The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 11 Μάρ 2016, 12:07

Image

Τίτλος: The shout
Ελληνικός τίτλος: Η κραυγή που σκοτώνει
Έτος παραγωγής: 1978
Σκηνοθεσία: Jerzy Skolimowski
Σενάριο: Jerzy Skolimowski, Michael Austin
Ηθοποιοί: Alan Bates, John Hurt, Susannah York
Πρωτότυπη μουσική: Tony Banks
Διάρκεια: 86΄


Υπόθεση
Ένας περίεργος άντρας επισκέπτεται με ένα πολύ παράξενο τρόπο ένα ζευγάρι (έναν μουσικοσυνθέτη και μια νοικοκυρά) σε ένα μικρό αγγλικό χωριό. Ο μυστηριώδης ξένος διατείνεται πως μόλις έχει επιστρέψει από την Αυστραλία, μετά από 18 χρόνια απομόνωσης, και ότι έχει μελετήσει σε βάθος την μαγεία των Αβορίγινων. Κατά την διάρκεια του δείπνου, ο "μάγος" προειδοποιεί το ζευγάρι πως μπορεί με μια ισχυρή κραυγή να σκοτώσει τα πάντα γύρω του και ότι μπορεί επίσης να ασκεί επιρροή στους ανθρώπους έχοντας στην κατοχή του ένα δικό τους, προσωπικό αντικείμενο. Αν και στην αρχή το αντρόγυνο αντιμετωπίζει με κάποια ελαφρότητα τα λεγόμενα του ξένου, όσο προχωράει η συνάντηση τους διαπιστώνουν πως όντως κάτι περίεργο συμβαίνει με αυτόν τον άντρα.

Image

Άποψη
Μια δημιουργία λοιπόν του Γέρζι Σκολίμοφσκι, του Πολωνού σκηνοθέτη και πρώην σεναριογράφο του Πολάνσκι και του Βάιντα. Ο Σκολιμόφσκι δημιουργεί ουσιαστικά έναν "εικαστικό πίνακα" στα χνάρια του Nicolas Roeg και του Ρομάν Πολάνσκι. Για την ακρίβεια η όλη ταινία ακροβατεί ανάμεσα στην παράνοια, το όνειρο και την πραγματικότητα.

Η ταινία ξεκινάει σαν παζλ, με τρεις διαφορετικές σκηνές που φαινομενικά δεν συνδέονται μεταξύ τους. Η πρώτη σκηνή δείχνει την συνάντηση ένας άντρα (μάλλον γιατρό) με μια φοβισμένη γυναίκα μέσα σε ένα κτήριο. Στην δεύτερη σκηνή η γυναίκα του μουσικοσυνθέτη επισκέπτεται έναν χώρο σαν νεκροτομείο όπου υπάρχουν τρεις νεκροί άντρες. Στην τρίτη σκηνή βλέπουμε τον μυστηριώδη "μάγο" να παρακολουθεί έναν αγώνα κρίκετ και να συνομιλεί με τον άντρα της πρώτης σκηνής. Από κει και μετά παρακολουθούμε με αναδρομή στο παρελθόν την ιστορία του ξένου και του νεαρού ζευγαριού.

Οι αρχικές σκηνές δίνουν την εντύπωση ότι όλα εκτυλίσσονται μέσα σε ένα ψυχιατρείο και ο σκηνοθέτης δεν μας αφήνει να καταλάβουμε εάν η "κραυγή" και οι υπόλοιπες δυνάμεις του μάγου είναι πραγματικές ή αν βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας ένας ψυχικά ασθενούς ανθρώπου. Στην δημιουργία αυτού του κλίματος βοηθάν επίσης και οι γρήγορες εναλλαγές των σκηνών. Δεν είναι λίγες οι φορές που μας δίνεται η εντύπωση ότι εντελώς ασύνδετες εικόνες εισβάλλουν με την βία μέσα στα διάφορα πλάνα.

Οι χαρακτήρες έχουν το βάθος και την φωτεινότητα που χρειάζονται. Ο σύζυγος μουσικοσυνθέτης που παίζει εκκλησιαστικό όργανο και έχει την ανάγκη να πιστέψει στην απόκοσμη κραυγή, η μικροαστή σύζυγος και νοικοκυρά με τα καταπιεσμένα πάθη της και ο αλλόκοτος ξένος δημιουργούν το πιο περίεργο ερωτικό τρίγωνο στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Alan Bates είναι πολύ καλός στον ρόλο του "μαγου". Σιωπηλός, αινιγματικός και ανέκφραστος ενώ ο John Hurt και η Sussanah York με τις ερμηνείες τους συμπληρώνουν αυτό το περίεργο τρίο.

