμπο.
Σαν κάτι να έμεινε ανολοκλήρωτο...
Νομίζω πως κατάλαβα τι περίπου είχε στο μυαλό του ο σκηνοθέτης απλά μέχρι και το τελευταίο λεπτό μάζευε ένταση και δεν μπόρεσε όλο αυτό να εκτονωθεί.
Εν τέλει η ταινία ακόμα και σήμερα νομίζω πως βλέπεται άνετα κυρίως λόγω της μεγάλη μαεστρίας του Κάρπεντερ.
8/10
Καταρχάς να πω πως η αισθητική των ταινιών των δεκαετιών του '80 και του '90 ταιριάζουν με την γούστα μου απόλυτα, οπότε πέρασα ευχάριστα 1,5 ωρίτσα!!
Όπως αναφέρεται και στην παρουσίαση, η ταινία αποτελεί ουσιαστικά το 3ο μέρος μια άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το "the thing" to 1982.
Στην συγκεκριμένη ταινία ο Κάρπεντερ δανείζεται αρκετά στοιχεία από την μυθολογία του Λάβκραφτ. Υπάρχει δηλαδή ένας άλλος κόσμος από απόκοσμα πλάσματα που μέσω κάποιων πυλών προσπαθούν να αφανίσουν το ανθρώπινο είδος και να "μετοικίσουν" στην δική μας πραγματικότητα... Ο Κάρπεντερ πατάει πάνω σε αυτή την θεωρία και φτιάχνει ένα σκηνικό απόκοσμου τρόμου, με ελάχιστα εφέ και αρκετό μυστήριο.
Ο εξαιρετικός Σαμ Νηλ ενσαρκώνει έναν ορθολογιστή ερευνητή ο οποίος σχεδόν σε όλη την ταινία ακροβατεί μεταξύ λογικής και παράνοιας!
Θεωρώ όμως πως το τέλος ήταν λίγο άγαρμπο.
Σαν κάτι να έμεινε ανολοκλήρωτο...
Νομίζω πως κατάλαβα τι περίπου είχε στο μυαλό του ο σκηνοθέτης απλά μέχρι και το τελευταίο λεπτό μάζευε ένταση και δεν μπόρεσε όλο αυτό να εκτονωθεί.
Εν τέλει η ταινία ακόμα και σήμερα νομίζω πως βλέπεται άνετα κυρίως λόγω της μεγάλη μαεστρίας του Κάρπεντερ.
8/10
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice
Ποιος είναι συνδεμένος
Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 2 επισκέπτες