Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
- Νικόλας Δε Κιντ
- Ταινιοδύτης
- Αναρτήσεις: 1449
- Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29
Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Τίτλος: Dead Zone
Ελληνικός τίτλος: Νεκρή Ζώνη
Έτος παραγωγής: 1983
Σκηνοθεσία: David Cronenberg
Σενάριο: Jeffrey Boam
Ηθοποιοί: Christopher Walken, Brooke Adams, Tom Skerritt, Herbert Lom, Anthony Zerbe, Colleen Dewhurst, Martin Sheen
Πρωτότυπη μουσική: Michael Kamen
Διάρκεια: 103΄
Υπόθεση
Ο Τζόνι Σμιθ είναι ένας νεαρός δάσκαλος ο οποίος έχει ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγο πριν τον γάμο του με την συνάδελφό του Σάρα. Ο Τζόνι ξυπνάει σε ένα νοσοκομείο και ο γιατρός του τον ενημερώνει πως ήταν σε κώμα 5 χρόνια. Επίσης μαθαίνει, προς μεγάλη του θλίψη, πως η Σάρα έχει συνεχίσει την ζωή της τα 5 αυτά χρόνια. Η μητέρα του επίσης τον ενημερώνει πως η πρώην αρραβωνιαστικιά του είναι παντρεμένη με παιδί πια. Ο Τζόνι όμως διαπιστώνει όμως πως μετά από αυτά τα χρόνια που έμεινε σε κώμα έχει αποκτήσει μια ψυχική ικανότητα. Αγγίζοντας έναν άνθρωπο μπορεί να δει το παρόν, το μέλλον και τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του. Από δω και στο εξής η ζωή του δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Οι καινούργιες του ικανότητες σταδιακά θα στοιχειώσουν την ζωή του και την καριέρα του ως δάσκαλο.
Άποψη
Πρόκειται για μια από τις αγαπημένες μου ταινίες του επίσης πολυαγαπημένου μου Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ο σκηνοθέτης δημιούργησε ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ βασιζόμενος στο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ "Dead Zone". Προσωπικά πιστεύω πως κανένα άλλο βιβλίο του Κινγκ δεν μεταφέρθηκε με τόση επιτυχία στον κινηματογράφο. Ο Κρόνενμπεργκ μιας και ξεκίνησε από "χαμηλού προϋπολογισμού" ταινίες τρόμου γνώριζε πως να κινηθεί στα πλαίσια ενός μεταφυσικού ψυχολογικού θρίλερ. Απέφυγε τις υπερβολές και έδωσε το απαιτούμενης ψυχολογικές διαστάσεις στους χαρακτήρες.
Ο Κρίστοφεν Γουόκεν είναι απλά εκπληκτικός στο ρόλο του Τζόνι Σμιθ (η καλύτερη του ερμηνεία), περιφερόμενος στην νεκρή ζώνη μεταξύ ζωή και θανάτου. Επίσης ο Χέρμπερτ Λομ είναι εξαιρετικός στον ρόλο του ψυχιάτρου, που δεν μπορεί να πιστέψει όλα αυτά που συμβαίνουν στον νέο του ασθενή και τέλος ο Μάρτιν Σίν δίνει μια δυνατή ερμηνεία παίζοντας τον φιλόδοξο γερουσιαστή, ο οποίος μπρος στο προσωπικό του συμφέρον δεν υπολογίζει τίποτα και κανέναν.
Σε αυτή την ταινία ο Κρόνενμπεργκ αφήνει για λίγο στην άκρη τις εμμονές μου με το ανθρώπινο σώμα και τις ασθένειες και εστιάζει στις κοινωνικές σχέσεις και την αλλοτρίωση τους. Πίσω από το μεταφυσικό προσωπείο της ταινίας υπάρχει μια κοινωνική αλληγορία, όπως άλλωστε και σε όλες τις ταινίες του Καναδού σκηνοθέτη. Ο Τζόνι είναι ο άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο λόγω μιας ιδιαιτερότητάς του ενώ ταυτόχρονα τον βασανίζουν οι σκέψεις αν πρέπει να βοηθήσει αυτή την κοινωνία που προσπαθεί να τον "ξεράσει" από μέσα της.
Εν συνεχεία έρχεται η σχέση επιστήμονα-ανθρώπου. Η απαγορευμένη γνώση και τα όρια της επιστήμης. Με τα συγκεκριμένα ερωτήματα και αυτούς τους προβληματισμούς ο Κρόνενμπεργκ θα ασχοληθεί και στην αμέσως επόμενη ταινία του την "Μύγα". Ουσιαστικά η "Νεκρή Ζώνη" είναι μια κομβική δημιουργία για τον σκηνοθέτη. Είναι η ταινία όπου έπλεξε τον τρόμο, το μεταφυσικό και την κοινωνική αλληγορία κάνοντας την αρχή για τα επόμενα αριστουργήματά του.