Οι ήχοι σε αυτή την ταινία είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Η μουσική επένδυση ( από τα μέλη των "Genesis" Michael Rutherford και Tony Banks) δένει αρμονικά με την σκηνοθεσία του Σκολιμόφσκι και τα μουσικά πειράματα του συνθέτη έρχονται να δημιουργήσουν μια φανταστική ατμόσφαιρα.

Η ταινία δεν θα μπορούσε να καταταχθεί σε κάποιο είδος κατά την προσωπική μου γνώμη. Είναι ταινία τρόμου, είναι ψυχολογικό θρίλερ, είναι ένα υπαρξιακό δράμα ή όλα μαζί. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας μπορεί να αποφασίσει την είναι αυτό που είδε και άκουσε στην "Κραυγή που σκοτώνει".

Η ταινία ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών το 1978 , αλλά τελικά κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής. Το βασικό μουσικό θέμα "From the Undertow" είναι κλασικό δείγμα ψυχεδελικού ροκ, σήμα κατατεθέν της δεκαετίας του '70 και της αγγλικής σκηνής.

Από μένα 8/10


Τρέιλερ

Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Θεατής
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 647
Εγγραφή: 07 Οκτ 2016, 19:34

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Θεατής » 31 Ιαν 2017, 19:57

Είδα την ταινία απο την πρόταση του Νικόλα στο "δες μια αγαπημένη μου ταινία" και μου άρεσε.

Την βρήκα προχωρημένη για την εποχή της τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή έως το τέλος που όπως λέει κι ο Νικόλας το αφήνει αμφιλεγόμενο.
εγώ τεινω στην εκδοχή της παράνοιας και τα κλειστά αυτιά του "γιατρού" τα αποδιδω στον κεραυνό, με το σκεπτικό οτι ο σκηνοθέτης καθησυχάζοντας έτσι το κοινό στο τέλος,του αυξάνει τον τρόμο.Σαν αντίστροφη ψυχολογία ενα πράγμα... :)))

Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι πολύ καλές, όπως και η μουσική επίσης.

Εκεί που φτιάχνει ο συνθέτης τους ήχους μου θύμισε, ενα μάλλον ντοκυμαντέρ αν δεν με απατά η μνήμη μου, που είχα πετύχει στην τηλεόραση που έδειχνε πως δημιουργούνται οι ήχοι που ακούμε στις ταινίες και είχε πολύ ενδιαφέρον...
Το να διαβάζεις μεταφρασμένη ποίηση είναι σαν να κολυμπάς με αδιάβροχο...

Αβατάρι χρήστη
Τόνιασινε
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 410
Εγγραφή: 06 Οκτ 2016, 12:52

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Τόνιασινε » 31 Ιαν 2017, 20:13

Την είδα κι εγώ Νικόλα.. μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα κι ιδιαίτερη ταινία. Τη βρήκα έξυπνη και μου άρεσε. Από την ατμόσφαιρα και την πλοκή ως τις μικρολεπτομέριες που μου χτύπησαν στο μάτι.

Το σημείο με την ηχογράφηση των διάφορων ήχων το βρήκα κι εγώ πολύ καλό.

Είναι πολλά αυτά που κράτησα, από ερμηνείες, αντιδράσεις, μικρά σκηνοθετικά τρικ και πάει λέγοντας.

Νομίζω πως συμφωνώ με την άποψη ότι τα πάντα είναι κατασκεύασμα της φαντασίας του πρωταγωνιστή.. αλλά δεν παίρνουμε κι όρκο.. :ρ σωστά?? ;)

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 01 Φεβ 2017, 09:54

Παιδιά πολύ χαίρομαι που σας άρεσε μια από τις αγαπημένες μου (και όχι τόσο γνωστές ταινίες)... :ναι:

Σωστές οι παρατηρήσεις σου Θεατή!!
Είδες πρέπει να εμπιστεύεσαι περισσότερο!! :χαχα:

Τόνια, σε γενικές γραμμές η συγκεκριμένη ταινία σε αφήνει να φτιάξεις μόνο σου το τέλος.

