Fight Club (1999)

[Φαροφύλακας]

Τίτλος: Fight Club
Έτος παραγωγής: 1999
Σκηνοθεσία: David Fincher
Σενάριο: Jim Uhls
Ηθοποιοί: Brad Pitt, Edward Norton, Helena Bonham Carter...
Διάρκεια: 119΄
imdb

Υπόθεση
Ένας καθημερινός τύπος, υπάλληλος σε μια εταιρία, που πάσχει από αϋπνία γίνεται φίλος με έναν ιδιόρρυθμο τύπο, ο οποίος τον επηρεάζει και του αλλάζει την ζωή. Μαζί φτιάχνουν το "Fight Club", μια κρυφή ομάδα όπου οι άντρες εκτονώνουν τις αρχέγονες ορμές τους σε μια πάλη με λίγους κανόνες.



Άποψη
Πρόκειται για μοντέρνο δράμα με κωμικά στοιχεία κι ένα μοντέρνο φιλοσοφικό υπόστρωμα, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Τσακ Πάλανικ.

Μέσα από την ιστορία προβάλει μια φιλοσοφία που απευθύνεται στο ανδρικό φύλο: κάθε άντρας έχει μέσα του αρχέγονες ορμές οι οποίες μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες καταπιέζονται. Ο σύγχρονος άντρας, αντί να κυνηγάει και να μάχεται, κάθεται και καταναλώνεται σε ανούσια πράγματα (ο ένας ήρωας, για παράδειγμα, συλλέγει κομψά έπιπλα από το ΙΚΕΑ) δίχως όμως να μπορεί να αντλεί από κάτι τέτοιο την ικανοποίηση και πληρότητα που χρειάζεται στην ζωή του (εξού κι η αϋπνία του ήρωα). Η ανατροπή, η τόλμη, η ανυπακοή, η επανάσταση, η απαξίωση στον φόβο, η σωματική πάλη απεγκλωβίζουν τον άντρα από την τιθάσευση του πολιτισμού και τον φέρνουν πιο κοντά στην φύση και στην πλήρωσή του.

Το βιβλίο του Πάλανικ είναι εξαίρετο. Όχι μονάχα για το περιεχόμενο αλλά και για τον ιδιαίτερο και μοντέρνο τρόπο γραφής. Η ταινία καταφέρνει να φτάσει το βιβλίο αφηγηματικά διατηρώντας, κι ίσως μεγεθύνοντας την ουσία του. Ο ίδιος ο Πάλανικ, σε συνέντευξή του1 έχει πει σχετικά με όταν κάθισε κι είδε την ταινία:
[…] ντράπηκα κάπως για το βιβλίο, γιατί η ταινία εξορθολόγησε την πλοκή και την έκανε περισσότερο αποτελεσματική και έκανε συνδέσεις που εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω.

Στην ταινία υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες όπως —για τον πολύ παρατηρητικό θεατή— στιγμιαία εμβόλιμα καρέ με ακατάλληλες εικόνες, κάτι που υποτίθεται πως κάνει κι ένας από τους ήρωες στο σινεμά που δουλεύει.

Οι τρεις πρωταγωνιστές, Brad Pitt, Edward Norton, Helena Bonham Carter, φτιάχνουν ένα αξέχαστο τρίγωνο σε αξέχαστες ερμηνείες. Το σάουντρακ ταιριαστά σκληρό με το εξαίρετο "Where is my Mind" από Pixies να ξεχωρίζει. Η ταινία πήρε διάφορα βραβεία αλλά κυρίως έφτασε να αφήσει ένα βαθύ αποτύπωμα στην σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Άφησε και την διάσημη ατάκα: "Ο πρώτος κανόνας στο Fight Club είναι πως δεν μιλάμε για το Fight Club"

Τρέιλερ



1 Στον ιστότοπο DVDTalk

[Αξία]

Και μόνο που είναι ο Brad Pitt μέσα φτάνει

[Κόρτο Μαλτέζε]

Οι τρεις πρωταγωνιστές, Brad Pitt, Edward Norton, Helena Bonham Carter, φτιάχνουν ένα αξέχαστο τρίγωνο σε αξέχαστες ερμηνείες.

Συμφωνώ απόλυτα.

[Αλίκη]

Και μόνο που είναι ο Brad Pitt μέσα φτάνει

Και μόνο που είναι ο Edward Norton μέσα φτάνει!!!!

(αν και ο Μπραντ σε αυτή την ταινία είναι πολύ ωραίος!!!)

Πάντως ακόμα δεν την έχω δει....

[Τρίνιτυ]

Πολύ δυνατή ταινία, με ανατρεπτικό τέλος. Και το βιβλίο είναι εξίσου καλό.