Η όλη ιστορία εκτυλίσσεται σε μια παγωμένη πόλη. Το λευκό είναι το φόντο όλης της ταινίας. Τα εφέ είναι λίγα αλλά πειστικά. Θα τολμούσα να πω πως μπορούμε να μιλάμε για ένα μινιμαλιστικό υπερφυσικό δράμα. Η κλιμάκωση της αγωνίας αλλά και του προσωπικού δράματος του Τζόνι γίνεται σταδιακά. Ο έρωτας του για την Σάρα είναι ακόμα δυνατός ενώ η ίδια βασανίζεται από τύψεις που συνέχισε την ζωή της. Τέλος ο Γερουσιαστής Στίλσον και οι υπέρμετρες φιλοδοξίες του έρχονται να παίξουν τον πιο καταλυτικό ρόλο στο δράμα του "αλλοτριωμένου" Τζόνι.
Θεωρώ πως η ταινία αυτή είναι η καλύτερη πρώτη επαφή για κάποιον με τον σκηνοθέτη. Επίσης η ταινία αυτή την περίοδο που μεγάλοι σκηνοθέτες ασχολούνται με το έργο του Κινγκ και του έδωσαν μια ιδιαίτερη ώθηση σαν συγγραφέα (Ο Κιούμπρικ σκηνοθέτησε την "Λάμψη" 3 χρόνια πριν την "Νεκρή Ζώνη" και ο Μπράιαν Ντε Πάλμα 7 χρόνια νωρίτερα το "Κάρυ").
10/10 απλά...
Τρέιλερ
Τελευταία αλλαγή από Νικόλας Δε Κιντ στις 07 Μάρ 2016, 16:10, στο σύνολο 1 αλλαγή.
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Εξαιρετική! Δεκάρι και για μένα.
I'm not normally a praying man, but if you're up there, please save me, Superman!
-Homer Simpson
-Homer Simpson
- Νικόλας Δε Κιντ
- Ταινιοδύτης
- Αναρτήσεις: 1449
- Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Ξαναδάκρυσα Ίζι....
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice
- Φαροφύλακας
- Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
- Αναρτήσεις: 3453
- Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Αγαπημένη ταινία που έχει και το δικό μου 10άρι.
Μου αρέσουν τα πάντα, η υπόθεση, το στήσιμο, το δράμα, το μεταφυσικό. Την έχω δει τουλάχιστον δύο φορές και την ξαναβλέπω ευχαρίστως.
Υπάρχουν τουλάχιστον δύο πολύ αγαπημένες σκηνές σε αυτήν την ταινία: όταν ο Τζώνη πιάνει το χέρι του είρωνα, στην συνέντευξη, και του λέει "Τί θες ν' ακούσεις;!" κοιτώντας μέσα του. Αλλά περισσότερο εκεί που λέει στον μικρό, που διαβάζει Πόε: "Chris, skip to the part where he talks about... will I ever see her again...", κι αυτή βρίσκεται ξαφνικά στην πόρτα του, μια πολύ μελαγχολική για μένα σκηνή.
Μου αρέσουν τα πάντα, η υπόθεση, το στήσιμο, το δράμα, το μεταφυσικό. Την έχω δει τουλάχιστον δύο φορές και την ξαναβλέπω ευχαρίστως.
Υπάρχουν τουλάχιστον δύο πολύ αγαπημένες σκηνές σε αυτήν την ταινία: όταν ο Τζώνη πιάνει το χέρι του είρωνα, στην συνέντευξη, και του λέει "Τί θες ν' ακούσεις;!" κοιτώντας μέσα του. Αλλά περισσότερο εκεί που λέει στον μικρό, που διαβάζει Πόε: "Chris, skip to the part where he talks about... will I ever see her again...", κι αυτή βρίσκεται ξαφνικά στην πόρτα του, μια πολύ μελαγχολική για μένα σκηνή.
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."
- Νικόλας Δε Κιντ
- Ταινιοδύτης
- Αναρτήσεις: 1449
- Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Ξαναβούρκωσα ...
Σήμερα είναι η μέρα τον εκπλήξεων!!! Συμφώνησα με Ίζι και Φάρο!!!!!!
