Μ’ αυτό θέλω να πω δηλαδή πως, αν κάποιος έχει παρακολουθήσει συστηματικά την δουλειά του, θα έχει παρατηρήσει πως η σκηνοθετική του αντιληπτικότητα εκφράζεται κάθε φορά με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο, ανάλογα το θέμα που διαπραγματεύεται - κάτι που επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της συνεχής επανάληψης των κινηματογραφικών λήψεων μέχρις ότου επιτευχθεί η απόλυτη ισορροπία μεταξύ ήχου, εικόνας, κίνησης - και που εγώ προσωπικά δεν έχω συναντήσει τόσο κραυγαλέα σ’ άλλον σκηνοθέτη.
Για να γίνει περισσότερο αντιληπτό το σκεπτικό μου, θα έλεγα πως αν με κάποιον μαγικό τρόπο παρακολουθούσα χωρίς να γνωρίζω τον σκηνοθέτη των ταινιών, Σπάρτακος, Λολίτα, S.O.S Πεντάγωνο καλεί Μόσχα, 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος, Το Κουρδιστό Πορτοκάλι, την Λάμψη, το Full Metal Jacket, και τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά - κορυφαίες κατά εμέ ταινίες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου και «σχολή» η κάθε μία από μόνη της ξεχωριστά – στον αντίστοιχο χρόνο παραγωγής τους, θα δυσκολευόμουν να πιστέψω πως ο άνθρωπος που τις σκηνοθέτησε είναι ένα και το αυτό πρόσωπο, παρ’ όλο που ενστικτωδώς η αριστουργηματική τους δομή θα συνηγορούσε σε κάτι τέτοιο. Εν ολίγοις κάθε φορά που γύριζε ταινία ο Κιούμπρικ άλλαζε και ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε το σινεμά.
Όσον αφορά την μεταφορά της ταινίας που αναφέρει ο Φαροφύλακας, πρόκειται για τηλεταινία του 1997 που διασκεύασε ο King ως παραγωγός, επειδή όπως ίσως γνωρίζουν οι περισσότεροι δεν του άρεσε η κινηματογραφική μεταφορά του Κιούμπρικ, λόγω του ότι δεν ακολουθούσε πιστά το βιβλίο του.
Η Λάμψη έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις των απανταχού κινηματογραφόφιλων ως μία από τις κλασικές ταινίες τρόμου, κυρίως λόγω της καινοτόμου σκηνοθετικής αντίληψης με την οποία προσέγγισε το είδος ο Κιούμπρικ– αυτά δηλαδή που εξηγούσα παραπάνω.
Για την Shelley Duvall που αναφέρθηκε, θα έλεγα πως είναι η μόνη ηθοποιός, που έπαιζε μέλος της οικογένειας Torrance, με όνομα διαφορετικό από αυτό στην πραγματική της ζωή ( Jack Nicholson - Jack Torrance, Danny Lloyd - Danny Torrance). Στην ταινία υποδυόταν την Wendy Torrance.
Για την φίλη Βου Παπ που "ερωτεύτηκε" το ξενοδοχείο, θα έλεγα πως το Overlook Hotel σχεδιάστηκε βασισμένο στο καταφύγιο Timberline στο βουνό Hood του Όρεγκον του οποίου οι ιδιοκτήτες ζήτησαν από τον Kιούμπρικ να μην χρησιμοποιήσει τον αριθμό 217 που αναφέρεται στο βιβλίο, μήπως φοβηθούν μελλοντικοί πελάτες να μείνουν στο ίδιο δωμάτιο. Έτσι, στο σενάριο, ο Kubrick άλλαξε το δωμάτιο σε 237, αριθμός που δεν υπήρχε στο καταφύγιο.
(Να κάτι τέτοια πιθανόν δεν θ’ αρέσανε στον "βασιλιά")!
λόγω απαίτησης της παρέας 