Κάποια στιγμή βέβαια ο μάγος λέει σε κάποιον πως την συγκεκριμένη ιστορία την λέει κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο...
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Θεατής
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 647
Εγγραφή: 07 Οκτ 2016, 19:34

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Θεατής » 01 Φεβ 2017, 12:36

:πάνω:
Το να διαβάζεις μεταφρασμένη ποίηση είναι σαν να κολυμπάς με αδιάβροχο...

Αβατάρι χρήστη
Αντίβαρο
Μύστης
Αναρτήσεις: 63
Εγγραφή: 31 Μάρ 2020, 18:04

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Αντίβαρο » 05 Μάι 2020, 17:01

Σε ένα άλλο νήμα που προτείνετε ταινίες τρόμου ή μάλλον καταγράφετε τις αγαπημένες σας, ένα μέλος είχε γράψει πως ο τρόμος λειτουργεί διαφορετικά στον καθένα. Εύστοχο...

Πίσω στην ταινία. Την είδα χθες. Νομίζω πως το θέμα είναι η παράνοια. Εξάλλου στην αρχή ο "μάγος", έτοιμος να εξιστορήσει την δική του αλήθεια και πραγματικότητα φροντίζει να ενημερώσει τον συνομιλητή του πως κάθε φορά την λέει με διαφορετικό τρόπο για να εντείνει την αγωνία του εκάστοτε συνομιλητή. Κάτι που μας φέρνει αντιμέτωπους με κάτι πολύ ανθρώπινο...πως είτε είσαι τρελός ή λογικός είναι αδύνατον να θυμάσαι και να επαναλαμβάνεις τις ίδιες λεπτομέρειες της ίδιας ιστορίας.

Επιπλέον, στο ερωτικό τρίγωνο βλέπουμε και μια γυναικεία φυσιογνωμία. Η συγκεκριμένη φυσιογνωμία υπάρχει σε άλλες δύο σκηνές, στην αρχή και στο τέλος. Εγώ υπέθεσα πως η συγκεκριμένη γυναίκα ήταν η προσωπική του νοσοκόμα ή έστω η μοναδική νοσοκόμα με την οποία είχε έρθει κοντά. Και ο "μάγος" είχε πλάσει έναν φανταστικό έρωτα στο μυαλό του (δεν ξέρω αν ήταν πλατωνικός), με την συγκεκριμένη γυναίκα. Το οποίο αποτελεί άλλο ένα στοιχείο της τρέλας του.
"Μην παίρνετε ναρκωτικά...δεν φτάνουν για όλους" -Ο Τζίμης, ο Τζίμης και η Τζάνις

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 06 Μάι 2020, 11:49

Αντίβαρο έγραψε:Σε ένα άλλο νήμα που προτείνετε ταινίες τρόμου ή μάλλον καταγράφετε τις αγαπημένες σας, ένα μέλος είχε γράψει πως ο τρόμος λειτουργεί διαφορετικά στον καθένα. Εύστοχο...
Πίσω στην ταινία. Την είδα χθες. .

Τελικά σου άρεσε ή όχι; :γρμβ:

Πλάκα πλάκα διάβαζα τα σχόλια διαπίστωσα πως δεν την θυμάμαι πολύ καλά την ταινία...
Λέω να της κάνω μια επανάληψη! :)
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Αντίβαρο
Μύστης
Αναρτήσεις: 63
Εγγραφή: 31 Μάρ 2020, 18:04

Re: The Shout (Η κραυγή που σκοτώνει) (1978)

Ανάρτησηαπό Αντίβαρο » 06 Μάι 2020, 19:07

Νικόλας Δε Κιντ έγραψε:Τελικά σου άρεσε ή όχι; :γρμβ:

Ε και Ε...
Νικόλας Δε Κιντ έγραψε:Λέω να της κάνω μια επανάληψη!

Να τής κάνεις. Μήπως και αλλάξεις γνώμη και τής βάλεις έστω ένα 7 ;)
"Μην παίρνετε ναρκωτικά...δεν φτάνουν για όλους" -Ο Τζίμης, ο Τζίμης και η Τζάνις


Επιστροφή “δεκαετία του 1970”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες