Τίτλος: The Thirteenth Floor
Ελληνικός τίτλος: Το Δέκατο Τρίτο Πάτωμα
Έτος παραγωγής: 1999
Σκηνοθεσία: Josef Rusnak
Σενάριο: Daniel F. Galouye (book), Josef Rusnak, Ravel Centeno-Rodriguez
Ηθοποιοί: Craig Bierko, Armin Mueller-Stahl, Gretchen Mol, Vincent D'Onofrio ...
Διάρκεια: 100'
Υπόθεση
Οι οραματιστές Hannon Fuller και Douglas Hall έχουν δημιουργήσει με τη βοήθεια της τεχνολογίας ένα πρόγραμμα που σε μεταφέρει σε μια ζωντανή προσομοίωση της πόλης του Λος Άντζελες το 1937. Όταν ο Fuller δολοφονείται, βασικός ύποπτος είναι ο Hall, ο οποίος στην προσπάθειά του να θυμηθεί τι έγινε, παρασύρεται από το ίδιο του το δημιούργημα.
Άποψη
Το "The Thirteenth floor" προβλήθηκε στους κινηματογράφους την ίδια χρονιά με το "Matrix". Αυτές οι δύο ταινίες θεωρούνται πρωτοποριακές όσον αφορά το θέμα το οποίο διαπραγματεύονται - αν εξαιρέσουμε το "Tron" του 1982 - δηλαδή έναν δημιουργημένο ψηφιακά κόσμο του οποίου οι κάτοικοι του τον θεωρούν πραγματικό.
Η διαφορά τους έγκειται στο γεγονός ότι ενώ το "Matrix" έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία με δύο σίκουελ στην συνέχεια, το "13ο Πάτωμα" βυθίστηκε στην αφάνεια και είναι γεγονός πως όποτε συμβαίνει να γίνεται κάποια αναφορά σε διάφορες συζητήσεις για ψηφιακά δημιουργημένους κόσμους, το πρώτο επιχείρημα που φέρνουμε ως παράδειγμα είναι το "Matrix", κάτι που αδικεί κατά την άποψη μου το "The Thirteenth floor", γιατί είναι μια πολύ καλή ταινία η οποία διαπραγματεύεται το θέμα με πιο ρεαλιστικό τρόπο, επικεντρώνοντας κυρίως σ’ αυτή καθ’ αυτή την εικονική –ψηφιακή πραγματικότητα ως ανθρώπινο δημιούργημα, σε αντίθεση με το Matrix του οποίου ο ψηφιακός κόσμος είναι δημιούργημα των μηχανών.
Το συνεπακόλουθο λοιπόν ερώτημα που δημιουργείται είναι σε ποιόν θα χρεώσουμε την πρωτοτυπία του σεναρίου. Στον συγγραφέα Daniel F. Galouye και στο βιβλίο του «Simulacron-3» γραμμένο το 1964 και των σεναριογράφων Josef Rusnak και Ravel Centeno – Rodriquez που επιμελήθηκαν την κινηματογραφική διασκευή, ή στους Lilly και Lana Wachowski που είναι οι σεναριογράφοι του Matrix ?
( Αυτό το ερώτημα μου φέρνει στον νου ένα ανάλογο ερώτημα που αφορά την σύλληψη του Απειροστικού Λογισμού. Αν και χρεώνεται στον Νεύτωνα εντούτοις δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η εργασία του βασίζεται σε μελέτες που είχε ήδη πραγματοποιήσει πολύ πριν τον Νεύτωνα ο Λάμπνιτς. Αυτός βέβαια που είναι παγκοσμίως γνωστός και το όνομα του χρησιμοποιείται ως μονάδα μέτρησης της δύναμης είναι ο Νεύτων). Ο καθένας μπορεί να κάνει τις δικές του υποθέσεις και να εξάγει τα δικά του αποτελέσματα.
Επιστρέφοντας στην ταινία θα έλεγα πως είναι μια καλή ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, που παραδίδει μαθήματα συνοχής, γραμμικότητας και έλλειψης αντιθέσεων και κενών. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα φιλμ νουάρ φαντασίας, γιατί έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που σε παραπέμπουν προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή επιβλητική, μουντή και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα με αρκετό μυστήριο και παρ’ όλο που παρακολουθείται με ενδιαφέρον γίνεται προβλέψιμη κατά την διάρκεια της αφού ο θεατής που θα την δει, έχει πλέον κινηματογραφική εμπειρία από ανάλογες θεματολογίες. Στην εποχή της όμως ήταν πρωτοποριακή, μα λόγω της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας του Matrix έμεινε στην σκιά του.
Είσαι σίγουρος πως δεν είχεις πετύχει αυτό το βιντεοκλιπ;
