Κινηματογραφική Λέσχη

Τίτλος: Full Metal Jacket
Έτος παραγωγής: 1987
Σκηνοθέτης: Stanley Kubrick
Σενάριο: Gustav Hasford, Stanley Kubrick, Michael Herr
Ηθοποιοί: Matthew Modine, R. Lee Ermey, Vincent D'Onofrio ...
Πρωτότυπη μουσική: Vivian Kubrick
Διάρκεια: 116΄


Υπόθεση
Νεοσύλλεκτοι πεζοναύτες προετοιμάζονται για το Βιετνάμ. Μια εκπαίδευση σκληρή που μεταβάλει έναν καθημερινό άνθρωπο σε πολεμική μηχανή και που κάποιον μπορεί να τον σπάσει. Μια αλλαγή που μονάχα θα συνεχιστεί έπειτα στον παράδοξο πόλεμο που ισοπέδωσε μια χώρα και σκότωσε πάρα πολλούς ανθρώπους.



Άποψη
Άλλη μια αμερικανική ταινία για το Βιετνάμ που κοιτάζει με σκεπτικισμό αυτόν τον πόλεμο που κόστισε στο γόητρο της αμερικανικής στρατιωτικής παντοδυναμίας. Η ταινία βγήκε έναν χρόνο μετά το συγγενικό θεματικά Platoon του Όλιβερ Στόουν• μόνο που ενώ το Platoon ξεκινά απευθείας μέσα στον αχό της μάχης, το Full Metal Jacket ξεκινά σε ένα Κέντρο Νεοσυλλέκτων και πρέπει να φτάσουμε στα μισά της ταινίας για να πέσουν οι πρώτες σφαίρες σε πεδίο μάχης.

Στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων βλέπουμε τον παραλογισμό της στρατιωτικής πειθαρχίας, εικόνες όχι τελείως άγνωστες σε αρκετούς από εμάς που έχουν υπηρετήσει. Ο Κιούμπρικ αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος της ταινίας στο Κέντρο δίνοντας έμφαση στην στρατικοποίηση και την μετατροπή ενός ανθρώπου σε πολεμική μηχανή και "φονιά" ("we are killers") κι εκεί έχουμε και μια από τις πιο δυνατές στιγμές της ταινίας.

Το υπόλοιπο μισό εκτυλίσσεται στο πεδίο της μάχης, μόνο που αναπόφευκτα συγκρίνω με το Platoon το οποίο έχει ένα πολύ πιο ρεαλιστικό, σκληρό και συναρπαστικό αντίστοιχο στήσιμο.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρόκειται για μια καλή ταινία μέρος μιας αμερικανικής αυτοκριτικής και μια ματιά σε άλλον ένα φρικτό πόλεμο που οφείλουμε να μην τον ξεχνάμε.

Τρέιλερ

Μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία. Ίσως περισσότερο από το Platton. Αν εξαιρέσεις βέβαια τον Μπάρι Λίντον δεν νομίζω να έχω δει ταινία του Κιούμπρικ που να μην μου άρεσε

Στην imdb πάνω κάτω μαζί σκοράρουν: Platoon 8,2* και Full Metal Jacket 8,4*

Είχα γνωρίσει έναν σκηνοθέτη που θεωρούσε πως ο "Μπάρη Λίντον" είναι από τις μεγαλύτερες ταινίες.

Εμένα μου άφησε μάλλον ουδέτερα συναισθήματα αλλά καλά θα είναι να την ξαναθυμηθώ κάποια στιγμή.

Μου φάνηκε άνιση αυτή η ταινία. Ενώ το πρώτο μισό ήταν φοβερό, το δεύτερο δεν μ'ενθουσίασε το ίδιο. Αφήστε που η ταινία κορυφώνεται στη μέση, απ'όσο θυμάμαι.

Έχουν περάσει χρόνια από όταν την είδα, αλλά κι εγώ την ίδια εντύπωση είχα σχηματίσει. Σχεδόν σαν να πρόκειται για δύο ταινίες που τις συρράψανε, με το πρώτο μέρος να δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στο ψυχολογικό στοιχείο. Παρόλα αυτά μου άρεσε αρκετά ενώ η ερμηνεία του χαμαιλέοντα Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο είναι αξέχαστη.