Τίτλος: Dead Ringers
Ελληνικός τίτλος: Οι διχασμένοι
Έτος παραγωγής: 1988
Σκηνοθεσία: David Cronenberg
Σενάριο: David Cronenberg, Norman Snider, Bari Wood, Jack Geasland
Ηθοποιοί: Jeremy Irons, Geneviève Bujold
Μουσική: Howard Shore
Διάρκεια: 116΄
Υπόθεση
Οι δίδυμοι Beverly και Elliot Mantle είναι δύο λαμπροί γυναικολόγοι, όμοιοι σαν δύο σταγόνες νερό και ειδικευμένοι στον τομέα της γυναικείας στειρότητας. Καθ’ ομοίωσιν της ψυχοσύνθεσής τους, η ζωή του ενός συμπληρώνει τη ζωή του άλλου και μοιράζονται τα πάντα, ακόμα και τις γυναίκες! Είναι οι δύο πόλοι της αυτής προσωπικότητας, της ίδιας σκέψης, του ίδιου εγκεφάλου, ο Elliot όμως είναι το επικρατούν ημισφαίριο: ο Beverly είναι συνεσταλμένος και ιδιαίτερα ευαίσθητος και δεν διαθέτει την εξωστρέφεια και το savoir faire του αδελφού του. Η Claire Niveau είναι μια εκκεντρική ηθοποιός, εθισμένη στις αμφεταμίνες, η οποία δεν μπορεί να τεκνοποιήσει και μπαίνει στη ζωή των διδύμων, αρχικά ως ασθενής και στη συνέχεια ως μέλος ενός ιδιόμορφου ερωτικού τριγώνου, του οποίου την ύπαρξη η ίδια αγνοεί.
Άποψη
Εντάξει εκ πρώτης όψεως φαίνεται απλό... 2 αδέλφια που μοιάζουν σαν σταγόνες νερό, ο ένας γοητευτικός και τολμηρός και ο άλλος εσωστρεφής που κοιμάται με τις γυναίκες που του παραδίδει κατά καιρούς ο "γόης" αδελφός του. Όμως η ταινία στην εξέλιξη της δεν είναι τόσο ευχάριστη. Ο Κρόνενμπεργκ ανοίγει σιγά σιγά τις πτυχές των χαρακτήρων με σχεδόν χειρουργικό τρόπο.
Ο Τζέρεμι Άιρονς εξαιρετικός στον διπλό ρόλο πείθει μέσω των λεπτομερειών. Ο Κρόνεμπεργκ με μικρές πάντα λεπτομέρειες μας αφήνει να ξεχωρίζουμε ποιος είναι ποιος. Παρόλα αυτά σε κάποιες στιγμές τα 2 αδέλφια έχουν κρίσεις χαρακτήρα και συνείδησης που εν τέλει σου δημιουργεί κάποιες απορίες.
Οι παραπάνω ισορροπίες χαλάνε όταν εμφανίζεται στην ζωή τους μια ηθοποιός του Χόλυγουντ με πρόβλημα στην τεκνοποίηση. Ο μεν ένας αδελφός την βλέπει σαν μια ενδιαφέρουσα ερωτική εμπειρία ενώ αντίθετα ο άλλος σαν μια σπάνια ιατρική περίπτωση με παραμόρφωση μήτρας.
Η συνέχεια συγκλονιστική. Ένα ερωτικό τρίγωνο που πολλές φορές καταλήγει σε διεστραμμένο πάθος και αγγίζει τα όρια της τρέλας..
Ο Κρόνενμπεργκ με την συγκεκριμένη ταινία αφήνει πίσω του τα B-movies και τις ταινίες τύπου "Μύγα" και "Νεκρή Ζώνη",αλλά σαν γνήσιος body artist μετακινείται πάντα με οδηγό το ανθρώπινο σώμα σε τρόμους και φοβίες που προέρχονται από το νου και το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής. Άρα μετά το σώμα η ψυχή. Κάτι που και ο ίδιος ο Γιουνγκ θα θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό.
Τρέηλερ