Κι ένα από τα τραγούδια που ακούγονται στην ταινία:

[Έλλη Μ]

Μέσα από την ιστορία προβάλει μια φιλοσοφία που απευθύνεται στο ανδρικό φύλο: κάθε άντρας έχει μέσα του αρχέγονες ορμές οι οποίες μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες καταπιέζονται. Ο σύγχρονος άντρας, αντί να κυνηγάει και να μάχεται, κάθεται και καταναλώνεται σε ανούσια πράγματα (ο ένας ήρωας, για παράδειγμα, συλλέγει κομψά έπιπλα από το ΙΚΕΑ) δίχως όμως να μπορεί να αντλεί από κάτι τέτοιο την ικανοποίηση και πληρότητα που χρειάζεται στην ζωή του (εξού κι η αϋπνία του ήρωα). Η ανατροπή, η τόλμη, η ανυπακοή, η επανάσταση, η απαξίωση στον φόβο, η σωματική πάλη απεγκλωβίζουν τον άντρα από την τιθάσευση του πολιτισμού και τον φέρνουν πιο κοντά στην φύση και στην πλήρωσή του.

Την ειχα δει στη Θεσσαλονικη μετα απο παρότρυνση ενός φιλου που ηθελε να την ξαναδει μαζι μου.
Μου φαγε τ' αυτια σ' όλη την ταινια με "δωσε βάση και δώσε βάση". Εδωκα κι εγώ, με αποτέλεσμα να υποψιαστώ τι συμβαινει σχετικά νωρίς.

ΚΑτα τη γνωμη μου, η ταινια(ρα) πραγματεύεται ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο θεμα με την 'ετερη ταινιάρα της ίδιας χρονιάς (ε?), το American Beauty.

[Φαροφύλακας]

Σωστά. Το θέμα ενώπιον του οποίου μας έφερε ο Φρόιντ με το έργο του "Ο Πολιτισμός Πηγή Δυστυχίας".

6άρια στον Μπέντζαμιν Μπάτον, το Panic Room και το Fight Club.

Αμαρτωλή! Μου βάζεις την Αγία Γραφή των ανδρών, το Fight Club, στο ίδιο τσουβάλι με το Panic Room!

Βέβαια, δικαιολογείσαι γιατί είσαι γυναίκα. Το Fight Club είναι καθαρά δική μας υπόθεση! Μπορεί να το δείτε, μπορεί ακόμα και να το καταλάβετε, αλλά δεν θα το νιώσετε ποτέ!

[Χήθκλιφ]

Δεν θα συμφωνήσω πως η Fight Club είναι αμιγώς αντρική ταινία καθώς θίγει πολλά ζητήματα, μέσα σε όλα και ψυχολογίας, με τα οποία καθένας μπορεί να ταυτιστεί ανεξαρτήτως φύλου και γενικά είναι πολυεπίπεδη (και πολύ αγαπημένη!)

[Ίζι]

Αμαρτωλή! Μου βάζεις την Αγία Γραφή των ανδρών, το Fight Club, στο ίδιο τσουβάλι με το Panic Room!

Βέβαια, δικαιολογείσαι γιατί είσαι γυναίκα. Το Fight Club είναι καθαρά δική μας υπόθεση! Μπορεί να το δείτε, μπορεί ακόμα και να το καταλάβετε, αλλά δεν θα το νιώσετε ποτέ!

Δεν ξέρω αν φταίει το φύλο μου, πάντως γνωρίζω πολλές γυναίκες που τη λατρεύουν. Ομολογουμένως πολύ περισσότερους άντρες. Πάντως καταλαβαίνω γιατί αρέσει τόσο πολύ, και αναγνωρίζω ότι είναι πράγματι μια καλή, πιθανότατα εξαιρετική ταινία, που απλά δεν μου μίλησε. Γι' αυτό και την έβαλα πρώτη-πρώτη σχεδόν στις Καλές ταινίες που εμάς δεν μας άρεσαν, και διατηρώ πάντα μια επιφύλαξη για την αρχική μου κρίση. Δεν αποκλείεται να το ξαναδώ και να με ενθουσιάσει.

Αναγνωρίζω, πάντως, ότι η ατμόσφαιρα, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, η ανατροπή και το φινάλε ήταν εντυπωσιακότατα - κυρίως το φινάλε. Με το θέμα της είναι που έχω... θέμα. Η όλη ιδέα του fight club δεν με συγκινεί καθόλου Και, δυστυχώς, αυτό νομίζω ότι είναι βασικό για να σου αρέσει μια ταινία - να σε ιντριγκάρει το θέμα και η πλοκή της. Νεότερη μπορεί να τη χαρακτήριζα και αριστούργημα εκτιμώντας όλα τα άλλα, όμως πλέον ξέρω καλά πότε μου αρέσει πραγματικά μια ταινία και πότε την εκτιμώ (ή και θαυμάζω ακόμα), χωρίς να μου αρέσει.

Πάντως έχω σκοπό να της δώσω τουλάχιστον μία ακόμα ευκαιρία.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Βέβαια, δικαιολογείσαι γιατί είσαι γυναίκα. Το Fight Club είναι καθαρά δική μας υπόθεση! Μπορεί να το δείτε, μπορεί ακόμα και να το καταλάβετε, αλλά δεν θα το νιώσετε ποτέ!

Χαχαχαχαχα!!! Την κρατάω αυτή την φράση σου Φάρε να την αναλύσουμε στην επόμενη μας συνάντηση!!!