Πάντως εμενα η αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν ο γιατρός καλεί την μάνα του που την νομίζει πεθαμένη τα τελευταία 50 χρόνια... Φοβερός ο Λομ και η αντίδρασή του!!!
Σήμερα είναι η μέρα τον εκπλήξεων!!! Συμφώνησα με Ίζι και Φάρο!!!!!!
Πάντως εμενα η αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν ο γιατρός καλεί την μάνα του που την νομίζει πεθαμένη τα τελευταία 50 χρόνια... Φοβερός ο Λομ και η αντίδρασή του!!!
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Γιατί το λες αυτό; Συμφωνούμε αρκετά συχνά
I'm not normally a praying man, but if you're up there, please save me, Superman!
-Homer Simpson
-Homer Simpson
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Την είδα αυτή την ταινία πριν τέσσερα χρόνια περίπου και θυμάμαι ότι μου άρεσε αλλά δεν με τρέλανε. Είχα πρόσφατο το βιβλίο που μου άρεσε πολύ και αν και δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, κάτι με χάλασε στην μεταφορά.
You can't take a picture. It's already gone...
Re: Dead Zone (Νεκρή Ζώνη) (1983)
Την είδα κι αυτή.. κι από κει που δεν τον ήξερα τον Κρόνεμπεργκ, βρέθηκα να έχω δει τις περισσότερές ταινίες του!!
Για τη συγκεκριμένη.. ίσως μου άρεσε πιο πολύ από τις υπόλοιπες (δικές του) που έχω δει, τη βρήκα πιο καλόστρωμένη (σκηνοθετικά, για τα γούστα μου), βέβαια το σενάριο δεν είναι δικό του, οπότε με προβληματίζει στο αν αυτό παίζει ρόλο για το ότι είναι πιο εύπεπτη στο σύνολό της.. το βιβλίο του Κινγκ δεν το έχω διαβάσει, για να ξέρω αν είναι καλή μεταφορά (νομίζω πως λέγεται ότι είναι) αν και λίγο με ενδιαφέρει αυτό, αν το αποτέλεσμα εμένα μου αρέσει.
Σε γενικές γραμμές μου άρεσε, είναι μια καλή, απλή ταινία, που ούτε βαρέθηκα, ούτε με κούρασε, ούτε με χάλασε κάτι, απλά δεν τη βρίσκω τόσο αριστουργηματική ώστε να μου κάνει εντύπωση. Αν δηλαδή μπω στη διαδικασία να τη συγκρίνω με τη λάμψη του Κιούμπρικ, θα χάσει άνετα.
Όσο για τις ερμηνείες.. κι αυτές ήταν καλές, ειδικά του Γουόκεν ως Τζόνι(ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι πολύ καλός και όχι-δε θα έλεγα ότι είναι η κορυφαία του ερμηνεία, αλλά παίζει πολύ καλά) αλλά και του γιατρού.
Από σκηνές, αν ξεχώριζα κάποια που μου έμεινε,
Για τη συγκεκριμένη.. ίσως μου άρεσε πιο πολύ από τις υπόλοιπες (δικές του) που έχω δει, τη βρήκα πιο καλόστρωμένη (σκηνοθετικά, για τα γούστα μου), βέβαια το σενάριο δεν είναι δικό του, οπότε με προβληματίζει στο αν αυτό παίζει ρόλο για το ότι είναι πιο εύπεπτη στο σύνολό της.. το βιβλίο του Κινγκ δεν το έχω διαβάσει, για να ξέρω αν είναι καλή μεταφορά (νομίζω πως λέγεται ότι είναι) αν και λίγο με ενδιαφέρει αυτό, αν το αποτέλεσμα εμένα μου αρέσει.
Σε γενικές γραμμές μου άρεσε, είναι μια καλή, απλή ταινία, που ούτε βαρέθηκα, ούτε με κούρασε, ούτε με χάλασε κάτι, απλά δεν τη βρίσκω τόσο αριστουργηματική ώστε να μου κάνει εντύπωση. Αν δηλαδή μπω στη διαδικασία να τη συγκρίνω με τη λάμψη του Κιούμπρικ, θα χάσει άνετα.
Όσο για τις ερμηνείες.. κι αυτές ήταν καλές, ειδικά του Γουόκεν ως Τζόνι(ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι πολύ καλός και όχι-δε θα έλεγα ότι είναι η κορυφαία του ερμηνεία, αλλά παίζει πολύ καλά) αλλά και του γιατρού.
Από σκηνές, αν ξεχώριζα κάποια που μου έμεινε,
Ποιος είναι συνδεμένος
Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες