The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Αβατάρι χρήστη
Στιλλ Ιλλ
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 506
Εγγραφή: 01 Νοέ 2014, 14:38

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Στιλλ Ιλλ » 27 Μάρ 2016, 23:46

Νομιζω παντα συνεβαινε αυτο. Αν δεν μπορεις να δημιουργησεις κατι καλυτερο τοτε το κλεβεις εκτος κι αν το κανεις χωρις να σε παρει χαμπαρι κανεις. Τοτε εισαι μια μικρη ιδιοφυια :ρ
I'll show you light now. It burns bright forever. No more blue tomorrows. You on high now, love..

Αβατάρι χρήστη
Αριαδνη
Ταξιδευτής
Αναρτήσεις: 217
Εγγραφή: 08 Ιούν 2014, 10:34

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Αριαδνη » 05 Ιουλ 2016, 17:36

Εξαιρετική, εξαίσια ταινία δεκαρι από μένα το καλό το δέκα! Εχει λίγο να κάνει και με τον μύθο του πυγμαλιώνα σε κάποιες σκηνές αφου ο παραγωγος ο χορογραφος τι είναι την ερωτεύεται σφόδρα και την θέλει μαζί του αλλά δεν την σώζει τελικά την φτάνει στα άκρα. Αλλά γιατί καταλήγει έτσι αφού επέλεξε τον δικό της δρόμο , ποιος ο λόγος δηλ.δεν υπήρχε λόγος να ενδώσει στην πίεση

Αβατάρι χρήστη
Στιλλ Ιλλ
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 506
Εγγραφή: 01 Νοέ 2014, 14:38

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Στιλλ Ιλλ » 07 Ιουλ 2016, 02:17

Το γεγονος οτι δε μπορει να διαλεξει καθως δεν μπορει να φανταστει την ζωη της ουτε χωρις τον χορο ουτε χωρις τον αγαπημενο της, την οδηγουν στο τραγικο τελος. Η πιεση αυτη και οι συνεχεις δισταγμοι εχουν αρχισει νωριτερα φυσικα. Φαινεται να μην μπορει να διαχειριστει και να ισορροπησει τα δυο αυτα πραγματα. Επισης αν επελεγε να εγκαταλειψει τον θιασο, ο Λερμοντοφ κατα πασα πιθανοτητα θα της εκλεινε ολες τις πορτες εμποδιζοντας την ανελιξη της, ακομα και αν ανηκε σε αλλη εταιρια. Μας εχει δειξει στην ταινια οτι ενας πανισχυρος αντρας με διασυνδεσεις και κυρος στον χωρο του.
I'll show you light now. It burns bright forever. No more blue tomorrows. You on high now, love..

Αβατάρι χρήστη
Αριαδνη
Ταξιδευτής
Αναρτήσεις: 217
Εγγραφή: 08 Ιούν 2014, 10:34

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Αριαδνη » 07 Ιουλ 2016, 09:30

Από την άποψη αυτή καταλαβαίνω περισσότερο την θυσία της Νίνας στον μαύρο κύκνο παρα της κοκκινομάλλας μπαλαρίνας καθότι η νίνα δεν έχει τίποτα άλλο εξον το μπαλλέτο ! Ενω η μπαλαρίνα των κόκκινων παπουτσιών έχει έναν άνδρα να την λατρεύει σαν θεά καλό το μπαλέτο αλλά η ζωή συνεχίζεται καποια στιγμή θα μεγάλωνε θα το εγκατέλειπε ήθελε δεν ήθελε! Η νινα ηταν σε πολυ δυσχερέστερη θέση δεν υπηρχε κανεις να την κάνει εστω μια αγκαλιά, μια φίλη, ένας σύντροφος η απόλυτη μοναξιά!

Αβατάρι χρήστη
Στιλλ Ιλλ
Μυθευτής
Αναρτήσεις: 506
Εγγραφή: 01 Νοέ 2014, 14:38

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Στιλλ Ιλλ » 08 Ιουλ 2016, 00:06

Διαφωνω αγαπητη Αριαδνη, δεν αρκει ενας αντρας (ή ο οποιοσδηποτε) για να παρατησεις ετσι απλα κατι που αποτελει το παθος σου και σε γεμιζει, το πολυ πολυ το μονο που θα καταφερεις θα ειναι να συμβιβαστεις νομιζοντας οτι ο συντροφος σου μπορει να καλυψει το κενο. Η Νινα αποτελει για αλλους λογους μια τραγικη φιγουρα ( την πιο αγαπημενη μου κινηματογραφικη περσονα ) :ναι:
I'll show you light now. It burns bright forever. No more blue tomorrows. You on high now, love..

Αβατάρι χρήστη
Αριαδνη
Ταξιδευτής
Αναρτήσεις: 217
Εγγραφή: 08 Ιούν 2014, 10:34

Re: The Red Shoes (Τα Κόκκινα Παπούτσια) (1948)

Ανάρτησηαπό Αριαδνη » 08 Ιουλ 2016, 09:08

Iσως για μένα θα αρκούσε στιλλ κατα τα αλλα η ταινια είναι εξαίσια όπως είπες κινηματογραφικό θαύμα ! Πανέμορφη και η κοπέλα που κάνει την μπαλαρίνα απίστευτα όμορφη και νομίζω πως ήταν και επαγγελματίας μπαλαρίνα , δεν συνέχισε όμως να παίζει σε ταινίες, κρίμα. Ετσι είναι ο κόσμος του μπαλέτου του επαγγελματικού εν πολλοίς , ιντριγκες , τσακωμοί, λίγο φαγητό , δολιότητα ο ενας θέλει να βγάλει τα μάτια του άλλου! Θυμάμαι ενα ρεπορταζ για τα μπολσοι πριν λιγα χρόνια που κατι εκαναν στον διευθυντη τον ειχαν στείλει νοσοκομείο θυμάται κανείς κατι του πεταξαν ! Σκοτώνονται για έναν ρόλο από την άλλη αυτες οι κοπέλες τρωνε ελαχιστα οπως τα δείχνει ο μαύρος κύκνος ενω εχουν πρακτική 5 ώρες την μέρα σκληρή δουλειά για λεπτεπίλεπτα σώματα. Α , στιλλ κάνε ένα θέμα για τον μαύρο κύκνο αξίζει μιας και λατρεύεις την ταινία εγω την ζωή της νίνας δεν θα την άντεχα


Επιστροφή “δεκαετία του 1950 και πριν”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες